|
Rahat bir tavır sanki bakılan bitkileri de rahatlatıyor ve daha sağlıklı oluyorlar..
İlk kaktüslerimi tanıdığımız bir çiçek yetiştiricisinden edindiğimde 10 yaşındaydım. O yıllarda çok üzerlerine düşerdim, ancak kaybettiğim kaktüs sayısı hiç az olmuyordu.. Şimdi 49 yaşına geldim, yani aradan 39 yıl gibi uzun bir süre geçmiş.. Bu süre içinde hep kaktüs baktım, epeyce de alıştım.. Hatta ilk kaktüslerimin soyundan gelen kaktüsler de hâlâ var aralarında.. Artık epey alıştım, çok daha rahat bir tavırla yaklaşıyorum.. Donmamalarına, kışın aşırı sulanmamalarına ve ihtiyaç duydukları güneşi almalarına dikkat ediyorum, gerisini tamamen doğal akışına bırakıyorum.. Neredeyse hiç kayıp yaşamadım yıllardır.. Sadece bu yıl küçük bir euphorbia'm çürüdü (ki onun da çok büyük ihtimalle kapıyı açıp içeri giren kedilerim tarafından ezildiğini/kırıldığını ve buna bağlı olarak çürüdüğünü düşünüyorum), bir de geçen yıl bir echinocactus grusonii'm çürümüştü..
Adana kaktüsler için oldukça uygun bir iklime sahip.. Siz de gördüğüm kadarıyla gerekli ortamı ve şartları zaten sağlamışsınız, o yüzden bunları sürdürerek doğal akışına bırakın bence..
Yine de kaktüsünüz olur da yaşamazsa, yaz başında size o türden sağlıklı birkaç dal gönderebilirim...
Kolaylıklar ve bol şans diliyorum...
|