[its_just_a_ride]

Son dönemde mayayı otoliz sonrası ekliyorum, sebep bu mu bilmiyorum ama hamur, ekmekler artık daha stabil oluyor. İşlerken tezgaha yapışmıyor, mayalanma sepetine-beze yapışmıyor, elime yapışmıyor, rahat şekil verilebiliyor vs.

Evet, sebep bu. Otoliz esnasında zaten gluten yapısının çoğu oluşmuş oluyor. Yoğurmaya ayrılan zaman inanılmaz azalıyor. Homojen bir yapı oluştuğu için de mayanın ortama verilmesinden itibaren homojen bir mayalanma da beraberinde geliyor. Yapışmama, işleme kolaylıkları da işte bu oluşan optimum kohezyon koşullarından kaynaklı.

Yani basit bir ifadeyle ekmeği otolize (un+su) bırakarak hem ideal yavaş ekmek koşullarını oluşturuyor hem de ekmek yapmanın etrafından dolaşmış oluyoruz. Minimum iş gücü.

@ its_just_a_ride ın önerdiği Migros sanırım M-Life ın organik tam buğdayını bulamadım, Kipa dan benzer başak bir organik tam buğday unu aldım. Dün akşam 250 gr. tam buğday - 250 gr. siyez - 100 gr. yulaf ezmesi - 200 gr. maya - 450 gr. su (% 75) ile yaptığım hamur çok cıvık oldu son hamurlara göre. Yanlış mı tarttım, yulaf ezmesi mi işi bozdu (bu kadar yulaf ezmesi katmıyordum hiç) bilmiyorum. Kulak memesi kıvamı falan hikaye Yine işleyebildim, buzdolabına koydum, 48 saat bekleteceğim, bakalım nasıl olacak merak ediyorum doğrusu.

Yanlış tartmadınız bence. Sadece unu değiştirerek bile tüm denklemi bozabilirsiniz. Her un türünün su alma kapasitesi, protein miktarları farklı oluyor. Örneğin ekmeklik undan bir anda çok amaçlı una geçin, sonra görün eğlenceyi . Su bile katamazsınız una.

Bunlar genel olarak bilinen şeyler de, esasen bizim şanssızlığımız yurtdışındaki gibi geniş ürün yelpazesine ve sürekliliğine sahip olamamamız. Ticari üreticiler yüksek alımlarla bu sürekliliği sağlıyor ancak ev tüketicileri rafta gördüğü ürünü ertesi gün göremeyebiliyor.

Sözde buğdayın anatavanlarından birindeyiz ama her şeyde olduğu gibi bunda da geldiğimiz nokta bu maalesef.