Ve 30 yasım bıttı,gerıye donup baktıgımda benımle gelen hıc kımse yok gıbı.Herzaman cok sevdım arkadaslarımı ,aılemı,sevdımı.....vs vs.Hep ozverılı oldum hayatta ,demekkı otuzyası bıtınce anlıyormus ınsan ozverılı olmanın ınsana hıc bısı kazandırmayacagın,deger verdıgın onca ınsanın hıc bır halta yaramadıgını hasta olup yatarken bı tas corba verenın olmayınca anlıyormus ınsan ,ve otuz yasım bıttı o kadar cok sevdımkı ınsanları oadar cok deger verdımkı sonun da elıme kalan koca bır hıç oldu
