Merhaba Gökçeada; karalahana yemeği cümlesini okuyunca yanıt vermeden duramadım
Anne tarafından çerkezim ama baba tarafından da laz. Çocukluğum Doğu Karadenizde geçti. Mavinin her tonuyla yeşilin her rengi arasında. İnanılmaz güzel yıllarmış diyorum şimdi geriye baktığım zamanlarda belki de yeşil sevdamın nedeni bu olsa gerek
Annem çerkez olmasına rağmen mutfağı sevdiği için yaşadığımız yerlerde yöresel yemekleri öğrenir ve aynı lezzette yapardı. Yemeklerin en güzeli onun eliyle yaptıklarıydı. Anne eli değdiği için sanırım.
Ben karalahana yemeğini- ezme lahana- çok fazla sevmem ama küçük küçük sarılmış etli karalahana sarmasına bayılırım.
Kemençeyi çok severim neşeli, iç gıcıklayıcı karadeniz türkülerini veya insanın ciğerini yakan ağıtları ama akordiyonuda çok severim. Hem kafkas kökümüzün ortak enstrümanı olduğu için hem de çocukluğumda ilk gençlik yıllarımda katılma imkanı bulduğum o çerkez düğünlerinde, muhabbetlerinde, asker uğurlama gecelerinde dinlediğim çerkez müziklerini,genç kızların ve delikanlıların o zarif oyunlarını hatırlattığı için