|
Kulübemizi yaptıktan sonra, en büyük emelim, bir ördek soba idi.
O kış bitimi erken bir gidişim oldu; içeri girdiğimde ne göreyim: Ortalık yerde bir ördek soba, kurulmuş, yanında istiflenmiş odunuyla birlikte beni beklemiyor mu?..
Nasıl sevindiğimi anlatmam mümkün değil!..
Köyde benden genç üç kardeş/arkadaş, ne derseniz deyin; benim günlük konuşmalarda özlemle bahsettiğim sobayı sürpriz olarak kuruvermişler...
O gün-bu gündür, keyifle çıtırdar durur...
|