Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi su teresi
hayvanlarla ilgili işkenceden farkı olmayan bir uygulama evde beslenen hayvanların daha doğrusu köpeklerin tuvalet alışkanlığıyla bireyin keyfine kalarak günde bir ya da iki kez sokağa çıkarıp sadece akşam ve sabah tuvaletini yapmak zorundaymışçasına doğasına aykırı uygulama yüzünden neredeyse tüm evde yaşayan köpeklerin ilerde organ yetmezliğinden ölmeleri. sahibini akşama kadar bekleyerek tuvaletini tutması vucudunda yıllarca süren bu kasmaların yarattığı tahribatı umursamamak beni dehşete düşürmekte. bir insana eşinize çocuğunuza sen benle yaşayacaksın ama sadece günde iki ya da bir kez çişini yapacaksın hasta olma altına kaçırma ben sana izin verene kadar o çişini kakanı tutacaksın yoksa ceza despot bir ygulamaya kim rıza gösterir ve yıllarca katlanır bunun birine yapıldığını duyduğumuzda o anne ya da baba hakkında ne düşünürüz böbrekler ve kalple başlayan hasar onları ölüme götürüyor araştırın bakın evde beslenen hayvanların neredeyse tamamı organ hasarına bağlı sebeple yaşamını yitiriyor aksi de düşünülemez sizi sevdiklerinden bu işkenceye katlanan o masum canları çalışıyorsanız ya bahçeli evde **** hiç beslemeyin evde birisi varsa ve köpek çişi geldiğinde kapıya koşuyorsa çıkarmakta bir yöntem veyahutta evde bir wc ya da banyoyu ona tahsis edip oraya yapmasını öğretebilirsiniz diğer türlü akşama kadar sahibini bekleyen dostunuzu yavaş yavaş öldürüyorsunuz.
|
Başlığı görünce, evde yaşayan hayvanlar hakkında gelişen düşüncelerimi yazasım gelmişti ki sizin mesajı gördüm.
Tuvalet kısıtlaması hakkında bilgim yoktu, bilgilendim.
Halihazırda iki kedim bir köpeğim var. İstanbul'da yaşarken bahçeli bir evim olsa da kedi köpek beslesem diye düşünür, ama hayal bile kuramazdım (Ekonomik sebeplerden).
Şimdi iyi ki İstanbul'da bahçeli bir evim olmamış diyorum. Neden mi?
Bahçemdeyken veya pencereden etrafı seyrederken kedim ve köpeğimi seyrediyorum. 10.000 metrekare bahçem var, sabahtan akşama, akşamdan sabaha gezinip duruyorlar. Kıtmir Karakedi'mi on dakika kovalıyor. Karakedi can havliyle kaçıyor, kaçıyor. Sonra Karakedi sıkılıp duruveriyor. Kıtmir bu sefer onu yalamaya başlıyor. Birkaç dakika sonra on dönüm bahçe de yetmiyor biri komşu tarlalarda fare peşine, diğeri ormandan gelen bir sese seğirtiyor. Bu hareketlilik devamlı var. Kedicik bazen eve gelip yemek bile yemeden birkaç saat kestiriyor sonra doğru bahçeye.
Büyük oğlum veteriner teknisyen. Bu hayvanlar çok sağlıklı ve mutlular diyor.
Bir komşum vardı. Her sabah ve akşam köpeğini gezdirirdi. Kar, kış, sıcak, hastalık vs. hiçbir şey onu bu görevinden alıkoymazdı. Çok takdir ediyordum. Şimdi aynı kanaatte değilim. Bir köpeğin enerjisini sabah akşam gezdirerek atması bana imkansız görünüyor.