Daha önce den belirtmiştim sanırım . İstanbul Ankara ve izmir gibi büyük kentlerde seyyar sütçü ve yoğurtçular vardı.Şimdilerde kalmadı. O sütçü ve yoğurtçular İsparta Sütçülerlidirler.
Bebekler için küçük cam kaselerde bebe yoğurdu(Yağı alınmış),Büyükler için tepsiler de yoğurt(ateş yoğurdu),meraklısı için de toprak çömleklerde yoğurtlar yapılıp satılırdı.
Bebe yoğurdu bebeklere dokunmasın diye sütün kreması alınır ondan sonra yapılırdı.
Ateş yoğurdu; tepsilerde ve yoğurt dolabının altına üzeri külle kapatılmış kor ateş tavaları konulur ve dolap kapakları kapatılırdı. Mayalanan süt 4 saat gibi bir süre o tepsilerdeki ateşin etkisi ile içlerinde ki kalan su da buharlaşır ve taş gibi yoğurt olurdu.
Çömlek yoğurdu; Saplı çömleklere yoğut nayalanır. Çömlek yoğurdun suyunu çeker ve taş gibi yoğurt olur. İçerisinde su kalmadığı için ekşimesi de gecikir di.
|