Juniperus (Ardıç)

[botanist]

Genellikle bir, ender olarak 3-4 metre boylara ulaşan eğri gövdeli, belirgin biçimde tek gövdeli olmayan ve çoğu kez yerde sürünen bir çalı halinde ardıç türüdür. Bu takson sık dallanma gösterir, yaşlı gövdelerin kırmızımsı esmer kabuğu çok ince levhalar halinde çatlar. Sürgünlerde çok ince olup, ortalama onuncu yaştan sonra, pul yapraklar oluşur. Bu yapraklar ovuşturulduğunda çok kötü bir koku verir. Tomurcuk çıplaktır. İğne yapraklar üçlü çevrel, pul yapraklar da haçvari dizilmişlerdir. Pul yaprakların sırtlarında yağ bezeleri vardır. Çiçekler bir cinsli iki evcikli olup, kozalaklar da bazen bir, bazen de iki yılda olgunlaşır. Önceleri yeşil, sonraları siyahımsı, üstü mavi dumanlıdır. Tohumlar kalın kabuklu olup, 1-4 adettir. Orta ve Güney Avrupa, Alpler Karpatlar, Pireneler, Türkiye, Kafkasya ve Sibirya’da doğal olarak yetişir. Ülkemizde Kuzey ve Batı Anadolu’da dağlık alanlarda kurak ve kayalık yamaçlarda, Zonguldak, Samsun, Gümüşhane, Kahramanmaraş ve Hakkari yörelerinde yayılır. Bu kesimlerde 1500-2000 metre aralarında dağlık kayalık ve taşlıklı yamaçlarda yetişmektedir. Çok kanaatkar bir türdür. Juniperus sabina’nın parkçılıkta çok değerli birçok park ve bahçe formları bulunmaktadır. Özellikle yer örtücü bitki materyali olarak ve karayolları orta refüjlerinde çok kullanışlıdır.

Kaynak: Tohumlu Bitkiler (Açık Tohumlular), Üçüncü Baskı, KTÜ, Orman Fakültesi, Genel Yayın No: 122, Fakülte yayın No: 15 I. Cilt