Yıllaaaar önce bahçenin uzak köşesine diktiğimiz çilekleri yıllardır kendi hallerine bırakmıştık. İlk yıllarda bakmıştık aslında; meyveleri toprağa değerek bozulmasın ayrıca çilek asidik toprağı sevdiği için altlarına ormandan topladığımız çam iğneleriyle doldurmuştuk, işe de yaramıştı. Sonradan saldık yakalarını, gözden uzak olan gönülden de uzak oldu. Dal atıp çoğalara, buldukları kadar su ile tek tük te meyve vererek yaşamaya alıştılar.
Bir kaç yıldır yapacaklarımız arasındaydı; düzgün bir yere almak, altını örtmek ve yenilemek. Normalde çileklerin ticari ömrü üç dört yıl, sonrasında meyve verimi azalıyor.
Bayındır a gittiğimizde 40 tane küçük poşetlerde (2 tl.) yediveren çilek almıştık. Bu hafta sonu onların yerini hazırladık.
Tablalar yaklaşık 50 cm. çileklerin karşılıklı ve yan yana birbirinden uzaklığı 30 cm. araya iki sıra damlama çektik.
Üzerine de çuval tarzında alta su geçiren hava alan siyah sera örtüsünü yerleştirdik.
Bu arada 23 Nisan da dahliyaları da ektik, yaklaşık 75 kök...