Bu başlığı okuyunca aklıma ilk gelen rahmetli anneannemin anlattığı komik ama sevimli anısı oldu.
Gençken ve yeni evli oldukları zaman dedem, anneannem, dedemin erkek kardeşi ve kızkardeşi yanlış hatırlamıyorsam at arabası ya da kağnı ile köyden (Çerkez Fındıcak) ilçeye (Tokat' ın Turhal İlçesi) gidiyorlar ve yolda mola veriyorlar. O zamana anneannem ve görümcesi duymuşlar ama hiç araba görmemişler. Mola verdiklerinde yolun çamur olan bir kısmında anneannemin görümcesi lastik izlerini görmüş ve anneanneme seslenmiş:
-Düde (Dürdane yerine böyle seslenirdi rahmetli) gel bak hele yola ne güzel nakış yapmışlar süslemişler
)
Anneannemde yanına gidip bakmış, gariplerine gitmiş, hoşlarına gitmiş ve anneannem bombayı patlatmış:
-Aba (Abla) şunun örneğini çıkaralım.
Diyerek tığları almışlar ellerine ve lastik izinden örnek çıkarmışlar.
Hepsi rahmetli oldu, mekanları cennet olsun...