|
Sevgili loveforlife, Ankara toplantısında yanıma gelip sevdiklerimden selamlar getirdiğinizi söylerkenki içtenliğiniz ile tanıdım sizi. Güzel gülümsemeniz, incelikli konuşmanızla hemen içim kaynayıvermişti size. Uzaklarda da olsak güzel duygular beslemenin keyfini yaşadıklarımdan biri oldunuz.
Sevgili dostum, hayat zaman zaman bizleri sınıyor galiba. Birgün onu, birgün bunu ama şiddeti ya da şekli değişik olsa da kimseyi es geçmiyor. Önemli olan o sınanma günlerinden galip çıkabilmek. Hepimizin bir öyküsü vardır mutlaka ya benim de annemle ilgili var.
Anneme kolon kanseri teşhisi konulup tedavilere başlandığında tanıdığımız olan hoca beni kenara çekip kendimi hazırlamamı, yapacağı bir takım operasyonların annneme ancak 2 yıl kazandırabileceğini söylemişti. O anda yaşadıklarımı kelimelerle anlatamam. Daha sonra yaşananları ise, hele bir ameliyatı sonrası hastane mikrobu kaptırıldıktan sonra karantina odası dolu olduğu için apar topar hastaneden çıkarıldığında yaşadıklarımızı ne anlatmak isterim ne de hatırlamak. Bence önemli olan sonuç. Annem hastalığının12. yılını bitirdi ve şu anda hala yaşama sıkı sıkı tutunuyor. Yani hayata karşı 10-0 galip durumda. Bazen mucizeler insanın yaşama olan bağıyla gerçekleşiyor galiba. Sevgili dostum; zaman zaman yaşadığınız zorluklara, o güzel kişiliğinizdeki olumluluklarla sizin de hayata karşı 30-0, 40-0 galip geleceğinizden eminim.
Sizi tanımak çok güzel, sevgiler...
|