Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi Aziz Fayda
Merhaba,
Ben de uzun zamandır takip ettiğim başlıklardan biriydi “buralardan çekip gitmek”. Ben de çekip gittim ama çok uzaklara değil, şehir yaşantısından muhteşem bir güzelliği olan köy yaşantısına geçiş yaptık. Benim şansım kendi işime devam ederken bu değişimi yapmaktı. Çünkü yaşım itibarıyla herşeyi bırakıp terketmek benim için biraz riskti. İşimden de menun olduğum için işime yakın bir köy arayışına girdim.
Bu sevdamız, 2000 yıllarında eşimle birlikte Fethiye Kayaköy’de can dostum fotografçı Faruk Akbaş’ın kurmuş olduğu Kayaköy Sanat Kampı’na katılımla başladı. Kayaköy tarihiyle, doğal güzellikleriyle ve insanıyla bizi büyülemişti. Defalarca gidip gelmelerden sonra köy yaşantısı bizi pozitif yönde çok etkilediğini fark ettik. Önceleri herşeyi bırakıp Kayaköy’e göçmeyi planlamıştık. Düşünün menun olduğum işimi bile terk edecektim. Hatta içinde evi olan bir bahçe üzerinde pazarlık yaptık ama satıcı vazgeçince o hafta İzmir’e döndük. İşte o hafta eşimle birlikte işimi terk etmenin doğru olmayacağını düşünerek çevre köylerde arayışa girdim. İzmir Torbalı’da olan işyerime yakın tüm köylere girip çıktım. Bazı beğendiğim yerlerde günü birlik çadır kurup geceledim. Her geçen gün bizi yıldırıyordu. Düşlediğimiz bir yeri bulamamıştık. Taa ki yıllar önce doğa yürüyüşleri sırasında girip çıktığımız ve Kurudere Kanyonu’nu içinde barındıran ve Türkiye’de ilkel yöntemler ile nazar boncuğu üretimi yapan eski adıyla kurudere yeni adıyla Nazaköy aklıma gelene dek herşey hüsrandı. Bir gün iş çıkışında yalnız gittiğim köydeki kanyona yürüyüş yapınca işte buldum dedim. Eşimin de görmesini sağladıktan sonra (o da şok olmuştu), 3-5 gidip gelmeden sonra burdan bir yer almanın zamanı gelmişti. Derken yaz kış akan dere kenarında, kanyonu gören vadi içinde kiraz bahçelerinin içersinde bir dönüm (1000 m.²) bahçe satın aldım. Tabii ki buraya yapacağımız ev kesinlikle taş olacaktı. Çevreye yakın taş ocaklarından temininde bir problem yaşanmayacağını kendim de daha önceden düşünmüştüm. Yer eğimli olduğundan istinad duvarlarını önceden yapmak zorunda kaldım. İnanın bir hayli yorucu ve sıkıcı oldu.(bu konuyla ilgili yazımın sonunda naçizhane tavsiyelerim olacak). Kısıtlı olan bütçemin evin 2 yıl sonra başlamasına ancak müsade etti.
Ev yapımında benim şanslı olduğum konular vardı. İlki, sadece muhtar izni ile ev inşaatına başlayıp bitirebildim. İçme suyunu muhtarlıktan aldım. Komşu köyden bulduğum Artvin’li taş ustam çok iyiydi, başladı ve bitirdi. (Tabii ki beni çok zor durumda bıraktığı anlar oldu, bunları yeri geldiğinde anlatırım.)
Bu avantajlar ile eşimle daha önceden kendimiz, belirlediğimiz planı çizdik ve ihtiyacımız olan alanları çıkardık. Bu alanlar çıkınca evim m²si ve planı çıktı. Hiç mimar kullanmadan, bürokrasiye uğramadan inşaata 2003 yılında başladık. İnşaat teknikeri arkadaşımdan sadece çıkardığımız plana ve zemine göre temel projesi istedik. O da gerekli statik hesapları yapıp, demir, beton ve etre hesaplarını çıkarıp bize teslim etti. Taş ev yapımında temel önemli olup taş ağırlığı taşıması gerektiğini öğrendim.
Hiç kolonsuz, sağlam temel üzerine 65 m.² olan evin taş duvar işçiliği üç ay sürdü. Ustayı her gün ya da gün aşırı gelip kontrol ediyordum. Eline çizip verdiğim ölçüyü bile yanlış ölçü alıyordu. Bu yüzden 1-2 m² duvar bir iki kez sökülüp yeniden örüldü. Tabii ki yanlış yapmasına rağmen o ördüğü duvarın parasını aldı. Zaten ben de hakkı kalmaması için kesme derdinde değildim. Anlaştığımız m² fiyatı ikinci kata gelince “Ben bu fiyata bu ikinci katı yapmam” ve tam iki katı istedi. İlk kattaki söylediği fiyatta da hiç pazarlık yapmadan kabul etmiştim.Ben de bu isteğine karşılık bir- iki özel istekte bulundum ve karşılıklı anlaştık.
Birinci katın üstüne hiç lento dönmeden direk ikinci katın ağaç taşıyıcılarını koyarak ikinci kata başladık. Tabii ki sonradan ustaya hak erdim. Yükselen taş duvarlar ile duvar seviyesine taş çıkarmak gittikçe zorlaşıyordu. Farklı işçilik fiyatını kendi istediği gibi kabul etmeme rağmen halen ağlıyordu. Artık belli bir zaman sonra kullaklarımın içi bu ağlaklar yüzünden nasır bağlamıştı ve hiç duymuyordum.
Öte yandan yükselen duvarlar ile şekillenmeye başlayan ev karşına geçip baktığımızda hayal ettiklerimizin aynen şimdi gerçekleştiğini görüyorum. O kadar çaba, stres, maddi sorunlar derken seyretmek insanı rahatlatıyordu. Çoğu günler çadır kurup, sabahları işe oradan gidiyorudum.
Temel dışında hiç beton ve tuğla kullanmadık desem yalan olmaz. Sadece üst kattaki banyo üzerine beton attık. Çünkü ahşap çatı banyo üzerinde de devam etseydi, nemden dolayı çok sorun yaşandığını biliyorum.
Taş duvar işçiliğinden sonra tam bir sene durduk. Bu sıralarda inşaata gidip geldiğimde ve eve baktığımda inanın şu anki durumunu görür gibiydim.
Kiremit araştırması yaparken çatının önemini öğrendim ve nerdeyse ihtisas yapmış duruma geldim. Onca araştırmadan sonra su, ses ve ısı yalıtımlı ahşap çatı imalatına girdik. Bunda başarılı olduğumuzu söyleyebilirim. Detayları görenler çok şaşırıyordu. Ama içinde oturmaya başlayınca verilen paranın ve alınan verimin önemini anladık
Neyse çok uzatmak istemiyorum. Uzun yıllar sonrası katlanılan sıkıntılar sonucunda 2005 yılında evimize taşındık. İlk bir kaç gün aptal gibi olduk. Onca şehir gürültüsünden sonra aşağıda akan derenin ve kuşların cıvıltısı vardı. Dış mekanda bir çok iş yarım hatta hiç başlanmamışken taşınmıştık. İşte 2005 ten beri halen sağıyla soluyla uğraşıyoruz. Ama bu uğraşlar artık hobi olmaya başladı. Eşim heykeltraş olması nedeni ile artık ince rutuşlar başladı. Günden güne herşey şekilleniyor.
İşte belkide biz çekip gidenlerin içersinde şanslılardan mı ya da başaranlardın mı sayılırız bilmiyorum ama biz mutluyuz.
İsteyen arkadaşlara fotograflı detay resimleri ile tecrübelerimİ ayrıca paylaşabilirim. Yakın bir zamanda da fotograflarını da koyabilirim.
Herkesin gönlündekinin gerçekleşmesi dileğiyle.
Aziz FAYDA
|
aziz bey merhaba
kemalpaşada 17 dönüm arazimiz var kirazlık.
bende taş ev yaptırıp yaz kış yaşamak istiyorum.
tavsiyelerinizi almak isterim.
komşu olarak yardımlarınızı.
selamlarımla