|
Türkiye'de yetişen mantar, domalan veya keme olarak adlandırılmaktadır. 3 yıl kadar önce Fatih üniversitesi'nden bir Profesör büyüğümüzle bu konuyu görüştük. Eşimle birlikte acaba böyle bir deneme yapabilir miyiz diye düşünüyorduk. Değerli büyümüz ile yaptığımız görüşme sonrası bu hayalimizi askıya aldık. Görüşmeyi özetlersem;
- bu mantarın nasıl olup da çoğaldığını bilemiyorlar,
- kültür mantarında olduğu gibi 2 ayda ek, yetiştir, topla , sat gibi bir döngü sözkonusu olamıyor çünkü bu mantar bir bitkiye bağlı yaşıyor, çoğalması vs de yine bu bitki sayesinde olabiliyor. Hatta bu bitkiye de domalan otu gibi bir isim takılmış, köküne bakıyosunuz mantar var, ama aslında iki ayrı oluşumlar. Neyse alayım bu bitkiyi laboratuvarda mantarla buluşturayım diyemiyorsunuz çünkü işte tam da bu noktada bir başka isteği daha var mantarın , işte o istek henüz çözülmemişti. Yabancı kaynaklara da baktık o dönemde. Araplarda da olan bir inanç, bir atasözü var; çöllerde çok şimşekli yağmurlar yağan sonbaharları takip eden ilkbaharda keme mantarı çok olur, deniyor. Dolayısı ile bu bitki-mantar arkadaşlığının belki de bir su veya bir iyon ayağı da var. neyse, çok uzatmayım, tıpkı sahlep bitkisinde olduğu gibi, bu mantarda da elimizden gelen (şu an için) tek şey onların doğada kalabilmelerini sağlamak ve çoğaltma problemi çözülene kadar deli gibi tüketmemek, hatta özellikle sahlep için söylüyorum, tüketmesek daha güzel olur.
Bu bir macera ve ben de maceraya atılmayı seviyorum diyorsanız, keme mantarının doğal olarak yetiştiği bölgelerden bir yerde, üzerinde mantarın ve bitkinin olduğundan emin olacağınız bir araziyi satın alıp, gözlemler yaparak ve var olanları tüketmeden kendi kendilerini çoğaltmalarına izin vererek bir populasyon oluşturmak ve sonrasında dengeli bir toplama + satış ile gelir elde etmek yolunu deneyebilirsiniz. Bizim o kadar paramız olmadığı için deneyemedik ama aklımızın bir köşesinde hala var bu konu. Belki son 3 sene içinde bu konuda bir gelişme kaydedilmiştir ve ekonomiye kazandırılacak nefis bir ürünümüz daha olmuştur.
Ha bu arada görüşme yaptığımız büyümüzden öğrendiğimiz bir nokta daha var. Fransa'da İtalya'da var denilen mantarlar üretilemiyor, onlarda da aynı çoğaltılma problemi var ama ecnebiler sabırla uğraşmışlar ve yukarda bahsettiğim şekilde doğal ortamlarında koruyup yetiştirerek bu günlere gelmişler. Dediğim gibi bütün bunlar 3 yıldan fazla zaman önce öğrendiğimiz bilgilerdi, geçerliliği konusunda hiçbir iddiam yok. Araştırılmaya ve uğraşmaya değer bir konu. Başaran kişi ve kişileri de en içten şekilde kutlamayı borç bilirim.
Saygılarımla.
|