|
Geç kaldım, halbuki ilk mesaj benimki olmalıydı.
Sevgili loveforlife, yazdıklarının büyük bölümünü zaten senin ağızından, yumuşak sesinden,
yüz ifadenin zenginliği ve canlı bakışının eşliğinde dinlemiştim. Hatta belki de çok daha fazlasının paylaştık.
Yürekler bir olunca, bir acı kahve hastane odasında bile içilse bu kadar değerli olur.
Seni çok sevdim, önce yazılarından, görüştükten sonra da ışığından.
Ben seni aydınlık ve ışık bir insan olarak tanımlıyorum.
Ve bu tanımı çok az insan için yapmışımdır.
Zorlukları aşmadaki azmin ve gücün beni kendine hayran bıraktı.
Varsın dünyanın yarısı sana karanlık olsun, bak ışığınla ne kadar çok insanı aydınlatmış ve ısıtmışsın.
Seni tanımaktan ve arkadaşın olmaktan çok mutluyum.
Canım kardeşim!
|