Merhaba, on küsur yıl önce 29 Mayıs'ta karın nazlana nazlana eridiği Batı Toros dağlarında, 2000 m. gibi yükseklerde, kar öbeklerinin arasında yaylada açıkta kışlamaktan şikayetçi olmayan birçok gürbüz sukulent görünce çok şaşırmıştım.
Hiç de bahar aylarının körpe bitkileri değil de kışı dışarıda geçirmiş güngörmüş bitkiler olduklar çok belliydi.
Geceleri dondurucu soğuğa karşı bolca su tuttukları halde donmaya karşı nasıl dayandıklarının bana en yakın açıklaması yükseklerde kışın kısa günlerinde eksik olmayan güneş ışınlarını sağ kalmak için kullanmanın yolunu bulmuş olmaları gibi geliyor. Bknz.
kar körlüğü.
Büyük olasılıkla karın altında bile güneş ışığını soğurup yaşayabilen, Mesut Temiz'in saydıklarının dışında, belki bir kısmı endemik de olan sukulent türleri ile güzel ülkemizde yaşıyoruz da çoğumuz farkında bile değiliz.
Tek tük birkaç sukulentten bahsetmiyorum. Parmak hesabının çok ötesinde tür ve sayıdaydılar.
gece
ışık varsa sukulentlerin yaşayabildiklerine şahitlik yapabilecek ışık ve sukulentsever forum kişisi