Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi lusoari
Darısı başıma, inşallah bir gün ben de bu güzel bitkiye sahip olurum.
Haklısınız geçenlerde sizlerle pembe atlasın resimlerini paylaşmıştım, bugün ise solmaya başladı. Dün akşam bir aile dostumuz bizi ziyarete geldiğinde atlası gördü ve burun kıvırarak şöyle dedi '' bunun da çiçeği güzelde, kendisi pek bir çirkin önümüzde yaz sıcak aylarda buruşuyorda o yüzden ben bu bitkiden istemiyorum '' dedi. Bu duruma üzülen ben ise '' onu her haliyle sevdiğimi ve benden isteseydi bile veremeyeceğimi söyleyince '' Dalga geçer gibi gülüp, alay etti. (zevkler ve renkler tartışılmaz tabii ki ama biraz saygı gösterin)
|
İnsanlar maalesef o şekilde. Hani derler ya " kedi ulaşamadığı ciğere mundar dermiş".
Bazı insanların elinde çiçekli versen ölür veya çiçek açmaz. Seven için gül dikenli de olsa ellerimizi de parçalasa her yıl bakımlarını yapmaya devam eder. Sevmeyen için ise yapacak bir şey yok.
O insan kendi kişilik bozukluğunu su yüzüne çıkarmış. Bu gibi durumlarda ben bu şekildeki kişilere karşı çok daha dikkatli olmaya çalışıyorum. Dost diye düşündüğümün dost olmadığını fırsatını bulduğu ilk anda beni arkamdan vuracağını hissetmek insana zor geliyor.