Nihayet Loganberry' nin tadına bakmak nasip oldu. Öncelikle ifade etmek isterim ki bu tür ahududuya çok daha yakın. Şekil ve renk olarak aynı aksu pembesi ahududu. Tabii ondan kat be kat daha iri. Lezzete gelince, lafı bu kadar dolandırınca az çok tahmin ediliyordur herhalde
. Tam ifade ile mayhoş... Ancak mükemmele yakın bir aroması var. Bir kaç meyve tadını aynı anda alıyorsunuz. Taze tüketimde dikensiz böğürtlenle aynı mayhoşlukta. Lakin reçelinin süper olacağını düşünüyorum. Bahçemde olmasını istediğim bir tür mü? Kesinlikle evet. Müthiş verimli ve erkenci bir cins. Nasip olursa geri kalan meyvelerden az miktarda da olsa reçel yapacağız. Çekirdekleri de yok denecek gibi, dişe dokunmuyor. Daha önce de ifade etmiştim, beklentimin yarısını karşılasa yeter diyordum, kesinlikle karşılıyor.
Şimdi Tayberry' i bekliyorum. Onun olgunlaşması sanırım Boysenberry' lerle aynı zamanda olacak gibi. Daha önceden tadan var mı bilmiyorum.
Gelelim esas konuya. Dün Loganberry' i tatmak için saksılar arasına girdiğimde Karakablack' in sürpriziyle karşılaştım. En altlarda bir adet dev gibi simsiyah olgunlaşmış halde buldum zat-ı şahanelerini. Böyle diyorum çünkü bu meyve böğürtlenler hakkında kafamdaki pek çok şeyi yıkıp geçti. nasıl bir muhteşem lezzet, tarifsiz. Bu arada özellikle Sn.
Jezebel' e bu türü ülkemize getirip bizzat yayılmasında ön ayak olduğu için sonsuz teşekkür ediyorum, ayrıca lezzet sıralamasında ısrarla Karaka' yı savunmasının da çok yerinde olduğunu kabul edip hakkını teslim etmek isterim. Artık Boysenberry' nin tahtında Karakablack oturuyor benim için. Ta ki Tayberry veya daha başkaca yeni bir türü tadıp çok daha iyisine rastlayana kadar
.