Bu pembelerin hikayesi geçen yaz 2013 Sugören köyüne gittiğimiz de çay içerken köy muhtarı Osman amcanın yoldan geçen bir ahbabına bahçesini sorması ve onunda olumlu cevabına istinaden.
Davet edildiğimiz bahçede ikram edilen kavun, karpuz, salatalık ve domateslerden sonra, çam sakızı çoban armağanı misali hediye edilen domateslerden elde edildi.
Bahçede ikram edilen ürünlerin tadı insanı eskilere götürecek lezzetteydi.
Sugören adı gibi suyu bol olan bir köyümüz, ismide buradan gelmekte, bahçede toprak kazılarak yapılan içi naylon döşeli geçici havuza gelen su buz gibiydi.
E bu su ile sulanan sebzelerin tadı da bir başka güzel hani. Bahçe sahibi sadece keçi gübresi kullandığını söyledi.
Karpuz ve kavunlar için dikimden önce yer hazırlamış 40*40 şeklinde çukur kazarak her fidan için gübreli karışım yapmış.
Su görenin pembeleri, Bursa nın Tahtakale semtine, dağ köylerinden gelen pembelerden daha lezzetliydi. Bunun bir güzelliği alt kısmında kabuk nokta gibi olması.
Dağ köylerinden gelen kırmızı ve pembelerin çoğu genelde alt kısımları kabuklu ve birbirinden farklı şekilde.
Köyde davet edildiğimiz bahçede tek meyve ortalama 300-400 gr arası gibi duruyordu. Daldaki meyve sayısına göre büyüklükleri değişiyordu. Tam güneş alan bir bahçe idi.
Aşağıdaki internetten alınma resimlerde oturak-sırık konusu hakkında bir fikir verir.
Tohumlukları aldığımız bahçedeki uygulama da küçük hanım ın arkasındaki şekildeydi.
Bizim az güneş gören bahçe de iki metre boy attı. İki kökte on domates oldu.
