|
Ben de şunu eklemek istiyorum: Yapılan araştirmalara göre hayvanlarla temasi az olan ve doğada sınırlı veya çok kontrollu tutulan bebeklerde, çok hijyenik evlerde yetişen bebeklerde allerji ve astım gibi hastalıkların gelişme olasılığı çok daha yüksekmiş.
Genel kanıya ve eğilimlere gelince; bizim gibi sanayisi gelişmemiş bir tarım ülkesinde insanların çok büyük bir çoğunluğu şehirde olsa bile şehre uzak yaşarken ve cennet gibi doğadayken nasıl oluyor da doğaya ve hayvanlara bu kadar yabancı ve uzak olabiliyoruz. New York ta Manhattan ın göbeğinde yetişen çocuklar bile hayvanlarla ve doğayla daha çok temastalar. Bizde zannedersin herkes Houston uzay üssünde doğup büyümüş. Evler ozonlanır, hergün halılar çırpılır ve çocuklar çimlerde bile oynayamaz.Sizce de çok garip değilmi ? Maalesef çok yüksek bir yüzdemiz bu şekilde, insanlar ne ağaç tanıyor ne bitki, bildiği birşey varsa o da piknik onun da içine edip gidiyorlar. Köpek gördümü tekmeliyor, kedi olan eve girmiyor falan filan.
Bizim şehirlerimiz bile köy yahu nasıl bu kadar yabancı olabilirsin çevrene diye sormazlar mı adama ?
Neyse çok içimi döktüm maksadım kimseyi kırmak değil ilginç bir tespitte bulunmaktı , saygılarımla.
|