|
Artık Anneannemiz gibi yaşamayı öğrenmeliyiz.
Merhaba,
Bazılarımız gerçekleri görüp gereksiz tüketimden vazgeçsek de, kapitalist sistem malını pazarlayabilmek için yeni ihtiyaçlar yaratıp yeni müşteriler bulacaktır.
Bir düşünün evimizde kullanmadığımız ama bir sürü para vererek aldığımız işimize yaramayan onlarca elektronik alet yok mu? Evimizin dolaplarını dolduran bu işimize yaramayan aletler üretilirken acaba dünyamızı ne kadar kirlettiler. Atıklarını yok ederken de bir o kadar kirletecekler.
Bir düşünelim yaşam için ne gerekli? basitçe düşünürsek, yitecek barınma, ısınma. Yaşamın temeli işte budur. Geri kalan ihtiyaçlar olsa da olur olmasa da. Tabi biraz konfor istemek de hakkımız. Ama abartırsak konforun karşılığında neleri kaybedeceğimizi artık biliyoruz.
Yaşamak istediğim hayat Anneannemin hayatıdır. Anneannem pazara haftada bir iner ve sadece tuz, şeker, kibrit ve gaz gibi üretemediği maddeleri alırdı.
Yaşaması için geri kalan neredeyse herşeyi kendi üretirdi. Keçisinin yününden çorabını öreceği ipliğini , sütünden peynirini, kaymağını, yağını, Tavuklarından yumurtasını, Geri kalan sebze meyvesini de hayvanlarının gübrelerini kullanarak küçücük bahçesinde yetiştirirdi. İstanbul'a geirken ise fasulye, nohut, mısır, turşu, tereyağı, peynir, kaymak, ceviz, elma, karayemiş, ayva ve fındıksız asla gelmezdi.
Kısaca yaşarken kendinden sonrakilere ait birşeyi tüketmez, ihtiyaçları için devletine döviz ödettirmezdi. Bu nedenle onun gibi yaşamak istiyorum. Zaten bu yaşıma doğadan kadar bana düşenin fazlasını tüketmişimdir.
Yaşarken Doğanın nimetlerini tüketmemeliyiz. Bizden sonrakileri de düşünmek lazım diye düşünüyorum.
Saygılar
|