Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi TCM
...Nerden nereye getirmişim konuyu yav...  |
Ne güzel yapmışsınız da konuya değinmişsiniz.
Çok isabetli bir teşhis ve size bütün kalbimle katılıyorum. Biliyor musunuz ben hep şükrederim; çok mutlu bir çocukluğum oldu diye.
Mahalle... mahallede oynamanın doya doya tadına vardım. Kâh, ağaçlara tırmandım, kâh denize girdim, komşu bahçelere dalıp meyveler de çaldım, istop da oynadım sek sek de, topaç da çevirirdim, misket de oynardım.
Arkadaşlarımla kavga da ederdim, döverdim de onları. İnanın hiç birinden dayak yememişimdir, hep oyun kuran elebaşı olmuşumdur.
Grup halinde kütüphanelere de gittim, gezilere de, velhasılı doya doya yaşadığım mutlu bir çocukluğum oldu.
Şimdiki apartman çocuklarından çooook farklı.
Kalabalık bir ailemiz vardı. Yemek saatlerinin düzenine uymamız istenirdi. Bizler de buna özen gösterirdik.
Bu durumda da düzenli ve sağlıklı beslenmemize de dikkat ederlerdi.
TV. yurdumuza gelene kadar en büyük eğlencemiz radyo dinlemek ve pikap çalmaktı....insanın those were the days (o eski günler..) diyeceği geliyor... bence daha güzeldi.