Benim de çocukluğum bisiklet üzerinde geçti. İlk oturduğumuz semtte yollar düzdü. Fazla yokuş yoktu ve mahalle arası diye adlandırılacak bir yerdi çocukluğumun geçtiği yer. Dolayısı ile trafik sorunu da yoktu. Liseye başlayana kadar sürekli bisiklet üzerindeydim. Ben de mahallenin ''Mavi bisikletli kızı '' idim.
Alıntı:
|
hassoman:Bizde bisiklete neden önem verilmediğini, bisikletle ilgili neden alt yapının oluşmadığını, bisiklet kültürün neden yer etmediğini yaman merak ediyorum...
|
İlkokulu bitirdikten sonra bir gün öğretmenimle karşılaştım yolda. Bisikletliydim gene . Bana ''Koca kız oldun hala bisiklete mi biniyorsun'' demişti. Çok üzülmüştüm. Biraz da utandım o an. Aklımda yer eden sözlerdendir nedense.
O anda sevgili öğretmenim içimdeki çocuğa büyümesini söylemişti, oysa büyümek istemiyordum .Belki de bundan aklıma yer etmiştir.
Bisiklete binmenin yaşı sanırım ilkokul bitene kadarmış Sn. Hassoman. Bu düşüncelerin getirdiği bir netice olabilir mi acaba bu kültürün yer etmemiş olması.
Hala bisiklet kullanıyorum. Bahçede var. Her bahçeye gidişte mutlaka biniyorum. Tabii ne yazık ki sınırlı bir süre. Keşke daha uzun zaman diliminde kullanabilsem.