|
Kırma olduğu anlaşıldığı için 2-3 aylıkken kasım ayının soğunda parka bırakılan bir veletle 5. yılımızı dolduruyuruz. Yüreği o kadar asil ki ilk sahiplerinin körlüğünün tedavi edilemez olduğunu düşünüyorum.
Barınaklara elimden geldiğince yardım ederim. Mama, temizlik malzemesi okunmuş gazete, makarna, eski kilim battaniye... Barınaklar birilerinin egolarını tatmin etmek için kurulmuş yerler değildir. Bir ihtiyactan, bir trajedi silsilesinden doğmuştur. (hiç detaya gerek yok aslında, evinden atılan, kaza geçiren, sokakta şiddet görüp kör bırakılan sakat bırakılan, tecavüe uğrayan...) Barınaklarda gönüllü çalışanlar eli öpülesi insanlardır. Maalesef sosyal olamayan bir devletin boşluğunu doldurmaya çalışmaktadırlar.
Sosyal paylaşım siteleri üzerinden yaygınlaştırılmaya çalışılan, hayvanlara yardım etmek isteyen, vakit ayırmaya çalışan; işi gücü, evi, çoluğu çucuğu olan iyi niyetli ama bir kurum gibi çalışmayan kişilere de destek vermeye çalışıyorum.( makbuz düzenle, raporlama yap bunlar kolay işler değil.) zaten güven vermezse evrakın Allahını hazırlasa ne olur. Bu teknolojik devirde, senin evini sana satmaya bile çalışır bazı insanlar.
Kısırlaştırmayı da son derece destekliyorum. Hatta sokakta beslediğimiz hayvanların da kısırlaştırılmalarına ön ayak oluyorum. Operasyon sonra bakımlarını yapıyorum. Binlercesi sokak şartlarında, aç susuz, korunaksız, itilip kakılan, bir arabanın altında can veren, bir psikopatın taşı altında başı ezilen daha fazla hayvan kalmasın lütfen.
|