[Sakaki]

Goncaların başarısızlığı genel bir bakır eksikliği belirtisi olmasına rağmen, bazen de çiçekler tutunmasına rağmen taçyaprakları küçük ve çok soluk renkte olur.

Çinko (Zn): Eksikliği normalde eski harçlardaki büyük bitkilerde, özellikle tohum yükünün çok ağır olduğu durumlarda görülür. Yeni sürgünlerin büyümesi yavaşlar ve boğum araları kısalır, yapraklar küçülür, incelir ve genellikle bir tarafa doğru kıvrılır. Tohum keseleri içe doğru kıvrılır, sararır ve olgunlaşmadan açılır.


Çinko (Zn) eksikliğinin tipik belirtileri: içe doğru kıvrılan, sararan ve olgunlaşmadan açılıp dökülen tohum keseleridir. Keselerin içindeki olgunlaşmamış tohumlarda siyah çürümüş alanlar görülür ve genellikle tohum kesesi çiftinin birisi etkilenir.

Demir (Fe): Ortamımızdaki pH 6-6,5 aralığında olduğundan demir eksikliği sorununu nadiren yaşarız. Gerekirse, sulama suyunun pH’ını 5.5 seviyesine çekmek için (fosforluya ihtiyaç duyup duymamamıza bağlı olarak) nitrik veya fosforik asit kullanırız. Demir eksikliği klorozu tipik olarak görülür; ortamın pH kontrolünün yanı sıra yapraklara demir püskürtmesi yaparak kolayca giderilebilir. Demir eksikliği klorozu sıklıkla köklerde bir hasara veya kök ölümüne de işaret ettiğinden, bitki çıkarılıp kökler kontrol edilmelidir; çok az ya da hiç yeni kök büyümesi olmaması halinde saksı harcı genelde bozulacak ve çamurumsu bir hal alacaktır. Bir başka sebep de bakır (Cu) veya çinko (Zn) gibi mikro besinlerin fazlalığıdır; bu besinleri tamamlamak için çok fazla uygulama yapmak demir eksikliği klorozuna sebep olur.

Zararlılar:
Adeniumlar, diğer bitkilere nazaran daha az zararlı veya hastalık sorunu yaşar.

Lepidopterous Larvae (pulkanatlı larvaları):
En yaygını horn worm’dur. Bazen, özellikle yeni sürgünlerin bol olduğu bahar aylarında istila yaşıyoruz. Diğer zamanlarda nadiren tırtıla rastlıyoruz ve en iyi çözüm de elle toplamak.


Saat yönünde açıklarsak: Adeniumlara saldıran üç farklı tırtıl vardır: Sol üstteki en yaygın görüleni ve en zararlısı; eğer sürekli kontrol edilmezse çabuk yayılır ve çok büyürler. Yanındaki nadir görülen ve genellikle yayılma yapmayan bir türdür. Tüylü tırtılı ise sadece bir kez gördük.


Adeniumlarda en yaygın görülen tırtılın yumurtadan erişkin hale gelmesi: Tırtılın rengi genellikle yeşildir, fakat sürgün uçlarından ve çiçeklerden beslendiğinde kırmızı da olabilir.

Tırtıllar ilk görüldüğünde uygun bir böcek ilacıyla iyi bir spreyleme, ileri seviyede istilayı önleyecektir. Büyük tırtıllar taze sürgün ve yeni aşılanmış uçları çok aşırı miktarda yiyeceğinden, istilayı erken fark etmeye çalışın.

Süne (Kokar Böcekler):
Genellikle muson mevsiminin sonunda görülür. Bunların doğal besinleri diğer Apocynaceae tohum keseleridir, ancak bu bittiğinde uçup sürüler halinde adeniumlara gelirler.


(Solda) Erişkin hale gelmiş bir kokar böceği adenium tohum kesesindeki sıvıları emiyor; (sağda) böceğin hortumuyla verdiği zarardan etkilenmiş, yeni çimlenen bazı adenium tohumları.