Merhaba.

Sn. innocentfox,

Hiçbir problem birden büyümez. İlk başta hepsi küçücük sorunlar olarak karşımıza çıkar. Önce birey, sonra toplum olarak bu küçücük probleme karşı takındığımız tavır, ileride problemin ya ortadan kalkmasına , ya da takındığımız tavır yüzünden problemin daha da büyümesine neden olur.

Hergün işe giderken gelirken, devlet dairelerinde işimizi görürken, sokaklarda binlerce problemle karşılaşıyoruz. Birçoğu bizi ilgilendirmiyor diyerek ilgilenmiyoruz. Bazılarına tam müdahale edecekken işe başkaları karışıyor diyerek vazgeçiyoruz. Ta ki aynı problem gelip bizi de tehdit edinceye kadar.

Esasında daha sonra anlıyoruz ki küçük, büyük bütün problemler bizi ilgilendiriyormuş. Eskiden uzaklarda olan depremlere verdiğimiz tepki nasıldı? Gölcük Depreminden sonra depreme bakış açımız nasıl değişti. İşte bunun gibi.

Önce birey, sonra toplum olarak karşılaştığımız her problemde birlik olarak hareket etmeliyiz. Sorunu ilk başta ve derhal çözmeliyiz. Bu problem bankada sıranın bize gelmesini beklerken olabilir, trafikte evimize veya işimize giderken olabilir, çocuğumuzun okulunda, markette, Ermeni veya Kürt sorunu olabilir. Her probleme, tehlikeye veya haksızlığa aynı derecede önem vererek birlik halinde üzerine gidip yok etmeliyiz.

Bizden öncekilerin uğraşmak istemedikleri sorunlar nasıl daha da büyüyerek bizim sorunumuz olmuşlar sa, bizim ilgilenmediğimiz küçücük sorunlar ileride çocuklarımıza daha büyük sorunlar halinde miras kalacaktır.

Uzaktan küçücük görünenler yakınlaştıkça büyür devleşir. Eğitimde,Sağlıkta, Güvenlikte, Hukukta her yerdeki sorunu nasıl olsa biz halledeceğiz. Öyleyse derhal başlayalım.

Acarkent olayına da aynı mantıkla yaklaştığımız için olay büyüdü ve çözülemez hale geldi. Zamanında bu kanunsuzluğa göz yumanlar cezalandırılamadığı için bu hale geldi. Herhalde Acarkent kendi kendine ve bir haftada oluşmadı. Görevliler ne yaptılar? Bu olaydan kaç kişi çıkar elde etti, göz yumanların amirleri neden göz yumdu? Onların üstündekiler neden müdahale etmedi?. . . .

Bu yazıyı sizin bakış açınızı eleştirmek için yazmadım. Toplum olarak esasında hepimiz biraz öyleyiz. Kendi kapımıza gelmemiş problemleri bizim sorunumuz olarak algılamıyoruz. Esasında sonunda problemi yine çözüyoruz ama bedeli daha büyük oluyor.

Saygılar