[ÇağanOnur]

Merhabalar,
Yıllardır bir hayali konuşur dururuz eşimle, bir rüyayı görürüz beraber. Buralardan çekip gitmektir o rüyanın teması da. Tabi aslında oturup derin düşününce; nereye gidebiliriz, nasıl gidebiliriz, çocukların okulları var, işimiz şehirde, hem zaten yer almak dünyanın parası, daha arabanın borcu bitmedi gibi binlerce soru insanı rüyadan gerçek dünyaya döndürüyor. Ama çocukluk da insanın içine işlemiş; çocukluk anılarını, alışkanlıklarını arıyorsun sürekli. Ben Manisa'da, üzüm bağlarının arasında, geniş ailenin içinde büyüdüm. Eşim de Balıkesir'de, oğlakların yeni doğduğunda üşümesinler diye evin salonuna buyur edildiği bir evde büyümüş. Bu günleri arıyor olmanın burnumuzu sızlatması bir yana, kendi çocuklarımızı şehrin göbeğinde, dört duvar arasında büyütmenin üzüntüsü de var. İnsan, ayağı toprağa değmeden aylar geçirebilir mi? Geçiriyor ama...
Gel zaman git zaman, denk geldikçe gidip bakmaya başladık satılık tarlalara. Kimine paramız yeter ama ya dağ başıdır, yolu yoktur, suyu yoktur; kiminin yolu vardır, cennet parçası gibidir ama nerede bizde ona yetecek imkan? Zaman geçtikçe eşimin yolu ağaçlar.net ile kesişti. Tam da yapmak istediğimizin burada somutlaşmış halini gördük. Demek ki olabiliyordu, yapılabiliyordu. Kolay mıydı? Değildi herhalde, "Buralardan çekip gidenler"in hiçbirisi öyle olduğunu iddia etmemişti yazdıklarında. Ama yazılanlar bize cesaret ve güç verdi. Cesaret ve güç olduktan, Allah da sağlık verdikten sonra parayı nasıl olsa kazanırız dedik ve girdik bir maceranın içine. Hayırlısı.