Candan'ı uçuramadık, ancak yeni mekanına uğurladık.
Komşumuz, sahilde yerleşik ,muhteşem güzel bir alanda yer alan bir kamu tesisinde de henüz uçamıyan martıların bulunduğunu söyleyince, beraberce oraya götürdük. En azından denizle ve diğer uçamayan yavrularla birlikte olacak.Bahçemizdeki yalnızlıktan ve sürekli yaşadığı (dar alandaki) kedi tehditlerinden uzak olarak.
Bir ayı geçen beraberliğimiz benim için de ilginç bir deneyim oldu;
Tabiatta hür olarak yaşayan bir kuşun, yaşamını sürdürmek için birisine muhtaç olması, kötü bir kader gibi gözükse de Candan bence çok evcil bir davranış sergiledi.İlk 1-2 gün dışında hiç ürkek davranmadı.
Sabahları 10-10.30, akşamları 18-19.00 saatleri arasında yemeği servis edilmediğinde balkonun altına gelerek gerekli sesli itirazlarda bulundu.
Bahçede yaptığım tüm çalışmalar esnasında 10-15 cm kadar yakınımda durarak beni izledi tabii bu arada toprakdan çıkan yan ürünlerden de bol bol faydalandı.
Yıkanmak istediği zaman,ayaklarımın dibinde toprak üstünde yıkanma hareketleri yaparak, özel küvetinin bahçeye çıkarılmasını sağladı.
Uçma antremanlarını,belki de bir gösteri, veya göz boyama
) olarak sadece ben yanındayken yaptı.
Bir keresinde mecburiyetten yemek olarak kuru kek parçası verdiğimde, hoşlanmayınca, benim en yakınımdaki çiçeğe gelerek yapraklarını döktü ve ben bu durumu daha sonra kasıtlı olarak bir kaç gün denedim,her seferinde en yakınımdaki çiçeği gagalayıp,yüzüme baktı
)
Güzel bir dostluğumuz oldu,yolu açık olsun.