3. Gövde ve Dallara Arız Olan Böcekler
3.1. Melanophila picta Pall.
Erginleri;11-12 mm uzunluğunda, oval yapılı, gövde esmer bakır renginde, madeni parlaklıktadır, kanat örtülerinin her birinde ufak altın sarısı lekeler bulunur. Yumurta;oval, 3 mm büyüklüğünde, önceleri saydam, sonra bırakılan yerin rengini alırlar. Larva; yumurtadan yeni çıktığında 2 mm olan uzunluğu, olgun halde 30 mm ‘ye ulaşır, ön göğüsün diğer vücut parçalarından daha geniş olması (6 mm-3-3-5 mm) belirgin özelliğidir. Açık sarı renkli pupa şekil ve büyüklük yönünden ergine benzer.
Orta Asya, Rusya, Kafkasya, İran, Suriye, Avrupa, Kuzey Afrika’da yaygındır. Türkiye’de Doğu Karadeniz Bölgesi dışında her yerde görülen çok önemli bir zararlıdır .
Kavak ve söğüt türlerinde zararlı olan böceğin erginleri Mayıs sonu-Ağustos arasında görülür. Çıkan erginler gövdelerin yerden 2 -2.5 m yüksekliğe kadar olan kısmına, özellikle kök boğazı ve civarına yumurtlarlar. 10 gün süren kuluçka devresinden sonra çıkan
larvalar süratle kabuğu deler, kabuk altı odununda yayvan bir yiyim yaptıktan sonra odun içine girerek yukarı doğru giden içi öğüntü dolu yollar açar ve kışı burada geçirirler.
Bunlar ilkbaharda 15-20 günlük bir pupa devresi geçirip ergin olurlar.
Tasalluta uğrayan genç ağaçların rüzgar tesiri ile kırıldıkları görülür. Bu böceğin tasallutunun ana sebebi ağacın su kıtlığı çekmesidir. Sulamada noksanlık veya kök gelişmesini önleyici her türlü kültürel yanlışlıklar bu böceğin tasallutuna sebep olur.
Yer seçiminden başlayarak bütün işlemler tekniğine uygun yapıldığında böcek tasallutundan söz edilemez. Zararlı görüldüğünde, öncelikle zararlının gelmesine yol açan kültürel eksiklikler giderici tedbirler alınmalıdır.
3.2. Agrilus ater L.
Erginleri; kanat örtüleri mat zeytin yeşili veya siyahımsı yeşildir, üzerinde sıra teşkil edecek şekilde beyaz kıllardan oluşan üçer nokta bulunur. Alın yeşilimtırak karın halkaları menekşe rengidir. Gözler büyük, antenler kısadır. Böceğin boyu 8-9 mm dir .
Avrupa ve Küçük Asya’da yaygın olan bu böcek kavak, söğüt, kayın ve huş türlerinde zarar yapmaktadır. Türkiye’de kavak türlerinde ve özellikle melez kavaklar üzerinde İzmit, Kırklareli , Edirne, Ankara, Eskişehir, Çaycuma, Safranbolu, Adapazarı, Geyve, Mengen ve Osmaniye civarında tespit edilmiştir .
Bu böceğin Haziran-Temmuz'da çıkan erginleri gövdelerin 3 -4 m yüksekliğe kadar olan kısmına yumurtlar. Bu yumurtalardan 10 gün sonra kirli beyaz, sonuncu karın halkası pense ağzı gibi 2 uçlu larvalar çıkar. Bu larvalar kabuk altındaki odun tabakasında yılankavi görünümlü, içi öğüntü dolu yollar açarlar .
Larvaların olduğu gövde kısmı renk değiştirir, üzerine bastırınca kabuk içeri çöker ve dışarıdan bakıldığında öğüntülü kırmızı-kahverengi akıntıların çıktığı görülür. Kabuk altı odununda beslenen larvalar, kışın başlangıcında oduna 3 -4 cm girer ve orada bir beşik içinde kışlar. Baharın ortasında pupa safhasına geçer. A. ater ağaçların gövdelerinde açtığı larva yollarıyla su ve besi maddesi iletim borularını kestiğinden tasallut yerinde gelişme durmakta ve burada toplanan öz suyu çürümelere sebep olmaktadır. Yoğun zararlarda galeriler gövdeyi çevrelemekte ve ağacı kurutmaktadır.
3.3.Cryptorrhychus lapathi L.
Ergin böcekler 7-9 mm boyundadır. Hortum geriye doğru kıvrıktır ve uzunluğu baş ile göğüs toplamı kadardır. Kanat örtüleri arkaya doğru daralır ve koyu kahverengi siyah renklidir. Boyun kalkanının yanları ve kanat örtülerinin arka 1/3 lük kısmı beyazımsı pullarla örtülüdür. Boyun kalkanının genişliği uzunluğundan fazladır ve ortası çıkıntı halinde ince çizgilidir.
Tüm Avrupa’da bulunmakta özellikle Fransa, Belçika, İtalya, İspanya, Romanya’da önemli zararlar yapmaktadır. Sibirya, Japonya, Kore, Kuzey Afrika ve Kuzey Amerika’da görülmekte, başta Populus olmak üzere Salix, Alnus, Betula, Fagus türlerinde zarar yapmaktadır. Adapazarı, Akyazı, Hendek, Karasu, Düzce, Samsun, Yozgat, Akdağmadeni yörelerinde I-214 ve Samsun kavak klonunda tespit edilmiştir .
Larvaları dal ve gövdelerde galeriler, erginleri sürgünlerde yaralar açarak zararlı olmaktadırlar. Kışı larva safhasında kabukta hareketsiz geçirmekte ve tomurcukların patlamasıyla
larva beslenmeye başlamaktadır.
Zararlının bulunuşu testere talaşı şeklindeki öğüntüler, öz suyu akıntısı ve tasallut yerinin testere kesiği gibi görüntü almasıyla anlaşılabilir .
Marmara Bölgesi şartlarında Nisan ortasına kadar odun tabakasında yüzeysel yiyim yaptıktan sonra galeri açarak oduna girmektedir. Galeriler genelde yukarı doğru açılmakta, 3-4 cm çapındaki gövdelerde özde, daha kalın gövdelerde yüzeyden 2.5-3 cm’lik derinlikte bulunmaktadır. Yumurtadan çıkan larva 1-1.2 mm boyunda, baş açık kahverengi,vücut süt beyazı, olgun halde 8-10 mm boyunda, vücut hafif sarımsı beyaz renkte ve C şeklinde kıvrıktır. Larva galerinin sonunda öğüntülerle hazırladığı bir beşik içinde pupa olur. Pupa 9-l0 mm boyunda krem rengindedir.
Mayıs sonlarında pupalar görülmeye başlamakta, pupa safhası 12-15 gün sürmektedir. Ergin çıkışı Haziranın ilk haftasından Temmuz ortalarına kadar sürmektedir. Çıkan erginler taze sürgünlerde yaralar açmak suretiyle beslenirler. Yumurta koyma Temmuz-Ağustos aylarında olmaktadır. Bölgemiz şartlarında kışlayan ergine rastlanmamıştır.
Marmara Bölgesi’nde yılda bir generasyon vermekte ve kışı larva safhasında kabuk dokusu içinde beslenmeksizin geçirmektedir. Fidanlık ve ağaçlandırmaların ilk yıllarında çok önemli bir zararlıdır.
Mücadelesi; Öncelikle böceğin etkinliği çap artımı ile ters orantılı olduğundan kültürel işlemleri zamanında uygulayarak ağacın büyümesini hızlandırmalı ve direncini arttırmalıdır. Fidanlıklarda fidan dağıtımı öncesi gerekli kontroller yapılarak zararlının tasallutlu fidanlarla yayılması önlenmelidir. Böcek kavaktan başka kızılağaç, söğüt, huş ve kayında da zararlı olduğundan, tasallut hallerinde kavak ağaçlandırmasından yakınındaki bu tür ağaçlar da kontrol edilmelidir. Zararlının çok görüldüğü yerlerde baltalık şeklinde üretim yapılmamalıdır. Yoğu tasallut hallerinde birincisi Kasım ikincisi ilkbahar başlangıcı (Mart sonu- Nisan başları) olmak üzere iki ilaçlama yeterli olmaktadır. Burada hedef larvaların kabuk dokusu içinde olduğu zamandır .
3.4. Sciapteron tabaniformis Rott.
Ön kanatları esmer kahverengi, arka kanatları saydamdır. Gövde madeni mavi veya mavimsi siyah renklidir. Dişilerde abdomenin 2. ve 4., erkeklerde 2.,4.,6. ve 7. karın halkalarının arka kenarlarında sarı bant bulunur. Kanat açıklığı 25-30 mm dir .
Soğuk bölgeleri hariç Avrupa ve Asya ile Kuzey Afrika’da yaygındır Salix spp. ve Populus spp. zararlısıdır .
Türkiye’nin tamamında ve özellikle kavak fidanlıkları ve yeni ağaçlandırmalarında dikkate değer bir zararlı olduğu belirlenmiştir .
Kelebeğin
larvaları genç gövde ve sürgünlerde galeriler açarak, fidan ve yeni ağaçlandırmalarda zararlı olur.
Marmara Bölgesi’nde erginler Nisan sonu-Ağustos ayları arasında görülürler ve yumurtalarını yara yerleri, kabuk çatlakları arasına teker teker koyarlar. Yumurtalar parlak siyah renkli oval ve 842 x 529 mikron büyüklüktedir. Yumurta koyduktan 9-14 gün sonra çıkan larvalar kabuk altına girerek, önce kabuk altında yüzeysel yiyim yapar sonra odun dokusunda galeriler açarlar. Gövdede larvanın varlığı ince testere talaşı şeklindeki öğüntüler ve zarar yerinde şişkinlik oluşmasıyla anlaşılır. Olgun larva 20-25 mm boyda, başı kestane kırmızısı, vücudu kirli beyaz olup siyah renkli sırt çizgisi bulunur. Larvanın açtığı galeriler 5-6 mm çapında, 12-15 cm boyundadır. Larva galeri içinde kışladıktan sonra Nisan ortalarından itibaren hazırladığı uçma deliği yanında baş tarafı çıkış deliğine gelecek şekilde pupa olur. Pupa l5-20 mm boyda ve esmer sarı renklidir. Pupa safhası 14-15 gün kadar sürer. Çıkış anında pupa kılıfının yarısı karakteristik bir şekilde deliğin dışına çıkar.
Yılda bir generasyonu vardır, kışı larva safhasında galeri içinde geçirir. Fidanlık ve genç ağaçlandırmalarda görülen en önemli zararlılardan biridir.
Önleyici tedbirler; zarar izi olan fidanlar ağaçlandırmalarda kullanılmamalı, ergin çıkış periyodunda ağaçlarda budama yapılmamalı ve fidanların yaralanmamasına özen gösterilmelidir. İlaçlı mücadele larva odun dokusuna girmeden önce yapılmalıdır. Buna göre en uygun ilaçlama zamanı ilk ergin çıkışından 20 gün sonra başlanılmalıdır. Ergin çıkış periyodu uzun (Mayıs-Ağustos) olduğundan, ilacın etki süresi dikkate alınarak gerektiğinde tekrarlanmalıdır. En etkili aktif madde olarak 120 gr/hl konsantrasyonunda hazırlanmış Fenitrothion ve Fentoate olarak tavsiye edilmektedir.
3.5. Gypsonoma dealbana ( Frölich )
Kanat açıklığı 15 mm olan kelebeğin gövde ve bacakları koyu gri, ön kanatlarının arka kısmı gri kahverengi, ortası sarımsı beyaz bantlı ve üst kısmı sarı kahverengi beneklidir. Arka kanatları gri kahverengidir. Larva başlangıçta kirli beyaz, olgunlaştığında ise açık şarap kırmızısı renkte olup 10 mm boya erişmektedir. Pupa kızıl kahverengi ve 6-7 mm boydadır.
Avrupa’da İngiltere, Akdeniz kıyısı ülkeleri, Norveç, Almanya ve İsviçre’de yaygın olan kelebeğin larvaları fındık,kavak,söğüt türlerinde zarar yapmaktadır .
Türkiye’de Marmara, İç Anadolu, Ege, Karadeniz, Akdeniz ve Güney Doğu Anadolu Bölgesi’nde hemen hemen bütün kavak fidanlıklarında, Karadeniz Bölgesi’nde fındık bahçelerinde zarar yaptığı saptanmıştır.
Kelebeğin larvaları hem yaprakta yiyim yapmakta, hem de sürgünlerin içinde galeriler açarak kurumasına sebep olmaktadır
Mayıs sonunda çıkan ve bir kelebek olan erginlerden oluşan tırtıllar 15 gün yaprak dokusunda beslenir ve sonra sürgün içine girer, orada 1 ay kadar beslendikten sonra toprağı iner, krizalit olur, Ağustos’ta ergin çıkar. Çıkan erginler de yaprağa yumurtlar ve oluşan tırtıllar buradan sürgünlere değil, kışlamak üzere gövdeye geçer (bilhassa gövdenin toprağa yakın kısımlarına)orada kışı geçirir. Baharın başlangıcında kışlamadan çıkan tırtıl henüz yeni oluşan yapraklara gider ve onların üzerinde ancak 2-3 gün beslendikten sonra sürgün içine girer. Sürgünde beslenen tırtıl olgunlaşınca toprağa iner ve Mayıs sonlarında erginler çıkar. Mücadelesinde hedef yaprakta beslenen tırtıllarıdır. Mayıs sonunda oluşan tırtıllar yapraklarda 10 gün, Ağustos’tan sonra oluşanlar ise yapraklar düşünceye kadar beslenir.
Zararlıya karşı alınabilecek tedbirler; Zararlının etkisini azaltılması için ağacı kuvvetlendirici bakım çalışmalarına (çapa, sulama) önem verilmelidir. Larva sürgündeyken yapılan sulamalarla oluşan büyüme enerjisi ile sürgün içinde bulunan larvayı ezerek öldürebilmektedir. Fidanlıkta belli aralıklarla kontroller yapılarak sürgünü terkederek toprakta pupa olduğunda çapa yapılması etkili bir mücadele yöntemidir. İlaçlı mücadele sadece larvaların yaprakta beslendiği devrelerde (Mayıs sonu –8-10 gün ile Ağustos ayından yaprak dökümüne kadar olan devrede yapılabilir.
3.6. Chionaspis salicis L.
Tasalluta uğramış ağaçlar uzaktan bakıldığında beyaz pullarla donanmış gibi görünürler. Dişi fertlerin koruyucu kalkanları genellikle armut şeklinde konveks, bazen virgül şeklinde, 1.5-3 mm uzunluğunda, grimsi veya sarımsı beyaz renktedir
Erkek pupa gömlekleri 0.4 mm eninde 1.3 mm boyundadır, beyaz renklidir ve üzerinde uzunluğuna üç çizgi bulunur. Çıplak dişinin uzun oval sırt kısmı görülür şekilde halkalıdır. Kırmızı olan pigidium büyük ve yuvarlaktır, orta loblar belirgindir.
Amerika, Avrupa, Asya ve Kuzey Afrika’da bulunan koşnil daha çok Salix, Acer, Alnus, Corylus, Fraxinus, Genista, Sorbus, Sarathamnus, Syringa, Tilia, Vaccinum türlerinde, bazen Betula, Quercus, Ribes, Vitis ve diğer bazı ağaç türlerinde görülmektedir .
Türkiye’de bütün bölgelerde Salix ve Populus türleri, Kastamonu’da ayrıca Vaccinum arctostophyllos üzerinde tespit edilmiştir .
Gövde ve dallarda özsuyu emerek zararlı olmaktadır. Yoğun populasyonlarda ağaçların gövde ve dalları tamamen koşnil ile kaplanmakta, ağaç tamamen ölmekte veya zarar görmüş kısımları kurumaktadır. Koşnil Marmara Bölgesi’nde kışı yumurta safhasında geçirmekte ve Nisan başlarında yumurtadan çıkan larvalar çıktığı gövde üzerinde 1-2 gün dolaştıktan sonra uygun yer bularak sabitleşip emmeye ve kabuk oluşturmaya başlamaktadır.
Genellikle Haziran-Temmuz aylarında dişi ve erkek fertler erginleşir. Bu dönemde dişi kalkanlarının yanında bol miktarda erkek pupa gömlekleri görülmektedir. Gözlemlerimize göre Ağustos ayından itibaren kalkanların altında ergin dişi ile birlikte yumurtalar da görülmeye başlamaktadır.
3.7. Lepidosaphes ulmi (L.)
Ergin dişinin kalkan boyu 3-3.5 mm, geniş kısmı 1.2 mm, grimsi kahverengi virgül veya midye şeklindedir
Erkek pupa kalkanı ovaldir, arka kenarı kavislidir ve dişilerin kalkanından daha açık renktedir. Kalkanın baş kısmında portakal sarısı renkte larva kılıfı vardır. Boyu 1.5 mm kadardır. Kabuk altındaki dişi fert sarımsı beyaz renkte, vücut oval, ön tarafı dar, pigidium geniş ve yuvarlaktır.
Ülkemizde oldukça yaygın ve içinde kavak ve söğütün de olduğu çok sayıda bitkide zararlı olmaktadır .
Zarar şekli ve etkisi C.salicis ile aynıdır. Yılda iki generasyon vermekte ve kışı yumurta safhasında geçirmektedir.
Koşnillere karşı ilaçlı mücadele Yaz mücadelesi ve Kış mücadelesi olmak üzere 2 devrede tatbik olunabilir. Yaz mücadelesi, yavrular kabuk bağlamadan ilkbaharda ve yaz başlangıcında yapılır. Kış mücadelesi ise kalkan altındaki ergin ve yumurtalara karşı uygulanır.
4. Köklerde Zarar Yapan Böcekler
4.1 Melolontha melolontha L.
Erginleri oval, şişkin vücutlu, kahverengidir. Protorax kanat örtülerinden daha koyu renktedir, kanat örtülerinin üzerinde uzunlamasına çıkıntılı çizgiler vardır. Bacaklar ve anten kırmızımsı renkte, anten topuzu erkeklerde daha büyük ve 7 yapraklı, dişininki 6 yapraklıdır. Vücudun alt kısmı beyaz ince sık tüylerle kaplıdır. Göğüs ve karın halkaları, siyahımsı halkalar halinde belirgindir. Dişilerde pygidium ince ve uzun bir çıkıntı ile biter, erkeklerinki kısa ve kalındır. Erginlerin boyları 20-30 mm’dir.
İsveç’in güney kısımları dahil Avrupa’nın büyük kısmı ile Kafkaslar’da bulunan ve çok sayıda bitkide zararlı olan polifag bir türdür .
Türkiye’de fidanlık, yeni ağaçlandırmalar ve kültür bitkilerinde çok önemli zararlara neden olabilen bu böcek İstanbul, Adapazarı, Trabzon, Sinop, Eskişehir, İzmit, Bursa, Manisa, Erzincan, Antalya yörelerinde tespit edilmiştir .
Böceğin
larvası, köklerde beslenmek suretiyle zarar yapar, ergin böcek fidan ve ağaçların yapraklarını yer, kitle üremesi olduğu yıllarda özellikle fidanlar için tehlikelidir.
Böceğin mücadelesinde kültürel tedbirler önemli yer tutar. Larvaların yüzeye yaklaştığı bahar aylarında yapılacak derin sürümlerle larvaların açığa çıkmasını sağlar. Larvalar açık hava şartlarına dayanamazlar ayrıca kuşlar için gıda kaynağı olurlar. Yumurtlama zamanı yapılacak ot temizliği ve çapalama ile hem yumurta koyma hemde konan yumurtaların gelişmesini engellemektedir. Erginlerin görülmesinden 10-15 gün sonra yapılacak gölleme şeklindeki sulama fazla rutubete dayanamayan larvaların ölmesini sağlamaktadır. Ayrıca erginleri ışık tuzağı ile yakalayarak imha edilmesi çok faydalı olmaktadır.
4.2. Capnodis miliaris Klug.
Erginleri 30-32 mm boyunda, ön göğüs 10-11 mm genişliğindedir. Üstü yer yer dökülebilen beyaz veya mavimsi tozlarla örtülü gövdesi mat siyah, bazende parlak esmer renklidir. Kınkanatlarda leke ve çıkıntılardan başka beş tane ayrı siyah leke görülür. Antenleri ince ve ipliğimsidir.
Bu böceğin Türkiye şartlarında Mayıs sonu-Ağustos'ta görülen erginleri, yaprak ve taze sürgünlerle beslenip, toprakta ve kuru yapraklar altında kışı geçirirler. Mayıs sonlarında yeniden beslenmeye başlar, çiftleşir ve ağacın hemen dibinde toprak üzerine yumurtlarlar (Çok az yumurtada kök boğazına konulur). Bu yumurtalardan 10-13 gün sonra çıkan larvalar süratle toprağa girer, kökü arayıp bulur, kemirerek geniş yollar açarlar. Bunlar kış gelince kökteki beslenmesini keser, bahar gelince yeniden beslenmeye başlarlar. Mayıs'ta 20 günlük bir krizalit safhası geçirip ergin hale geçerler. Bu böcek, özellikle aşırı kumlu topraklarda ve sulama ile toprak işlemelerinin yetersiz yapıldığı kavaklık ve fidanlıklarda son derece büyük zararlara sebep olur.
Bu zararlıya karşı, tasallut durumunda alınacak en etkili tedbir; İlkbaharda sıcaklığın 20ºC'lerde seyretmeye başladığı devrede (Türkiye şartlarında, zararlının bulunduğu yerlerde genellikle Mayıs ayıdır) her 15 günde bir sulamalar yapmak ve toprak rutubetinin % 80'nin altına düşmemesini sağlamaktır. Bu durumda yumurtadan çıkan larvalar yürüyerek, kökleri bulamadığından ölmektedir.
Sulama imkanının kısıtlı olduğu zamanlarda yapılan toprak işlemeleri ile de açığa çıkan yumurta ve larvaları süratle öldürmek mümkün olmaktadır. Kimyasal mücadeleye karar verilirse bu sulama ve toprak işlemeleri ile paralel yürütülmelidir. İlaç kullanımında hedef, yumurtadan çıkmış ve henüz kök aramakta olan larvadır.
4.3. Aegeria apiformis Clerck.
Büyük bir arıya benzeyen
kelebeğin kanat açıklığı 3,2-4,2 cm’dir. Toraxın her iki yanı sarı beneklidir.
Son iki segmeti hariç abdomen segmentlerinin her birinde sarı bir bant vardır, son iki segment ise tamamen sarıdır. Yumurtalar koyu sarı renklidir ve dağınık olarak bırakılır. Olgun
larva 4-5 cm boya erişir, baş kahverengi, vücudu açık krem renklidir.
Asya, Avrupa ve Kuzey Amerika’da yaygındır. Kavaktan başka kızılağaç, ıhlamur, söğüt, huş ve dişbudakta zarar yapmaktadır.
Böcek yumurtalarını ağaçların kök boğazına veya hemen yakınında toprağa koyarlar. 15-20 gün sonra çıkan larvalar kök kabuğunu delerek aşağıya doğru giden ve 20-50 cm kadar uzunlukta galeriler açarlar. Çok sayıda tasallut olduğunda kesim çağına gelmiş ağaçları bile kurutabilmektedir. Ülkemizde generasyonunu iki yılda tamamlamaktadır .
Böcek zararlarını önleyici tedbirler; Böcek zararlarının görüldüğü yörelerde kökleri sökmeden veya kurutmadan yeni dikim yapılmamalıdır. Larvalar yumurtadan çıkmak için belli belli oranda rutubete ihtiyaç duyduğundan, yaz aylarında ağaç diplerindeki ot, çalı, dal parçaları, kuru yaprakların temizlenmesi ve çapalama çok etkili olmaktadır. İlaçlı mücadele larva kök dokularına girmeden önce yapıldığında etkili olmaktadır.
5. SONUÇ
Ağaçlandırma çalışmalarında zararlılarla mücadele söz konusu zararlıyı gördüğümüz anda değil, arazi etüt safhasında başlar son ürün alınana kadar devam eder.
Mücadeleyi iki safhada inceleyebiliriz.
Dolaylı mücadele:
Saha seçimi ve bu sahaya en uygun tür veya klon seçiminden başlar, arazi hazırlığı, sağlıklı fidan seçimi, tekniğine uygun dikim, bakım çalışmalarının eksiksiz yapılması gibi çalışmalardan oluşur. Bu gibi çalışmalar zararlı tasallutunu azaltmada çok etkilidir.
Doğrudan Mücadele:
Zararlı tasallutu gözlendiğinde eğer ekonomik zarar söz konusuysa bu mücadele yöntemi kullanılır. Mücadelede yapılacak en son işlem ilaç kullanmak olmalıdır. Safhaları şöyle özetlenebilir:
a-Mekanik mücadele: Zararlı tasallutuna uğramış ağaç veya fidanın gelişimini engellemeyen dalların kesilmesi, fidanlıklarda zararlı tasallutuna uğramış zayıf kalmış fidanların sökülerek imha edilmesi gibi işlemlerdir.
b- Kültürel işlemler: Bazı böcekler kültürel işlemlerdeki eksikliklerin bitkilerin mukavemetini azaltması sonucu etkili olmaktadır (Örneğin sulama noksanlığı, M.picta zararı görülmesine yol açar, su ihtiyacı giderildiğinde zararlının etkisi ortadan kalkmaktadır). Köklerde zarar yapan ve larva safhasında biyolojik devrinin bir kısmını toprakta geçiren zararlı böceklere karşı toprak işleme ile başarılı sonuçlar alınmaktadır.
c- İlaçlı mücadele: Mekanik ve kültürel işlemlerle yeterli sonuç alınamadığı takdirde ilaç kullanımı gündeme gelmektedir. İlaç kullanıldığı takdirde, ilacın seçilmesi, hazırlanması, kullanılma zamanı ile ilgili kriterlere uyulmalıdır.
Kaynak:
http://www.angelfire.com/ks/faruk/zarar.html