Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi MeyveliTepe
"
Sizin maceranızı izlemeye çalışıyorum ve artık altıncı yılnı devirmekte olan bizimkine fazlasıyla yakın buluyorum.
Siz öncelikle kendi yiyeceğinizi, aileniz ve dostlarınızla paylaşacağınız yiyeceği üretiyor olacaksınız. Kendi yiyeceğinizi zehirleyecek olsanız ne diye yaşam tarzınızı böyle değiştiresiniz ki?
Kendi ihtiyacınızdan biraz daha fazlasını ürettiğiniz durumda bunu satmak isterseniz bu da mümkün.
Anahtar noktası neyi nasıl yetiştirdiğinizi insanların takip edebilmesinden geçiyor. Sonrasında, özellikle size yakın yerlerde ürettiklerinizi talep edecek bir çok insan olduğu muhakkak.
Kimse aklınızı karıştırmasın. Hedef ve ideallerinizden ödün vermenize de gerek yok.
Uzak Bahçelerin Yakın İşbirliğinin ille de bir organizasyon olması gerekmiyor. Biz, kendi adımıza, sürdürülebilir doğal tarım metodlarıyla yiyecek üreten insanlara elimizden gelebilecek her türlü desteği vermeyi borç biliriz.
|
Çok teşekkür ederim, bu yazınız bana mutluluk ve umut verdi. Neredeyse daha önce ve çok detaylı konuşmuşuz gibi beni anlamışsınız!
Bizim böyle bir yaşantıyı seçmek için öncelikle tek bir nedenimiz vardı: Çok seviyorduk! Tüm gün bahçede kalıp çalışıyoruz , hayvanlarla ilgileniyoruz, toprakla ilgileniyoruz ve inanılmaz mutlu oluyoruz. Akşam sağlam bir yorgunlukla seriliyoruz ve ertesi gün yine eve girmek istemiyoruz. Kazma kürekten çoktan ellerimiz nasırlaştı, tatlı bir yabanlık geldi üstümüze
) Üstelik henüz pek çok şey eksik buraya çiftlik diyebilmek için. Henüz doğru dürüst sebze bile dikemedik. Hala etrafla , toprakla, düzenle uğraşıyoruz. Ama çok ağaç ve çalı diktik; 50 ye yaklaştık 5 ayda
Uzatmayayım müthiş mutluyum ve köpeğimin başını okşadığımda, kedimle oynarken, yarkalara yem verirken, toprağı kazmalarken .... ve bunun gibi binlerce anda..içimi kaplayan özgürlük duygusunu anlatamam.
İlk hedefimiz kendi kendimizi geçindirebilmek, kendimize yetebilmek. Sağlıklı sebzemiz, meyvemiz, yumurtamız hatta belki sütümüz olması. (Kendi gübremizi elde edebilmek, tavuklara mısır buğday yetiştirebilmek vs.) Hala maalesef büyük oranda dışarıya bağımlı yaşıyoruz.
Sonra, fazlasını satmak: Kendi yediğimizden fazlasını satmak, ayrı bir yerde ilaçlanan ürünü değil!
Ayrıca merak edenleri misafir etmek, özendirmek, bu havayı koklatmak, paylaşmak ve açık konuşayım biraz da çalıştırmak
)
Bu hayat o kadar enteresan bir gerçeklik ki insanın içine işliyor. O kadar kuvvetli ki, hasta birini sağaltabileceğine inanıyorum.
Sanki tarih boyunca... Yok yok, tam olarak betimlemek gerekirse, zaman yitiyor. Zamanın ötesine geçiyorsunuz doğayla baş başa kalınca.
Az şeyle çok daha mutlu oluyorsunuz.
Daha çook şeyler var ama boşboğazlıkla doldurmayayım burayı
Tekrar teşekkürler