|
Hikayelerinizi okuyorum ve kaktüslere bakıyorum. Kuşkusuz onlar kaktüslerinizle özdeşleştirdiğiniz sizin hikayeleriniz. Aynı kaktüsün bende olup olmaması o kadar önemli değil ama bende varsa onunda bir hikayesi vardır.
Hikayelerinizde geriye dönüyor insan. Kendi hikayelerine. Yürek çarpıntısı oluyor kimi, kimi yürek acısı. belleğinizmi konuşan, yüreğinizdenmi geliyor sesler önemi yok aslında bir fısıltı suskunluğunuz kimsenin duymadığı. "Gitme" dediğini duyduğunuzda geri dönmeyeceğiniz. Aynı sayfaya iki kez yazamıyor değil mi insan. Bir kez atmışsa adımını yarına. Ben dün değilim. Yarında benim ellerim desede zaman
Bana kaktüslerimle konuştuğum zamanları hatırlattınız. "Gidiyorum" deyişinizin ardından yarım kalmış hikayenin ortasında gibiyim. Dilerim bir gün yine kaktüslerinizi paylaşırsınız hikayelerinizde. Ya da hikayeleriniz kaktüs olur gelirler bize kimbilir.
|