![]() |
|
|
|
#9 | |
|
Ağaç Dostu
Giriş Tarihi: 09-12-2013
Şehir: İstanbul- Bodrum-Milas
Mesajlar: 3,492
|
Alıntı:
Adana'da yaşayan 87 yaşında bir teyzem ve gençliğimden çok samimi arkadaşlarım var. Kısmet olursa bir gün onları ziyarete geleceğim ve bir günümü mutlaka Kozan'a ayıracağım. Sizin bahçenizi görmek, bir kahve içmek, bahsettiğiniz bir park vardı orada ''bir kaç atıştırmalık kuzu çevirmek'' beni çok mutlu edecek ![]() O zaman bütün yavruları göreceğim sizin inşallah. Uçakla değil de eşimle arabayla gelirsek sizin bahçeden bana bir kaç misafir getiririz. Ben alışkınım arabada çiçek, hayvan vs. taşımaya. Bir keresinde Silivri'den Adana'ya ve sonrasında yenide Silivri'ye yavru kaz götürmüşlüğüm var. Bilimum bitkinin yanı sıra, kaz, muhabbet, sultan, sukaplunbağası vb. gibi bir çok arkadaşla uzun seyahatlerim oldu. Muhabbetleri iyi yapmışsınız. Yalnız sıkılırlar, çok hareketli kuşlar çünkü. Ne kadar insan o kadar neşe onlar için. Kediniz için çok üzüldüm ama yoğunluktan yazamadım. Bir tane de olsa yavrusunu fark edebildiğinize çok sevindim. Anne beslemesi gibi olmaz ama siz yine de elinizden geleni yapıyorsunuz. İnşallah yaşama tutunur. Biz bir keresinde yuvada üzerine oturup bacaklarına felç indiren ve sonra hasta diye yavrusunu yuvadan atan cadı bir muhabbetin bebişine bakmıştık. Anne ölüme terk ettiği için biz şırıngalarla besledik. Açık bir sepette biz nereye gidersek bizimle gelirdi. Uçamazdı ama çok maharetliydi. Etinin üzerinde tüy çıkmaya başladığında o tüylerin üstündeki (kılf diyeyim adını bilmiyorum) biz tek tek açtık ve 7,5 yıl bizimle çok mutlu bir ömür sürdü. Dilerim sizin bu bebiş kedi de böyle mutlu son olur, uzun yıllar size arkadaşlık yapar. Vallahi genç de olsam artık iş benden korkmuyor. Ben bu işten cidden tırstım. (Bahsettiğim ev yerleştirmek. Bana angarya gibi geliyor. Hep çiçeklerimin yanında olmak istiyorum.) |
|
|
|
|
|
|