Yeşil'in Mavi ile Eşsiz Buluşması - SAPANCA

[doğalbahçe]

AĞAÇ BABA'NIN İNTİKAMI

Bir zamanlar Sapanca Gölü`nün yerinde, verimli topraklar, bu toprakların üzerinde de zengin, varlıklı bir kasaba varmış. Kasaba halkı zenginmiş, varlıklıymış ama gözlerini dünya malı bürümüş, bencillik ve cimrilik ruhlarını karartmış.
Bir gün, Adapazarı`nın güneyindeki Erenler Tepesi`nde oturan, gözünü dünyaya kapamış, gönlünü aşk ve sevgiyle doldurmuş erenlerden bir eren ,bu kasabaya inmiş. Selam vermiş, selamını almamışlar, konuk olmak istemiş, kimse ``buyurun``dememiş. Hangi kapıyı çaldıysa yüzüne kapanmış, bu fakir fakat gönlü zengin dervişe bir bardak içecek su bile vermemişler. Derviş gönlü bu bir kırıldımı onarılmaz, onarılsada faydası olmaz. Akşama değin yorgun argın, aç susuz kasabayı terk ederken, ötelerde küçük bir kulübeden sızan mum ışığına doğru yönelmiş, birde bu kapıyı çalayım, belki bir gönül yoldaşı bulurum diye düşünmüş. Bu kasaba halkına sapan yaparak geçimini sağlayan fakir bir sapancının iş yeriymiş. Kapıyı çalmış az sonra sabancı güler yüzle konuğuna açmış kapıyı. Buyurun, hoş geldin, safa geldin. Ocaktan tencereyi şimdi indirdim. Bir konuk göndermesi için Allah'a niyaz ediyordum demiş.

Derviş memnun, baş köşeye oturmuş. Sabancı sofrayı kurmuş, nesi var, nesi yoksa dervişin önüne getirmiş. Yemekten sonra, içi talaş dolu yatağını sermiş, konuğunu yatırmış .Sabah erkenden kalkmışlar. Derviş sabancı'dan izin istemiş sabancı da onu karşıdaki tepelere kadar uğurlamış.

Dönüşünde birde ne görsün. Kasabanın yerinde koca bir göl var. Ne ev-bark kalmış, ne tarla-tapan. Koca göl, hepsini bir anda yutuvermiş. Kendisinden başka hayatta kimsecikleri yok. Dervişin ahı tutmuş,kırılan bir gönül, bir kasabaya mal olmuş. O günden sonra, bu koca göle Sapanca adını vermişler.
Adapazarı`nın erenler Tepesi, aynı zamanda Ağaç Baba`nın yattığı yerdir. Ağaç Baba, bahar geldi mi, ormana iner, boş tarlalara fidan diker, ağaç yetiştirirmiş .Ağaç babanın diktiği fidanları koparan ya da yetiştirdiği ağaçları kesenlerin elleri kurur, bu yüzden kimse onlara el süremezmiş. Ölürken Ağaç Baba`nın vasiyeti şu olmuş.
`Benden sonra, çocuklarınızın mutlu, topraklarınızın verimli olmasını istiyorsanız ağaçlarıma dokunmayın.
Benim hayır duamı almak, dünya ve ahiretinizi mamur etmek istiyorsanız ağaç dikiniz.``

Ağaç Baba öleli, yıllar, yüzyıllar olmuş. Ama ölmeyen, halk arasında yaşayan bir vasiyeti var. Bu vasiyeti şimdi Sapanca'da yeniden bir başlangıç yapan süs bitkileri ve fidan yetiştiricileri yerine getirmek için birbirleriyle yarışıyorlar.