|
İnternette Lampranthus spectabilis hakkında şöyle yazıyor: "Otsu olup, çok yıllıktır. Dalları sürünücü karakterdedir, yeri halı gibi kaplar. Yeşil yapraklar karşılıklı, sürekli, etli, elips şeklindedir. Çiçekler terminal durumlu, parlak sarı stamenler büyük bir düğme gibi, etrafında Kırmızı taç yapraklar vardır. Zemini tümüyle kaplayan gösterişli çiçekleriyle güzel bir yer örtücüdür. Çiçeklenme mevsimi ilkbahar sonu ve yazdır. Boyu 20-30 cm olup, anavatanı Güney Afrika’dır. Tam güneş, ılıman iklim ister. Soğuğa dayanıklı değildir. Korunaklı yerlerde yetiştirilmelidir. Kuru kumlu topraklarda, kayalıklarda ve deniz kenarlarında, taşlık alanlarda yetişebilir. Özel bir bakım istemez. Sadece kuru günler su verilmelidir. İlkbaharda alınan çelikler, kumlu kompost içinde köklendirilir. Seralarda tohumla da üretilir. Ancak bu oldukça güç bir yöntemdir."
Benim 3 senelik tecrübem dahilinde tespitlerim: Bitki büyüdükçe otsu yapı, odunsu yapıya (tabii ince..) dönüyor. Sabahları açan çiçekler, gölgede kapanıyor. Ve bunu oldukça hızlı (gölge olmasından itibaren 10 dakika içinde) yapıyor. Soğuğa tamamen dayanıksız denemez. 3 sene içinde -5 civarında 3-5 kış gecesine dayandılar. Ama ben yine de saksıda bakıyorum, olası bir aşırı soğukta içeri almak ve yazın bahçenin en güneşli, en keyifli yerine istediğim zaman taşıyabilmek için.
Bu yer örtücünün yazdığım gibi buna çok benzeyen, ama dik büyüyen (çalı formunda) bir akrabası da var. Dave's Garden da o akrabayı aradım, Havai'de çekilen bir resime benzettim. Bu arada bu aileye genel olarak Buz Çiçeği deniyor.
Tohumdan yetiştirilmesi zor deniyor, ama denemek isteyen varsa Eylülde tohumlarını toplayabilirim. (Çelik için bu sene geç kaldık..)
|