bu konulara hep materyalist yaklaşmışımdır yani o yüzden kızartılmaya götürülen dehşet içindeki patatesden bahsetmeyeceğim.
mesela bir sarmaşığın sarılma hareketi aslında tamamen mekanik bir olay.dokunulan kısımdaki turgor basıncı sabit kalırken aksi taraftaki hücrelerin turgor basıncı artar.bu da sarılma hareketine neden olur.yani öyle ki benim pasifloram kendine bile sarılıyor
t@biki bitkiler arasındaki mesajlaşma durumlarına da inanıyorum.ama bunları yine materyalist olarak programlanmış bir bilgisayar gibi düşünüyorum.ki iyiki bitkilerin canlı olmalarına rağmen bir iradeleri yok.zira iradeleri olsaydı canları gerçekten çok sıkılırdı...hiç bir insan kendini bir bitkinin yerine koymak istemez... bitkisel hayat denilince mutlu olan yoktur herhalde
)
kabak kökünde karpuz yetiştirmek kadar mekanik bir durum yani...yaşadığınız şeyler %50nin bir parçası...zira çiçek ya büyür ya ölür .beni duyuyorsan yaprağını salla diyin birde... Ç:
diğer yandan bu güzel nacizane canlıların büyüdüğünü görmek çiçek açtıklarına tanık olmak bir fabrika malından çok daha mutlu ediyor insanı.çünkü yaşamı paylaşıyorsunuz bir canlıyı yaşatıyorsunuz.dahası inancınızı pekiştiriyorsunuz.o yüzden çiçeği sevdiğim kadar plastiğinden nefret ederim.bir evde olması gereken en son şeydir bana göre...