Yirmi, (hatta 21) yıl önce Marmara'da bol miktarda orkinos vardı, Japonlar, bunu keşfettiler ve alıcı oldular.
Bizim balıkçılar da ihracat kapısı açıldı, balık para ediyor diye yeni yeni, büyük, daha büyük, daha da büyük orkinos gırgırları yaptılar.
İstanbul'a Japonya'dan uzmanlar geldi, balığın nasıl temizlenip, sandıklara konulacağını öğrettiler bizimkilere.
Ben de o zaman bir TV programı hazırladım, balıkçılarla, yetkililerle, vatandaşla, vs. röportajlar yaptım.
Bir balıkçı, ''-Marmara'da bol orkinos var, biz de bol bol tutuyoruz.'' demişti.
Ben de programda sormuştum,''-İyi de, nereye kadar?''
Demek ki, soyunu kurutana kadarmış.
Adeta bir kehanet gibi, 20 yıl önce sorduğum soru, aslında kehanet filan değil, düpedüz,
''Görünen köy kılavuz istemez.''di.
Çok yazık.
Her şeyin kıymetini kaybettikten sonra anlıyoruz, herhalde buna bile şükretmemiz gerekiyor.