Merhaba!
Kaldığımız yerden devam.
Daha önce bahsettiğim gibi işlerim o kadar yoğundu ki sadece internetten teorik olarak bilgileri alıyordum ama pratik uygulama yapmaya zamanım yoktu.Zamanı oldukça bol olan bir akrabama konuyu açtığımda kendisinin de böyle şeylere ilgili olduğunu ve gereken tüm yardımı yapacağını söyleyince hemen harekete geçmeye karar verdik.
İzmir'den ulaşabileceğimiz en iyi zeytinliklerin Karaburun'da olduğuna karar verdikten sonra ağabeyim( yakın akrabam demiştim ya işte o halamın oğlu ama biz ailecek ona ağabey deriz.)
hemen yola çıktı.Kanunda yazdığına göre yerine göre valilik veya kaymakamlığa müracaat etmeden önce kadastroya gidilip "ağaçlandırma amaçlı hazine arazilerinin yerlerinin gösterilmesini" istedik.Kanuna göre bu onların göreviydi ama bize dediler ki "bizim işimiz çok araziyi siz bulun biz hazineye mi ait olup olmadığına bakarız."Haaydi bu ne demek şimdi.?Ben kafama göre yer mi bulacağım veya kime ne soracağım.Ortada kalakaldık.
Neyse ki yardımımıza ortanca ağabeyim yetişti.1999 yılında Karaburun'un terk edilmiş bir köyünde 157 m2 bir arsa alıp oraya bir kulübe yapmıştık.(Elektriği ve suyu olmayan ancak Şahin tepesi gibi bir yer burası.Deniz manzarası 230 derece görülen sincaplar,bademler,ve incir ağaçlarının altında harika bir yer.Burasını diğer "gezdiğimiz yerler bölümünde Karaburun Yarımadası"nı anlattığım forumda ayrıntılı olarak anlatacağım.)
Bu arsayı aldığımızda bize tapu dairesi tarafından verilen krokilerde bazı hazine arazileri gösteriliyordu.Bunlardan en uygun olan iki tanesini seçtik.Birincisi 15 dönüm(15000 m2) diğeri 25 dönümdü.
Hemen gerekli olan evrakları hazırlayıp başvurmak için kadastro dairesine gittik.Bize öyle bir yaklaşım gösterdiler ki "nerden buldunuz bu bilgileri,kendinize iş mi arıyorsunuz,bize de iş çıkartıyorsunuz?" der gibiydiler.Neyse mecburen görevlerini yaptılar ve evrakın üzerine hazineye ait olduğunu belirten yazıyı yazıp onayladılar.
Hemen oradan orman bakanlığına bağlı ağaçlandırma genel müdürlüğüne bağlı şubeye gittik.Burası bize ençok yardım etmesi gereken yerdi.Bu dairede görevli orman ve zıraat mühendisleri bize ne dediler biliyor musunuz?"Karaburun'da zeytin olmaz, siz fıstık çamı dikin.
" Yuuh yani Rum'lar yüzlerce yıl,Türk'ler ise neredeyse 100 yıldır bu yarımada da sadece zeytinle geçimlerini sağlıyorlar."Diye cevap veremedik tabii ki.Ama işimizin ne kadar zor olduğunu iyice anlamış olduk.Yine de tüm evrakları tamamlayıp kaymakamlığa müracaatımızı yaptık.
Sonucu bir dahaki yazımda anlatacağım.Ancak bahsetmiş olduğum kanunu incelemek isterseniz şu anda sanırım
www.agm.gov.tr/faaliyetler6.asp adresinde bulabilirsiniz.İsterseniz önce onu inceleyin ve neden bu kadar heveslenip, sonra da neden bu kadar hayal kırıklığı yaşadığımı anlayabilirsiniz.
Hepiniz hoşçakalın.