Biraz da geri dönüşüm konusunda verdiğim mücadeleyi anlatayım
Çalıştığım okulda, geri dönüşüm konusunda bir kaç faaliyet yapmaya çalışıyorum.TAP ile maille iletişim kurarak, okula atık pil bidonu istedim. 15 gün sonra bidon ve broşürler geldi.
TAP (Taşınabilir Pil Üreticileri ve İthalatçıları Derneği)
Bağlı bulunduğumuz belediyenin çevre birimi ile iletişim kurarak, okul bahçesine atık konteyneri ve içerilere de karton kutular istedim. Ancak, ne yazıkki, çoğu öğrencimiz bu konuda bilinçsiz ve duyarsız. Karton kutulara, hamburger ve yemek artıkları, ayran kutuları ve bitmemiş içecek şişeleri attılar. Atıklardan sızan sular, kartonun altından zemine aktı ve kötü kokuların yayılmasına sebep oldu. Mecburen kutuları idare odalarına kaldırmak zorunda kaldık. Bilinçli bir kaç öğrencimiz, biriktirdikleri atıkları odalardaki kutulara atıyorlar. Pil kutularından da pilden başka her şey çıkıyor. Kullanılmış ıslak mendiller, tebeşir parçaları, sakız ve gofret kağıtları, ayran kutuları, sigara izmaritleri ne ararsan var. Her ay, elime eldiven geçirip, pil kutularını boşaltıyorum. En azından çöpleri yerlere atmıyorlar diye kendimi avutuyorum
Bu konuda bilinçli bir kaç öğrencimiz ve maalesef bir kaç öğretmen arkadaşım var. Arabası olan öğretmen arkadaşlar, geri dönüşümleri okula getirip bana teslim ediyorlar. Toplayıcılar düzenli gelmiyorlar. Bazen her hafta geliyorlar, bazen de aylarca gelmedikleri oluyor. Geri dönüşümler benim odamda birikiyor, mesai arkadaşımın tepkisi ile karşılaşıyorum
Bu çöpler ne diyor?
Defalarca aramadan sonra geri dönüşümcüler lütfedip geliyorlar. Bir kez de firmayı belediyeye şikayet ettim, bir saat sonra geldiler
Üstelik bu işleri herhangi bir maddi beklenti karşılığı da yapmıyoruz. Tüm gayretlerimiz temiz bir çevre için. Buna rağmen atık firmasının elemanları bizi savsaklıyorlar. Ben de yılmadan onları arıyorum
Bunlar okulda yaptığım geri dönüşüm çalışmaları. Oturduğum apartmanda böyle bir çalışmam yok. Çünkü çok fazla çocuk var ve kimse çocuğuna toz kondurmak istemiyor. Çocuklar pet şişeleri sağa sola atıyorlar. Bir şey söylesem anne babaları bana şişiniyorlar. Herhangi bir çevre bilinci yok. Ben de kendi haline bıraktım.
Pikniğe gittiğimde ise ortalığı kirletmemeye özen gösteririm. Ayrılırken çöpleri toplarım, çöp kutusuna kadar götürür atarım,yaktığımız ateşin de iyice söndüğünden emin olmadan oradan ayrılmam. Arkadaşlarım da bu huyumu bildiklerinden onlar da bana yardım ederler. Kimisi de "bırak ne uğraşıyorsun?" der.
Çevre konusunda yazacağım çok şey var ama zamanla dile getireceğim inşallah.