|
Frezyayla ilk tanıştığımda 4. Sınıfa gidiyordum. Annem balkonumuzdaki saksıya etmişti bir soğan. Açtığı gün aşık oldum çiçeğe. Nasıl güzel bir koku, inanılmaz bir şey. Sonraki yıl bir daha açmadı, çürüdü gitti. İsmini de öğrenememistim bir türlü. Sonra İstanbul'a geldim okumaya. Geçen yıl gördüm aynı çiçeği bir çiçekçi ablada. Nasıl mutlu oldum, nasıl sevindim anlatamam. Yıllardır görmediğim en yakın dostumu görmüş gibi. Koştum öğrendim ismini tabi, bir demet de alıp mutfağıma koydum. Ama aldığım demetin görüntüsü benim çocukluğumdaki frezyadan daha güzel olsa da kokusu yanına bile yaklasamazdi. Biraz üzüldüm tabi. Bir daha o kokuyu bulabilecek miyim emin değilim.
Bu ay ilk defa ekme fırsatı buldum. Soğanları internetten aldım, seçerken de en gösterişsiz görünen çiçeğin soğanlarından seçtim özellikle. (Hepsi gösterisli o ayrı mesele, çocukluğumdaki türe benzerini bulmaya çalıştım.) Şimdi 15 cm kadar oldu çalıları, nasıl heyecanlıyım bir bilseniz...
Öylesine paylaşmak istedim sizinle de
|