Bu iletide bahçe/sebze/bitki değil, geçen hafta yaşanan ve yaşandığı için içimi mutluluk kaplayan bir olayı paylaşayım istiyorum.
Evimizin yakınında eskiden çocuklara trafik eğitimi verilen bir mini trafik parkı var. Şimdilerde çocuk parkı olarak kullanıyor. Oğlum ve dedesi/annesi ile sık sık parka gider orada hem koşup zıplayıp enerjisini atma, hem de diğer çocuklar ile sosyalleşme imkanı bulur kendine.
Geçen hafta dedesi ile kürek ve kovasını yanlarına alarak yine aynı parka gitmişler. Dedesi başında bekler iken bizimkinin farklı bir şeyler yaptığını fark edip dikkat kesildiğinde parkın dışından topladığı çakıl taşlarını kürek ile kazdığı çukurlara ekerek üzerlerini tırmık ile kapattığını görmüş.
O küçük dünyasında çakıl taşlarının ne olarak filiz vermesini hayal ediyor bilemeyiz ancak bir taşı alıp bir çukura bastırıp üzerini tırmıklaması bile yeni bir bahçıvan yetiştiğine delalet değil mi
İşte o küçük hınzır;