Annem sucuğu bez torbalara doldururdu, gölgede asılı olarak kuruturduk, çok güzel olurdu. Ama yapılışı hakkında bir bilgim yok maalesef. Aklımda kalan; sucuk harcı hazırlanırdı, işte burada harca neler katılırdı hiç bilgim yok, ama saatlerce yorğrulduğunu, bir gece dinlendirildikten sonra yine uzun müddet yoğurulduğunu hatırlıyorum, bir kısmı sucuk köfte olarak tüketilmek üzere ayrılır, kalanı kasaba önceden dikilmiş bezlere doldurulmak üzere gönderilirdi.
Bezlerin cinsini bilmem ama, çarşaf gibi büyük bezleri boydan boya yaklaşık 5-6 cm. eninde katlar, kenarlarından makinada diker, yaklaşık 50cm. boyunda keserek, bir uçlarını da dikerdi. Kasap da, bu bez torbalara, kıyma makinasının ağzına boru gibi bir aparat takarak, bezi bir yandan ters yüz ederken, bir yandan sıkı sıkı harcı doldururdu.
Dolan torbaların ağızları bağlanır, eve gelince de bir leğenin içerisine üst üste istiflenerek, üzerlerine bir ağırlık konurdu. Bu ağırlık sayesinde, harcın kalan suyu akarken, sucuk torbaları da şekillenir, yaklaşık 1,5-2 cm kalınlığında, 4-5 cm eninde sucuklar meydana çıkardı
Dediğim gibi onlarda gölge ve serin bir yere asılarak bir müddet kurutulurdu (ki bu bize yıllar gibi gelirdi sabırsızlıktan
).
Küflenme, bozulma falan olmazdı da bir müddet sonra (3-4 ay kadar sanırım) çok kurur ve çok zor kesebilirdik. O zamanlar buzdolabı falan da yoktu, yeteri kadar kuruyunca tel dolapta saklanırdı.
Bağırsak veya bez kullanılmasının asıl amacı geçirgen olması sanırım, buzdolabı poşetinin bu iş için uygun olduğunu sanmıyorum.