Doğa İçin Çal 2 / Uzun İnce Bir Yoldayım

[gece]

Orijinal Mesaj Sahibi malina

Engelliler.biz

Doğa İçin Çal başlıklı daha önce açılmış konuya, işitme engelliler için hazırlanmış, Uzun İnce Bir Yoldayım videosu ekledim. 2 gün oldu, tek kişi yorum yazmamış...

Uzun zamandır ilişkide olduğum bir site...
http://www.engelliler.biz/Hakkimizda.htm
Oradaki webdersleri.com'dan kasıt, benim

Yani site sahibi bile beni tanıyor, reklam olsun eklenmedi o mesaj oraya...

Engelliler bu kadar şeyden şikayet ederken, kendileri için yapılmış bir jesti nasıl görmezden gelebiliyorlar?

Benim için, bugünün sorusu da bu

(Bu soruyu orada da sorabilirdim ama onun da cevapsız kalma ihtimali yüzünden vazgeçtim. Oysa nedenini gerçekten merak ediyorum. Belki burada ihtimaller üzerinde yazışacak kimseler bulabilirim)

Engellilerin en büyük engellerinin görünür engelleri değil de iletişim engelleri olduğunu söyleyerek kişisel görüşümü belirteyim.

Dikkat edilirse, en çok, dışlanmaktan yakındıkları, asıl isteklerinin; diğerlerinin onlara aşırı ilgi ya da şefkat gösterilmesi değil, toplumsal kabul ve eşitlik olduğunu görürsünüz.

İçe kapanıklar; o kadar içe kapanıklar ve iletişim engelini yaşıyorlar ki (bu engel sadece onlardan kaynaklanmıyor, engellilere karşı engelli konumundaki, engelsiz oldukları kabul edilenlerin bunda payı daha büyük) bu tür durumlar kolayca oluşabiliyor.

'Görmezden geliyor'muş gibi görünüyor olabilir, ancak seyretmiş olanların görmezden gelebileceğini sanmıyorum. Tepkilerini ifade edemiyor olmaları çok daha olası.

Unutulmamalı ki alışık oldukları bir yaklaşım da değil olan, ne tepki vereceklerini kendileri de bilemiyor olabilirler. Haberler tamam da müzik konusunda Doğa İçin Çal, bir ilk.

Yukarıdaki düşüncem genel olarak engelliler açısından, özelde işitme engelliler açısından ise bir başka zorluk daha ortaya çıkıyor; tepki vereceği kişiyi görememesi.

Birçok kişinin (ki ben de buna dahilim) telefon ile konuşmayı pek sevmediklerini bilirsiniz, gözlerini görmediğim bir kişi ile konuşmak gerekliliğin dışında bana bir şey ifade etmiyor örneğin. Bu iletişimlerini bizim tahmin edebileceğimizden çok daha fazla bloke ediyor olabilir.

İletişimin tüm yoğunluğu görme üzerine kurulu olduğundan ve karşınızda görerek iletişim kuracağınız biri de olmadığında olay, telesekrete konuşmaktan daha bile boş gelebilir ve düt sesi de olmadığından, iki satır olsun yazmayıp, zaten mevcut ve alışkın olunan sessizliği sürdürmek çok daha kolay olsa gerek.

İşaret dili ile konuşan insanların yüzlerine uzun süre bakamıyorum, gözlerinin derinliği ve anlam yükü ağır ve ürpertici geliyor bana. Oysa sesli iletişimde biri ile sırtınız dönük iken hatta onun da sırtı dönük iken sohbet edebilir hatta yerine göre bunu tercih edebilirsiniz.

Onların böyle bir lüksü yok. Dolayısıyla aslında sözlü iletişimi temsil ve taklit eden yazılı iletişim ile araları çok iyi olmayabilir ve iç dünyalarındakileri bizlere göstereceklerini umduğumuz zamanlarda tam tersine içlerine kapanıyor olabilirler.

Uzun sözün kısası; asıl engel iletişimde, hatta bu öyle bir engel ki engelsiz olduğumuzu sandığımızda dahi çoğumuzun aşamadığı bir engel.


gece
asıl başarı, aşılmaz görünen engelleri birlikte aşıp ortak duyguları paylaşmaktır diyen forum kişisi