Domatesler mildiyöden ( domates geç yanıklığı - p. infestans ) altı - yedi kök hariç kurtuldu. Toplamda dört kez sistemik ilaç ile (syngenta - quadris) ilaçladım. Bu yıl da istediğim domates düzenine kavuşamayacağım sanıyordum ama şimdilik fena değil.
100 den fazla kökte çoğunluk bulgar - Hafize Baliç pembesi ve blue beauty idi.
Bulgar domates; hastalıklara, kalsiyum eksikliğine dayanıklı, oldukça irileşebilen, (son üç sezon rekoru 1 kg. ile kendisinde) düzgün hatlı, sulu, incecik kabuklu, omuzlarının üzeri açık-solgun renkte, kalanı kırmızı, dip kısımlarında sarımtırak beneklerin de olduğu tam yemeklik domates. Biraz da erginse kabuğunu bir taraftan hiç zorlanmadan sıyır, tencereye katmadan önce bıçakla dahi bölmeye gerek yok, parmaklarınla ayırabilirsiniz. Çiğ ağza attığınızda hemen dağılan, tatlı sayılabilecek lezzette müthiş bir tür. Ağızdaki o tat için tam karşılık bulamadım, lokum gibi desem... Tabi yaylada sepete, poşete doldurup eşe dosta dağıtayım olayı olmuyor bu domateste, arabada bir kaç sokak dönünce perte çıkabilir. Eeee her güzelin bir kusuru olacak. Bir kusuru da tohumu çok az ve içerilerde bir yerlerde saklanmış durumda. Yarım kiloluk domateste 10 tane çekirdek mi olur kardeşim...
Hafize Baliç Pembesi - 250 - 300 gr. ağırlığında, ince kabuklu, pembe, sert, düzgün hatlı, ekşimtrak, salatalarla çiğ yenmeye daha müsait tür. 25 kök kadar vardı ekilen, bir iki kökü hafiften çerileşmiş gördüm bu arada..
Ve mavi güzelimiz, blue beauty... Çiğ tüketimde hanımın en sevdiği, sert, yamru yumru olmasa da ilk iki domates gibi düzgün hatlara sahip değil. Üç tür içinde en küçük olanı, en büyüğü 250 gr. kadar. Hafize Baliç gibi sert, ince kabuklu ancak oldukça tatlı. Her bahçede az çok olmalı, görüntüsü yeter zaten
Sanırım bunun black beauty si de var, paylaşan olursa eşit oranda ikisini de ekebilirim.
