[Ayşe Özdil]

Ben de olayı anlatırken , sanki o günü yaşıyor gibi heyecanlandım şu an..

Tabii olay çok ciddi. Biz gayet masumane güneşin son ışıklarını kaçırmayalım diye koştururken ; tepedeki Türk askeri durumu, sınırı geçip karşıya iltica etmek isteyen iki kişi - muhtemelen iki suçlu - olarak algılıyor ve ateş açıyor..
Daha sonra doktor arkadaşla kolay kurtulamadık bu durumdan.. Derdimizi anlatana kadar üstümüz başımız arandı ; çanta ve makinalarımıza el konuldu ; alıp karakola götürüldük.. Kimlik araştırmaları , uzun telefonların ardından birkaç saat karakolda zorunlu olarak tutulduktan sonra, karakol komutanının uyarılarıyla serbest kalabildik ancak ...

Sonradan, bu sınır karakolunda zorunlu misafir olmanın çok faydalarını da görmedim değil. En önemlisi, suçsuz olduğumuz anlaşılınca karakolun mutfağında askerlerle karavanadan yemek yemek de kısmet olmuştu. O sırada, mutfağın duvarında bir tabelada maddeler halinde yazılmış ekmek yapma tarifi dikkatimi çekti. Bir sınır karakolunda böyle bir tarif olması çok tuhafıma gitmişti. Hemen ezberledim..

1- Un elenir
2-( Un sıcaklığı ) - (... derece ) su eklenir...
3- .. kadar , .. kıvamda yoğrulur... gibi .. madde madde çok güzel bir tarifti.

Bu tarifle daha sonra, o sırada Kars ta kaldığım iki odalı , bahçeli evimin fırınında çok güzel ekmekler pişirdim. Hatta çeşitlendirerek ; sütlü, cevizli , kimyonlu .. hep iyi sonuçlar verdi ;soğuk kış günlerinde nefis ekmekler pişirdim arkadaşlarıma ..