|
En basitinden şöyle düşünüyorum ben;
Hangi şekilde yetişmiş bir ürünü yurt dışına satmanız daha kolay, hangi ürün için GLOBALGAP sertifikası almanız daha kolay?
Hep anlatmaya çalışıyorum ama çok açık olamıyorum sanırım. Topraksız tarımda başarılı olabilmek için birden çok faktör var. Anca bu faktörler bir araya gelirse başarılı kabul edilebilinir. 100 milyar masraf yapıp senede 10 ton domates çıkartırsanız olmaz, ürününüzde toprakta yetişine göre fazla pestisit, nitrat varsa olmaz. Neden bitkilerin vegatatif gelişiminde 150 ppm azot aşılmamalı deniyor, neden potasyum klorür değilde potasyum sülfat kullanıyoruz? Neden mangan sülfat yerine potasyum per manganant değil? Bilim insanları bir çok soruya kafa yormuş ve cavaplamış. Amerika'yı tekrar tekrar keşfetmek manasız.
En az iki kat ürün alacaksınız,
Ürününüz çok daha sağlıklı olacak,
Ürün kaliteniz daha yüksek olacak,
İşçiliğiniz daha az olacak,
Dünya kaynaklarını çok daha tasarruflu kullanacaksınız.
Bunlardan birini bile yerine getiremiyorsanız başarılı bir yetiştirici değilsiniz. Ben yaptım oldu mantığı olmuyor, toprakta 40 günde yetişen marulu 50 günde yetiştirince olmuyor. Yetiştiriğiniz taze soğan acı ve kükürt kokulu ise olmuyor, üzerinde satışa geldiği halde hala ilaç kalıntısı varsa, bir patlıcan için 10 ton su 5 kw elektrik tüketiyorsanız başarılı olmuş olmuyorsunuz.
Hidrofonik, sağlıklı bir üretim şeklidir hem sizin için, hem dünyanın geri kalanı için.
|