Platanus orientalis (Doğu Çınarı)

[nadiru]

Çınar ağacının odunu çok çabuk öz çürüklüğü ( bir çeşit hastalık ) yaptığından endüstriyel olarak çok fazla önem taşımaz.Ancak diri odun kısmı yaşamaya devam ettiğinden çınar çok uzun ömürlü bir yaşam sürer. Bu nedenle park ve bahçelerde , yollarda içleri kovuklaşmış , hatta nerede ise alt kısımlarında küçük bir odacık oluşmuş örneklerle sık sık karşılaşırız.
Çınar Dünyada ve Türkiyede lokal doğal ormanlar kurmuştur.Ülkemizde bir örneği Manavgat civarında mevcuttur.
Şehirler de , özellikle yol kenarlarında çok görülmesinin sebebi tozlara ve atık gazlara en dayanıklı yapraklı türlerden olmasıdır.
Çınarın en büyük önemi peyzaj ve botanik tarihindeki felsefi yeridir.Eski Atinada ki filozofların toplanma yerlerinden , Anadolu da Selçuk ve Osmanlı tarihinde de '' Ulu Ağaç '' olarak hep önemli bir yer almıştır.
Çınar gençlikten itibaren çok hızlı büyür , 25-30 yaşlarında artık heybetli bir ağaç görünümünü alır.
Uzun yıllarım Istanbul Büyükşehir Belediyesi Park ve Bahçeler Müdürlüğünde geçtiği için kayıtlarından bildiğim kadarı ile Dolmabahçe-Beşiktaş arası (sarayın önü ) ana yoldaki çift sıralı çınarların tesis yılı 1910'dur. 2 yaşlı dikilmiş olsalar , demek ki bugün 99 yaşındalar
Çınarın 500-600 sene yaşadığı bilinmektedir.Hatta bunu aşmış bir sürü örnekleri de mevcuttur.
Şehircilik açısı yönünden negatif yönleri ise ;
-Dışarıdan bakıldığı zaman hiç anlaşılmadığı halde,öz çürüklüğü nedeni ile ansızın devrilmeleri
-Kışın en erken yaprak dökmeye başlayan tür olmasına rağmen , bunun yavaş yavaş ve bütün kış sürmesi(yolların temizliği açısından)
-Yaz başında yapraklardan dökülen tüylerin insanlarda allerjik etkileri