|
Biz bu meşakkate dayanıklı güzeli, adını sanını bilmeden köyün yerlilerinden birinden aldık.
O kadar güzel bir renk kontrastı veriyordu ki, dayanamadık; yüzümüzüü kızartıp istedik. Ertesi ilkbaharda gittiğimizde bahçeye dikili bulduk.
Bir sonraki yıl tekrar yerini değiştirip arkadaki asma çardağının rüzgar alan yanına diktik. Güzelim, gık demeden, hiç bir küskünlük göstermeden o cepheyi örtme görevini başarıyla üstlendi.
Dediğiniz gibi, kışın yaprak döküp hem rüzgara karşı hedef küçültüyor, hem de denizden gelen tuzlu sepkenden korunuyor.
Kısası gözümüzün bebeği demek gerek ama o kadar mütevazı ki!..
|