|
|
|
|
24-01-2006, 16:35
|
#1 |
|
Ağaç Dostu
Giriş Tarihi: 07-11-2005
Şehir: izmit
Mesajlar: 662
|
Çevirisi tamamlanan metinler
backyard kardeş sanırım bunu yapabilir.ama başka imkanı olan varsa yardımınızı bekliyorum.2 senedir acer palmatum çimlendirmeye çalışıyorum ama bir yerde hata yapıyorum.bu tarifin kusursuz bir tercümeye ihtiyacı var şimdiden tşekkürler. Sowing Instructions: Sow in trays, pots, etc of good seed compost in a propagator or warm place to maintain an optimum temperature of 65-70F (18-20C). Sowing Depth: ¼ Inch (6 mm). Sow at any time of year. After sowing, seal the container inside a polythene bag to ensure a humid atmosphere, leave at 70-75F (20-25C) for 6 weeks, then pre-chill for 8 weeks. After this, gradually raise the temperature to 55F (13C). |
|
|
|
24-01-2006, 17:55
|
#2 |
|
Ağaç Dostu
|
Ekim ortamı: kaliteli gübreli bir saksıda 18-20 derece uygun sıcaklıktaki ılık ya da çoğaltıcı bir ortam Derinlik: 6mm, yılın herhangi bir zamanında ekebilirsiniz. Ektikten sonra, nemli bir atmosfer sağlamak için kabı/saksıyı politen (sert bir plastik) bir çanta içine yerleştirin, 6 hafta 20-25 derecede bırakın, sonra 8 hafta ön soğumaya bırakın. Bundan sonra dereceyi yavaş yavaş 13'e getirin. hızır yetişebildi mi nette daha detaylı bir araştırma yapayım, namım yürüsün  |
|
|
|
|
24-01-2006, 18:21
|
#3 |
|
Ağaç Dostu
|
bitki kumlu (hafif), balçıklı (orta) ve killi (ağır) toprakları seviyormuş iyi süzülmüş nemli toprak istermiş. 7.5 cm'lik kaba sığacak kadar büyüdükten sonra transfer edin. soğuk çevrede büyümeye bırakın ve bir sonraki baharda ya da sonbaharda bahçenizin korunaklı bir bölgesine dikin ve yarı gölgeli, nemli, kireçsiz son konumuna almadan önce orada 1-3 yıl büyümeye bırakın. çok zahmetli bir işe benziyor |
|
|
|
|
24-01-2006, 20:24
|
#4 |
|
Ağaç Dostu
|
Bu yöntemin adı sıcak-soğuk katlamadır. Tohumda bulunan çimlenme engelini kaldırmak için kullanılan yöntemlerden birisidir. |
|
|
|
|
24-01-2006, 20:29
|
#5 |
|
Ağaç Dostu
|
Ben de merak edip baktım. Acer palmatum tohumları toplandıktan sonra süratle sonbaharda ekilir. Ancak ilkbaharda ilkbaharda erken çıkan fide donlara karşı korunmalıdır veya kompost içinde 4 hafta sıcak ve 4-12 hafta soğuk ortamda tutulduktan sonra ilkbaharda ekilir. Kaynak: Fidanlık ve Yetiştirme Tekniği (Prof.Dr. Suad ÜRGENÇ) |
|
|
|
|
25-01-2006, 14:27
|
#6 |
|
Ağaç Dostu
Giriş Tarihi: 07-11-2005
Şehir: izmit
Mesajlar: 662
|
ön soğtma 4-5 derce olması lazım sanıyorum.ama sıcaklığı 13C YE yavaş yavaş yükseltmeyide bıraktım.ön soğutmadan sonra ben pratikte 13 dereceyi bulamam ki ne evin oadalarında ne buzdolabında nede dışarda.**** işi doğaya bırakmakmı acaba.6 hafta evde 20-25 derce sonra 8 hata 4-5 derece buzdolabında ve sonrada bu soğuk uygulamanın bitimini nisan başlarına denk getirip dışarıyamı koysam? Düzenleyen cemboa : 25-01-2006 saat 21:04 |
|
|
|
|
06-08-2006, 15:50
|
#7 | |
|
Ağaç Dostu
Giriş Tarihi: 18-06-2006
Şehir: Kayseri
Mesajlar: 116
|
4.
4. Alıntı:
Bonsai ağacının saksı değişimi ve köklerinin budaması Bonsai ağaçlarının sağlıklı kalmaları ve iyi büyümelerini garantilemek için saksılarını değiştirmek faydalıdır. İyi gelişmiş lifli kökler dengeli ve düzgün büyüme için önemlidir ve bu da kök budamayla elde edilir. Sıkı bir kök sistemiyle bonsainiz iyi olması için önemli olan besinleri almaya nuktedir olacaktır. Kök budamanın bonsainin küçük kalmasından sorumlu olması bir yanlış anlamadır çünkü bu dal budama teknikleri ile gerçekleştirilir. Bonsainin ihtiyaç Duyduğu saksı değişimi sıklığı cinse, ebata, yaşa ve bonsainin ne kadar iyi büyümekte olduğuna bağlıdır. Normalde küçük, genç ve enerjik ağaçların yılda bir saksısı değiştirilir. Yaşlı, oturmuş bonsailer sadece 5 yılda bir ya da daha uzun sürede bir değişime ihtiyaç duyar. Ayrıva yaprak döken ağaçlar kozalaklı (her dem yeşil) ağaçlardan daha sık saksı değişimine gereksinim duyar. bonsainizin köklerinin budanması gerekip gerekmediğinden emin değilseniz ağacı (güçlüyken) dikkatlica saksısından çıkarın ve köklr saksıya ulaşmış diye bir bakın. Kök budama ve saksı değiştirme için en iyi zaman filizlerin yeni yeni vermeye başladığı kış sonu ve bahar başıdır. 1. İlk olarak gerekliyse ağacı kesip düzeltmeye, uzun ve istenmeyen gelişimleri düzenlemeye zaman ayırın. Saksı değiştirimeden önce ağacı bir kaç hafta gözetim altında tutmuş olmanız akıllılık olacaktır, böylelikle toprak tamamen kuru olacaktır. Toprak sulu değilken saksı değiştirmeniz sizin için de bonsai için de daha kolay ve iyi olacaktır. Bonsai ağaçları normalde saksıda bir tel tarafından tutulmaktadır, eğer böyleyse tel saksının altından kesilmelidir. İçe kavisli bir saksıda keskin bir bıçak kullanarak toprak kalıbının kenarlarını saksıdan ayırmak faydalı olacaktır. Bu ağacın saksıdan kolaylıkla çıkmasına imkan verecektir. 2. Ağaç, büyüyen uzun köklerle saksının çevresinin kenarlarına, saksının sınırlarına yaklaştıysa saksı değiştirme vakti gelmiştir. Uzun yıllar ağaçların saksı sınırına erişmiş olarak kalmaktan uzak tutmaya çalışın. Bu, suyun toprağa nufüz etmesini zorlaştıracağından ve bitkinin besinleri elde etme sınırını düşüreceğeğinden bitkiyi ciddi manada zayıflatabilir. Eğer kökler için hala büyüyecek yeterli alan varsa ağacı dikkatlice eski yerine koyun ve gelecek sene tekrar yoklayın. 3. Toprağın yüzeyini bir ovalama fırçası ile temizleyinnaylan kıl fırçalar bu iş için idealdir. Gövdeden dışa doğru ışınsal tarzda sabırla fırçalayın ancak köklere zarar vermemeye özen gösterin. Bu basit işlem yüzey köklerinin düzeninin iyileştirip bir kaç yılgibi bir sürede mükemmel sonuçlar elde edilebilir. Bonsai daha sağlam, doğal ve gerçekçi yapan ilginç yüzey kökleri çok istenen bir durumdur. 4. Gövdeye yakın alanlardaki yosun ve toprağı temizlemek için eski bir diş fırçası kullanın. Yüzey köklerini açığa çıkarmak için dikkatliçe zaman harcayın. Faydasın ve köyü görünen bir kök farkedebilirsiniz, bu durmda etrafta ağacın o bölgesini besleyecek yeteri dercede kök bulunması şartı ile o kökü yokedebilirsiniz. Kökleri yeniden yerleştirirken sabitlemek için tel mandal kullanın. Saksı değişimi yaparken etrafın dağılmasını önlemek için geniş bir tepsi kullanmak faydalı olacaktır. 5. Kökleri budamaya hazırlarken tüm yoprağı taramak ve en dıştaki kökleri kum taşlarından ayıklamak için bir bonsai çatalı kullanın. Bunu yaparken ağacı bir kutunun ya da ters bir saksının üzerine dik olarak koymak işinizi kolaylaştıracaktır. Kköleri toprak yığınının(daha önce saksı değiştirmişseniz eski ağ ya da telin) alt kısmından temizleyin. Sonuçta kökler serbest kalacak ve budanmaya hazır olacaktır. 6. Keskin makaslar önemlidir çünkü bu şekilde kökle temzi bir şekilde kesilir, ezilmez. Köklerin yaklaşık 3’de birini budayın ve kesinlikle yarıdan fazlasını budamayın. 7. Toprak yığını etrafında mümkün olduğunca çok küçük oyuk oluşturun. Bu taze toprağın toprak yığınının merkezine girmesine imkan tanıyacak ve sağlıklı kalmasına yardımcı olacaktır. 8. Saksının ilk temizliğinden sonra su tahliye deliklerini platik ağlarla örtüp tel halka ile sabitleyin. Ağacı sabitlemek için uzun teller hazırlayın ve bu telleri saksının altındaki uygun deliklerden geçirin. Su tahliyesi için kullacağınız miktar saksının derinliğine göre değişecek bir miktar çakıl taşı tabakası da ekleyin. 9. Benim tercih ettim standar bonsai karışımı eşit oranlarda çakıl taşı, Japon Akadama kili ve kömür çürüğünde oluşan karışımdır. Geniş bir elek kömürdeki iri parçaları ayırmak, daha ince bir elek ise belli bir miktar istenmeyen toz içeren Akadama için kullanılabilir. Eğer ağacın gelişimi iyi ve sağlıklıysa karışıma küçük bir miktar yavaş salınımlı gübre tanecikleri ekleyin. Bu, sıcaklak yükselmeye başladıkça yaklaşık 6 ay boyunca peyderpey besinleri toprağa salıverecektir ve buna ek olarak büyüme zamanında verilen diğer gübreler de kullanılmalıdır. 10. Ağacın saksı içindeki konumunu ayarlamakra vakit harcayın –bu aşamadki bir hata düzeltilmek için gelecek seneye kadar beklemek zorundadır. Tellerle bağlayın ki ağaç saksının içinde sabit dursun. Yeni kökler gelişirken meydana gelen hareketler çok hasaralayıcı olabilir ve güçlü rüzgarlar yeni saksıya alınmış bir bonsaiyi saksısından dışarı uçurabilir. 11. Hava boşluğu kalmadığı garantilemek için uygunsuz yerlerdeki toprakları çekmek için bir çöp/çubuk kullanın. Saksıya hafifçe vurmak da faydalı olabilir. Üstüne Japon Akadam kili serpin. Bunun hem zrif görünme hem de toprak kurumaya başladığında iyice açılan rengi ile faydalı bir kuruluk göstergesi olma avantajları vardır. 12. Son olarak ağacı itina ile sulayın ve rüzgar almayan bir yere koyun. Sert ayazlardan koruyun ve sürgün vermesini bekleyin. delielveli beğendi.
|
|
|
|
|
|
12-08-2006, 21:06
|
#8 |
|
Kaybettik, Allah rahmet eylesin
|
made from salep - a flour produced from the tubers of dried, wild orchids growing in the mountains of south-eastern Turkey - is a great delicacy in the country. It is so popular that part of the city of Istanbul has become known as the "ice cream district" and regularly jams up with traffic, such is the demand to sample the dessert. But scientists have warned that the ice cream industry is threatening a major collapse in the number of orchids. "The orchids in Turkey are under very serious threat," botanist Ozdemir Ozhatay of Istanbul University told BBC World Service's Outlook programme. "For this reason it is forbidden to export - but they are still using it in Turkey for the ice cream." Shepherds' evidence Ms Ozhatay added that the quantities needed to supply the booming industry were putting the flower under great strain. "For one kilogram of dried Salep, around 1,000 orchids are needed," she said. "If you can imagine how many kilograms they are using, this is quite big damage." Local shepherds - traditional pickers of the orchids - have also offered evidence that the flower is in steep decline in the country. "Everyone here depends on ice cream," one told Outlook. "We sell the milk of our goats, and collect orchids. But the flowers are more and more difficult to find - more and more ice cream producers are using them, and it is disappearing. "You have to go higher and higher into the mountains to find them." The damage is so great that environmentalists are now calling for a total ban on the use of salep in ice cream. But such drastic action appears to have little support among the ice cream fanatics in Turkey. "For a very long time, we have been eating ice cream - why should we stop?" said one. "[If it is banned] we will just eat illegal ice cream." Home demand The locals' attitude is backed by the ice cream manufacturers, most of whom are based in the city of Marash - Turkey's ice cream capital. Factory owner Mehmet Kumble, whose family firm uses up to three tonnes of salep, or twelve million flowers, every year, said he had no plans to cut back on production. "Ice cream has been made here since the time of the Ottoman farmers," he said. "It has always been special because the roots of wild orchids are used." Orchids were initially popular because the Ottomans believed they were an aphrodisiac. "It gives the ice cream its unique strength and special taste," Mr Kumble added. Indeed, since the export ban on orchids came into force, salep ice cream has been available almost exclusively in Turkey. But how long it will remain on the market even there remains to be seen. |
|
|
|
|
13-08-2006, 00:46
|
#9 | |
|
Ağaç Dostu
Giriş Tarihi: 18-06-2006
Şehir: Kayseri
Mesajlar: 116
|
çeviri;
Alıntı:
Dondurma Türkiye'nin Çiçeklerini Tehdit Ediyor. Güney doğu Türkiye dağlarında yetişen yabani, kuru orkide yumrularından elde edilen bir undan üretilen salepten yapılan dondurma ülkede mükemmel bir lezzet kaynağıdır. O kadar meşhur ki şehr-i İstanbul’un bir bölgesi “dondurma diyarı” olarak isimlendirilir ve trafik düzenli olarak bu tatlıdan tatmak isteyenlerin yüzünden sıkışır. Ama bilim adamları dondurma endüstrisinin orkidelerin sayısını ciddi biçimde azalttığı konusunda uyarıda bulunuyor. İstanbul Üniversitesi’nden botanist Özdemir Özhatay BBC World Service's Outlook programına “Türkiye’deki orkidelerin sayısı ciddi tehdit altında” dedi. “Bu sebepten dolayı ihraç edilmesi yasak ancak hala Türkiye dahilinde dondurma üretiminde kullanılıyor” Çobanların Kanıtı Bayan Özhatay hızla genişleyen endüstriyi desteklemek için gereken miktarın çiçeğin soyunun iyice kuruttuğunu da ekledi.. “1 kg kuru salep için 1000 civarında orkide gerekiyor” dedi. “Ne kadar çok kullandıklarını hala edecek olursanız, bu yeterince büyük bir hasar.” Bölgedeki çobanlar – orkidelerin geleneksel toplayıcıları – çiçeklerin kırda hızla azaldığı kanıtını da sundular. Programa konuşan birisi; “Burda herkes dondurmaya bağlı” dedi. ”Keçilerimizin sütünü satıyor ve orkide topluyoruz. Ama çiçekleri bulmak çok daha zor, çok daha fazla dondurma üreticisi onları kullanıyor ve artık kayboluyorlar.” “Onları bulmak için çok dağlarda çok daha yükseğe çıkmak gerekiyor.” Zarar o kadar büyük ki çevrebilimciler şimdilerde dondurmada salep kullanımının tamamen yasaklanması çağrısında bulunuyor. Ancak böylseine kesin bir hareket Türkiye’deki dondurmaseverler tarafından ufak bir tepkiyle karşılanacak gibi görünüyor. Bir tanesi “Çok uzun zamandır biz bu dondurmayı yiyoruz, neden artık bırakalım?” dedi birisi. “(Eğer yasaklanırsa) sadece yasadışı dondurma yeriz.” Yerli Talep Mahalli tasarılar çoüğ Türkiye’nin dondurma şehri olan Kahramanmaraş’ta olan dondurma üreticileri tarafından geri çevrildi. Aile şirketi yılda 3 tona kadar salep ya da 12 milyon çiçek kullanan işletme sahibi Mehmet Kumble üretimi durdurma gibi bir niyetinin olmadıı belirtti. “Dondurma bu topraklarda somanlı çiftçileri zamanından beri üretilir.” dedi. “Bu dondurma her zaman özel oldu çünkü yabani orkide kökleri kullanılıyor.” Orkideler baştan beri meşhurdu çünkü Osmanlılar cinsel gücü arttırdığına inanıyorlardı. Bay Kumble; “Dondurmaya eşsiz kıvamını ve özel tadını veriyor” diye ekledi. Sonuçta, orkide ihracatı yasağının devreye girmesinden beri salepli dondurma neredeyse sadece elde edilebilir oldu. Ama bakış açısı değişmediği sürece daha ne kadar piyasada kalacak? __________________ (haberin aslı burada) Düzenleyen ibuprofen : 17-08-2006 saat 20:09 |
|
|
|
|
|
16-08-2006, 07:02
|
#10 |
|
Ağaç Dostu
Giriş Tarihi: 29-06-2005
Şehir: Şu an Mersin
Mesajlar: 1,742
|
Uzun zamandır pinching(elle uç alma) ile ilgili bir makale arıyorum.Bu makalede asıl aradığım hangi aylarda yapılır, ne sıklıkta yapılır. Yetersiz ingilizcemle bu makaleyi bulamadım. Bulabilen olursa bizim için çok faydalı olacak. Makaleyi ararken şöyle çok uzun başka bir makale buldum. Verimliliği hakkında çok fikrim yok. İngilizcesi iyi arkadaşlar şöyle bir bakabilirler mi bize faydası olurmu diye. Pruning and Pinching by Brent Walston Introduction Pruning and pinching deciduous plants is an integral part of bonsai. It is how we create and maintain the fine branch structure and the pleasing outline that is essential to the beauty of the plant. Most people learn how to do this by rote, not really understanding the growth principles behind the methods they practice. This article explains in inexcruciating detail the why of pinching and pruning. Pinching versus Pruning First, let's discuss the role of 'pinching' as opposed to 'pruning'. Pruning is used (with reference to branches) to shape the branch, change the direction of the branch, and create taper within the branch. This is all done by pruning back to a bud aimed in the direction that you want it to go. This is usually done to a shoot with several internodes to be removed or with a larger lignified (woody) existing branch. It doesn't matter if you use concave cutters, your fingers, pruners, or chain saw, as long as you do a neat job. Pinching can achieve the above for very small branches on some species, but for the most part, when we speak of pinching, we are talking about achieving ramification, or twigginess. When pinching the scaffolding of the branch is complete, it only needs detail work or ramification. This is done by removing the tip of the growing branch, usually removing two nodes of a three node shoot (a node is where buds appear or leaves grow). This does two things: 1) it shortens the branch. 2) it releases the buds behind it, interrupting apical dominance. The buds are held from opening by the release of a hormone (auxin) manufactured by the last (terminal) bud. Now the remaining bud is free to open and the buds behind this one. The result is that by pinching out the terminal bud, or removing a two or three bud shoot, several of the buds remaining on this stem are free to open. Usually one or two will open before the new terminal bud starts forming the hormone and stops the process. Thus, where you once had a soft straight shoot with increasing internodes (usually), you now have two buds opening forming a forked branch with shorter internodes and achieving ramification. Achieving Shorter Internodes I emphasized increasing above, because what most people have never bothered to observe (at least I never see it mentioned) is that the first two or three internodes of a released bud (achieved by pruning) are shorter than the internodes of the rest of the expanding shoot. By pinching back to one or two buds, we take advantage of this phenomenon, keeping the short internodes sections and discarding the strong shoot with the longer internodes. This is most important as we reach the outer portions of the branch which, like the branches on the trunk itself, should have leaves and nodes closer together as we approach the extremities. Internode length is also influenced by the season and growth rate. Recently repotted plants will form longer internodes. Plants heavily fertilized in the spring, or pruned in the winter will also form longer internodes. Plants fertilized and/or pruned in early summer (but not spring), will form shorter internodes. Armed with this knowledge, you will be able figure out how to achieve your goal. But of course you have to know what your goal is, and that is always the most difficult part, especially for beginners, who have not seen enough trees to know what they want to do. Alternate versus Opposite In addition to this, some knowledge of the species is important, because not all woody species react in the same way to pruning (although in general they do). There is also the major distinction that divides the woody species, those that have alternate leaves (buds), and those that have opposite. Alternate species are in general easier to work with, since the last bud will open before the one before it. This creates a strong main branch extension from the last bud and a weaker, smaller branch fork (secondary) from the next to last bud. Just keep this in mind and nature will do the rest. In opposite species, the two buds are directly opposite each other and will often open simultaneously with equal strength. If not corrected this will give a fan pattern rather than a strong branch, weak secondary pattern usually desired for bonsai. If one bud is nipped out as they expand, one can mimic an alternate species. The same thing is achieved in the training of Black Pine, where great care is taken to make sure that all the branches fork, whereas in nature they would form whorls. Only after many years of wear and tear would they be reduced to forked branches. Creating Branches You must form a branch before you can ramify it. It doesn't matter how many internodes are in the first section of the branch, the only thing that matters is whether the branch will sprout from where you cut it to form a bend or create a secondary (side branch) and a new main extension. In general, if you remove the end of a branch, or otherwise prune it, you will change its direction, since a bud on the side of the branch will break and start the new extension in a different direction. The same is true for chopping the trunk. If you want a straight branch, don't prune it. Pinching buds at the end of the branch, means just that. Remove the one terminal (and its leaf) and leave the other buds and leaves alone. The bud at base of the next leaf will be the first to open and form a new shoot in a new direction. The rest of the branch may or may not have leaves, it is of no concern to us here. A branch for pinching purposes constitutes one straight section, or twig, with buds and possibly leaves but with no side branches. Each branch, twig, or shoot if you prefer has only one terminal bud, at the very end of the shoot. Consider the Species The other thing that you need to know, is how each species grow. For example, how Ulmus parvifolia grows in response to pruning. This species is dense with dormant buds embedded in the bark as well as the single bud contained in the leaf axil. When you prune this species, you get branches all over the place. This is the beauty of this species for bonsai, and also the reason I tell folks not to worry about branches until the trunk is formed, since you can easily get branches wherever you want them by simply pruning it hard. Pruning this species hard will give you a little fuzz ball of branches. These are very soft and succulent, and there are very many more than you need. If you begin to prune them off as they emerge you weaken the plant and many of them will die back. Let them grow out about six to eight inches, or more, so they can harden and have a better chance of surviving. Then you can remove the ones you don't want and start thinking about what to do with the ones remaining. If you want one to fork at a certain location, prune it there. You can see that you must have an image of the tree that you want to obtain before you can proceed. One the other end of the spectrum you have species like beech, Fagus, that have strongly determinate buds. Beech will usually only form one set of buds and leaves a year, although an occasional hard pruning will force dormant buds to break. Since you can't rely upon buds breaking wherever you want them, you must plan ahead and rely upon pinching as your main tool of branch formation as well as for ramification. And finally In a beginning bonsai book, you might get the advice, "let a shoot grow three sets of leaves and pinch it back to one or two". While this, in fact, may be good advice, you can see from the above that it's not quite that simple. Knowledge is power. http://www.evergreengardenworks.com/pruning.htm |
|
|
|
|
19-08-2006, 15:00
|
#11 | |
|
Ağaç Dostu
Giriş Tarihi: 18-06-2006
Şehir: Kayseri
Mesajlar: 116
|
çeviri:
Alıntı:
Giriş Yaprak döken bitkilerin budanması ve elle alınması bonsainin önemli bir unsurudur. Bu ağacın güzel görünümü için elzem olan; bitkiye güzel bir şekil verme ve hoşa giden bir taslak oluşturma yoludur. Çoğu insan bunun nasıl yapılacağını uyguladıkları tekniğin ardındaki büyüme prensiplerini idrak etmeksizin ezbere öğrenirler.. Budama - Elle Uç Alma Karşılaştırma Gelin önce budamanın aksi olarak elle uç almanın işlevini tartışalım. Budama (dallardan bahsediyoruz) dalları şekillendirmede, dalların yönünü değiştirmede ve gittikçe inceler dal yapısı oluşturmada kullanılır. Bunların hepsi istediğin yöne uzamakta olan bir sürgünün gerisinden budamayla yapılır. Bu genellikle be genellikle kesilecek bir çok boğumu olan bir filize ya da odunsu büyük bir dala yapılır. İtinayla yaptığınız sürece bunu çukur kesicilerle mi, parmaklarınızla mı, budama makası ile mi ya da elektirikli testere ile mi yaptığınız önemli değil. Elle uç almak bazı özel türlerde çok ince dallarda yukarıda bahsettiklerimizi başarabilse de, elle uç alma dediğimizde dallanma ve ince dalların oluşmasından bahsediyoruzdur. Tüm dalların kabaca elle alınması bittikten sonra geriye kalan tek şey dallanma için özenli bir çalışmadır. Bu, büyüyen dalın ucunun genellikle üç boğumu olan bir filizin iki boğumunun kesilmesiyle (boğum sürgünün ya da yaprakların büyümeye başladığı yere denir) gerçekleştirilir. Bu iki işe yarar: 1) dalları kısaltır. 2) tepedeki hakimiyeti kırınca gerisindeki filizleri serbest bırakır. Filizler son, uç filizden salgılanan oksin isimli hormon etkisiyle sürmekten alıkoyulmuş olur. Şimdi kalan filizler ve bunun arkasında kalanlar açmaya hazırdır. Sonuç uçtaki filizin alınmasıyla yahut 2 veya 3 filizin kaldırılmasıyla bu kökten gelişen geriye kalan bir çok filizin açması daha kolay hale gelir. Yeni uç filizin hormon salgılamay başlamasından ve gelişimi durdurmasından önce genellikle bir ya da 2 filiz açmaya başlar. Nitekim boğum sayısını arttırmak suretiyle düzgün gelişen bir filiz elde ettiğiniz zaman kısa boğumları olan, çatal şeklinde ve dallanan iki sürgününüz olacaktır. Kısa Boğumlar Oluşturma Yukarda arttırmaktan bahsettim çünkü çoğü insanın gözlemlemekten rahatsızlık duymadıkları şey (en azından ben hiç bahsedildiğini duymadım) gelişen filizin (budanarak yapılmış olan) ilk 2 ya da 3 boğumunun diğer gelişen filizlerin boğumlarından kısa olmasıdır. Bir ya da 2 filiz geriden elle uç almayla kısa boğumlar bırakmak ve uzun boğumların gücünü ekarte ederek bu kavramın faydalarını görürüz. Bu, dalları ve yaprakları birbirine yakın duran uçlar olan dalların dış kısımlarına, gövdenin bizzat üstündeki dallar gibi, ulaştığımız sürece çok önemlidir. Boğum uzunluğu ve aralığı mevsim ve gelişme hızı ile de ayrıca belirlenir. Saksısı yeni değişmiş bitkiler uzun boğumlar şekillendirecktir. Baharda çokca gübrelenmiş bitkiler ya da kışın budanmış olanlar da uzun boğumlar çıkaracaktır. Yazbaşında gübrelenen ya da budanan bitkiler ise kısa boğumlar geliştireceklerdir. Bu bilgilerle donandıktan sonra hedefinize ulaşmak için nasıl şekiller yapacağınıza nuktedir olacaksınız. Ama elbette hedefinizin ne olduğunu bilmelisiniz, bu ne yapacağını kestirmek için yeterince ağaç görmemiş tecrübesizler için her zaman en zor kısımdır.her zaman en zor parçadır Ardısıra ya da Ters Buna ek olarak türler hakkında bazı bilgi de gereklidir çünkü genelde aynı davranmalarına rağmen tüm odunsular budamaya karşı aynı yanıtı vermezler. Odunsu bitkileri ayırmakta kullanılan bir büyük kriter vardır ki o da yapraklarının arka arkayı mı yoksa ters mi dizilmeleridir. Sıralı olanlar, kendisinden önceki filizden önce son filizde de sürene kadar çalışılması kolaydır. Bu son filizden zayıf olana doğru güçlü bir ana dal ve ikinciden sonuncuya kadar da küçük dalcıklar oluşmasını sağlar. Sadece bunu hatırda tutun kalanı doğa yapacaktır. Ters yapraklı türlerde 2 filiz tam olarak karşı karşıyadır ve yaklaşık aynı zamanda yaklaşık aynı şekilde gelişir. Eğer düzeltilmezse bu güçlü bir ana daldan ziyade pervane görüntüsü verir, küçük yan dalcıklar ise daha çok bonsai için tercih edilir. Eğer bir filiz gelişirken çimdiklenir kıstırılırsa, bitki sıralı yapraklı türler gibi davranabilir. Aynı şey, tüm çatal dalcıklarının helezon şeklinde şekiller oluşturduğu ve hepsine ayrı ayrı itine göstermek gereken karaçamda çalışırken de uygulanır. Sadece yıllar sonra budama sonucu çatallanma azalacaktır. Dalları Oluşturma Dallanma sağlanmadan önce siz bir dal oluşturmalısınız. Dalın ilk bölümünde kaç boğum olduğu hiç önemli değil, önemli olan sizin dalı kesitiğiniz yerden yeni bir sürgün mü verecek yoksa yan bir dal mı oluşacak. Genel olarak bir dalın ucunu keserseniz ya da budarsanız, yeni bir filiz çıkıp da yönün değişmesini engelleyene kadar onun istikametini değiştirirsiniz. Aynısı gövdeyi budamak için de geçerlidir. Eğer düz bir dal isiyorsanız onu kesmeyin. Bunu elle uç çekmeyle de yapabilirsiniz. Baştaki filizi ve yaprağı çekin ve diğer yapraklar ve filizleri yanlız bırakın. Bir sonraki yaprak ve onun bucağındaki filiz şimdi yeşermeye vakıf olandır ve o gelişip yeni bir yön tayin edecektir. Dalın kalanı yaprak verebilir ya da vermeyebilir zaten bu bizi şu durumda alakadar etmiyor. Elle ucu çekilmiş bir dal size düz bir gelişim ve küçük yan dalcıkları olmayan bir bitki temin eder. Her dalın, dalcığın yahut filizin sadece bir ucu olur. Türleri de Gözönünde Bulundurun Bilmeniz gereken başka bir şey ise hangi türün nasıl büyüdüğüdür. Mesela çin karaağacı budamaya yanıt olarak nasıl büyür? Buı türler tek filiz bulundurduğu kadar ağaç kabuğu altına yağrak ile dal arasındaki köşeye tepilmiş bir sürü sıkışık filiz öncülüne de sahiptir. Eğer bu bölgeyi keserseniz bu bölgede bir sürü dal oluşur. Bu ilgili türün bir güzelliğidir ayrıca da insanlara gövde şekillenmeden önce merak etmemelerini telkin etmemin çünkü gövdeyi herhangi bir yerinden kabaca keserek bir şekle sokabileceklerinin sebebidir. Bu türlerde kabaca budama dallardan oluşan bir top oluşturur. Bu dallar çok yumuşak ve sulu, etlidir,sayıca da çoktur. Eğer bunları da budarsanız bitki zayıflar ve budandıkları yerden kururlar. Bırakın 20 -25 cm oluncaya dek büyüsünler, böylece daha da güçlenip yaşama şansı yakalayabilirler. Daha sonra istemedikleriniz kaldırı kalanı ile ne yapacağınızı düşünürsünüz. Eğer birinin belli bir yerden çatallanmasını isterseniz ordan budayın. Göreceksiniz ki bir ağacı şekillendirmeye başlamadan önce onun şeklini düşünmüş olmalısınız. Yelpazenin diğer ucundaki kayın gibi ağaçlar ise çok keskin sınırlı filizlere sahiptir. Kayın yıl boyunca sadece bir filiz ve yaprak şekillendirir ve genel bir budama baskın filizlerin körelmesine sebep olur. Bu şiekilde sürgün istediğiniz yerden filizler köreleceği için elle uç çekerek dal şeklini ve dallanmayı sağlamalısınız. Son Olarak Bir bonsai kitabının başında “Bırakın 3 seri filiz versin ve bir ya da ikiden gerisini elle alın” diye bir tavsiyeye rastlayabilirsiniz. İyi bir tavsiye ancak o kadar da kolay değil, yukarıdaki bilgiler ışığında bu kadar da basit olmadığını göreceksiniz. Bilgi güçtür. Brent Walston __________________ metnin aslı burada __________________ delielveli beğendi.
|
|
|
|
|
|
16-08-2006, 10:08
|
#12 |
|
Ağaç Dostu
|
bence faydalı bu dönemlerden bahsetmiyor ama budama ve elle uç almayı karşılaştırıyor çevireyim bari bir ara  hangi dönemlerde yapıldığına da bakayım |
|
|
|
|
09-09-2006, 14:42
|
#13 | |
|
Ağaç Dostu
|
Tamamı : http://www.rhs.org.uk/learning/publi...506/maples.asp Çeviri yapıldı Alıntı:
|
|
|
|
|
|
09-09-2006, 16:16
|
#14 |
|
Ağaç Dostu
|
Arkadaşlar İbuprofenden başka yok mu?  Şöle bol konuşmalı bir forum sayfası var da Oradan Acer Palmatum yetiştiriciliği ile ilgili önemli bilgileri ayıklayıp çevirecek bir arkadaş lazım  sayfa şu :http://www.ubcbotanicalgarden.org/fo...ead.php?t=3147 |
|
|
|
|
22-09-2006, 10:38
|
#15 |
|
Kaybettik, Allah rahmet eylesin
|
İbuprofen sınav hazırlığında yoğun iyice, başka bir kahramana ihtiyacımız var bu ara.. çeviri için |
|
|
|
|
25-09-2006, 00:17
|
#16 | |
|
Ağaç Dostu
Giriş Tarihi: 18-06-2006
Şehir: Kayseri
Mesajlar: 116
|
çeviri;
Alıntı:
“Dissectum” yetiştirme Meşhur inanışın tersine; Japon akçaağaçları güzel gelişmek için asidik toprağa ihtiyaç duymaz. Su bazlı, aşırı alkali ya da tamamen ıslak olanlar dışında çoğu bahçe toprağı ile iyi gelişeceklerdir. Bunlar yarı gölgeye, sığ ancak humustan zengin toprağa, yüksek bir ağacın arkasında kalmaya ve sürekli görece fazla neme alışmış orman bitkileridir. En büyük düşmanları kış baskınları (ince fibröz kökleri çürümeye meyillidir) ve bahar sonu donlarıdır. Japon akçaağaçları mevsim başında yaprak sürmeye başlarlar ve çıkan yaprakların soğuğa maruz kalması nadiren ölümcül olabilir, ciddi bir şekilde çarpabilir. Bahar soğuk hava dalgalarında küçük yapıları sayesinde bu ağacın tümü kaplanmış gibi korunaklı olsa da yavaş gelişen bu bitkilerin donma hasarını tamir etmesi uzun sürebilir. Çiçek ekiminde kireçli, serbet tahliyeli ya da ağır killi toprak kullanırsanız, genel olarak Japon akçaağaçları, özellikle de “dissectum” kaba iyi alışacaktır ve saksıdaki bitki soğuklar tehdide başladığında koruma altına alnınabilecektir. Tahliyeyi kolaylaştırmak için, verimli toprak, %20 oranında çakıl veya perlit eklenmiş John-Innes tipi karışım en iyisidir. Hiç bir zaman toprağın tamamen kurumasına müsaade etmeyin; bu, yanmış yapraklar ve kağıt inceliğinde, kuru, kahverengi yaprak uçları ile sonuçlanacaktır. Kademeli olarak 2 ya da 3 yılda bir saksı değiştirin. Yanma yerde büyüyen bitkilerde de görülebilir. Güçlü güneş ışığı ya da rüzgar yapraklarda köklerin uçlarda olan ve savunmasız yapraklara gereken miktarı telafi edebileceğinden daha fazla nemi alıp götürebilir. Donmada olduğu gibi yanan yapraklar da çirkin görünür ancak bitki genellikle kendini tamir edebilir ve etkilenen yapraklar kesilebilir. Çoğu mor yapraklı “dissectum” renkerini en iyi ışık altındayken sergiler ancak bunun yanma tehlikesi vardır, tabii ki burada kastedilen tüm dikili canlılar için riskli olan direkt güneş ışığı değildir. Değişik renklerdeki bitkiler güneşte yanmaya daha çk eğilimlidir, o halde gölge elzemdir. Tüm japon akçaağaçları gibi “dissectum”lar da yüzeysel kök sistemlerine sahiptirler ve bu yüzden organik organik saman-yaprak karışımı ile yüzeyin kaplanması hem nemi tutar hem de bitkiyi (daha çok Japon akçaağacı türleri için geçerli) besler. Gübre kullanırken tutumlu davranın, çok fazla vermek bitkinin güneşe, rüzgara, susuzluğa ve erken güz soğuklarına savunmasız olan dayanıksız gelişim şekline geçmeye meyletmesine sebep olur. Bunların hiçbirisi “dissectum”un yetiştirilmesi zor olduğunu göstermez, değillerdir de. Doğru zamanda nem almalarını sağlayın, birazcık gölgeli korunmuş bir alana yerleştirin, mevsimler geçtikçe sık sık değişen yapraklar silsilesi ile size güzel bir cevap vereceklerdir. “Dissectum”u konumlandırma İster otsu olsun ister odunsu, “dissectum”un büyük ve güçlü komşuları olmamalıdır. Zarif görünümü eşit derecede ince görünümlü ya da küçük yapraklı arkadaşlara sahip olmasını gerektirir. Farklı yaprak türleriyle olan seçimler birbirleri ile etkili bir kontrast oluşturacaktır, ayrıca mercan kabuğu akçaağaç olarak da bilinen Acer palmatum ‘Sango-kaku’ gibi, enfes A. shirasawanum ‘Aureum’ (altın dolunay akçaağacı) gibi ya da Acer palmatum ‘Osakazuki’ gibi yüksek ve heybetli Japon Acer Palmatumlarının önüne yerleştirildiklerinde güzel görünürler. Yarışa girmelerini önlemek için büyük bitkilerin kök yumağından uzakta tutun. “dissectum”lar ayrıca herdem yeşil azaleas, camellias ve pieriler gibi Japon bahçesinin güzide üyeleriyle ya da Stipa tennuissima ve Deschampsia cespitosa gibi tüylü çayırlarla uyum sağlar. Diğer taraftan saksıları gruplamak suretiyle tamamlayıcı yahut zıt renklerir ve şekiller “dissectum”ları diğer salon bitkileri ile takımlar haline getirin. Kırmızı ve mor “dissectum”lar mavi hostalarla ya da Ophiopogon planiscapus (kara yapraklı siyahiler ya da düz yeşil), Carex siderosticha ya da Carex glauca gibi dolgun kemerli yapraklara sahip sıradan sazlarla, ya da düz yahut değişik renkli Luzula ile iyi gider. Athyrium niponicum var. Pictum, Cyrtomium falcatum (Japon çobanpüskülü) gibi yaprakları güzelce ayıklanmış eğreltiotları ya da Polystichum setiferum Plumosum bitkileri ya da Divisilobum grubu “dissectum” yaprağıyla denge oluşturur. Yeşil, kümeli “dissectum”lar tasfiye edilmiş çayırlar Hakonechloa macra ‘Aureola’ ya da Festuca glauca ‘Elija Blue’ nın yoğun mavi döşemesi yahut Imperata cylindrica ‘Rubra’ (kırmızı çayır) nın koyu kan kırmızısı tezatlığı ya da yeşil-siyah çizgili Equisetum hyemale kökleri ile güzel birer eş olabilirler. “Dissectum”lar sadece japonyada veya çiçek bahçelerinde boy göstermezler buna karşılık küçük kümeleri modern evlerde veya çağdaş güvertelerde aynı oranda kullanılırlar. Morlar ve kırmızılar özel ilgi ve bakım gerektirdiklerkli için numunelik olarak kullanılırken yeşil yapraklılar arka planda ciddi miktarda harmanlanabilir. Hepsi çok çekicidirler. Koyu mavi **** kırmızı sırlanmış saksılar, pas kırmızısı ve mor fideleri iyi tamamlar ve bir kaç “dissectum” saksısıyla güzel bir giriş tasarlanabilir. Tüm renkler su yakınlarında muhteşem isolasyonda harika görünürler ve yüksek nemin keyfini çıkarabildikleri dere kenarları **** gölet kenarlarında (eğer toprak yeterli tahliyeye sahipse) çok iyi yetişirler. RHS wisleyin bahçesinde olduğu gibi gürbüz olmayan “dissectum”lar geniş, sarp bahçelerde kullanılmak üzere yeterince küçük ve yavaş gelişime sahiptir. Kümeli formu arka plana taşkıran çiçeği ya da kayakoruğu gibi yastıksı bir hava katarken kıvrımlı eğersiz taslağın zarif süsleri tıpkı kar tanesi çiçeği, Chionodoxa, Leucojum, cüce nergis olduğu gibi ilkbahar soğanlıları için mükemmel bir ahenk olşturur. Budama Her ne kadar “dissectum”ların budanmaya ihtiyacı olmasa da dallarının ve yapraklarının kıvırcık ve ağağı doğru yılankavi süzülen güzellikleri saklanmış olarak şişkin bir kube şeklinde durur. Bu iç tasarımı gözler önüne sermek için seçici bir budama yapmak sadece estetik açıdan ileri gitmeyi sağlamaz ayrıca kubbenin içine hava ve ışık girmesine olanak vererek mantar hastalıkları ve içeriye saklanabilecek böcek riskini azaltırlar. “Dissectum”lae en iyi yazın budanır. Japonya’da güzel yapılarını gözler önüne serebilmek amacıyla “dissectum”lar yerden yeterince yükseltilmiş saksıda yetiştirilirler ve kışın dallarının işlemesi ve yaprakları oranında değerlidirler. Eğrelti otu yapraklı yahut “dissectum” cinsi Japon akçaağaçları tüm salon bitkileri arasında en güzellerindendir. Bariz bir şekilde çiçek açmayabilirler ancak kesinlikle mevsim değişikliklerini işaret ederler: hayat dolu yapraklarının sıkılgan aceleciliği kışın sonunu gösterir, tüylerin ve yapraklar silsilesinin nefes kesici bir güz kaftanı giymeden önce ustaca daha ağırbaşlı ama göz alıcı bir bahar ortası elbisesine bürünmesi gelir sonra. Son yaprak düştüğünde iskelesiyle kalan bitki büyülemeye devam etmektedir. Bunlar küçük ebatlarının düşündürdüğünün aksine her mevsim bakım gerektiren bitkileridir. Not: “dissectum” Acer palmatum'un da içerisinde bulunduğu Japon akçaağaçları grubunun bir üyesidir. delielveli beğendi.
|
|
|
|
|
|
25-09-2006, 08:25
|
#17 |
|
agaclar.net
|
Ibuprofen teşekkür ederiz. |
|
|
|
|
26-09-2006, 23:41
|
#18 |
|
Ağaç Dostu
|
Bende uzun süredir bu sayfayı merak ederim. Yokmu Allah rızası için çevirecek. http://www.bonsai4me.com/AdvTech/ATthreadgrafting.htm Düzenleyen acerpalmatum : 26-09-2006 saat 23:42 Neden: imla hatası |
|
|
|
|
28-09-2006, 01:17
|
#19 | |
|
Ağaç Dostu
|
çorbaya biraz tuz
Alıntı:
Alternatif olarak, approach ve thread tekniklerinde yeni sürgün oluşturmak için kullanılacak aşı filizi halen daha donör bitki üzerinde bulunmaktadır ve aşı filizi yeni pozisyonuna başarı ile aşılanana kadar donörden ayrılmaz. Aşı filizinin donörü tarafından desteklenmesi bir yana, yeni başlayanların altından kalkabilmeleri için approach ve thread aşılama yapmak daha güvenlidir. Threadgrafting Threadgrafting bonsaideki zai dalları aşılamak için en kolay yöntemdir. Bu yöntemin en baş prensibi açılacak deliğin gövdede ana hat üzerinde olmasıdır (yeni dal gereken yerde de olabilir); aşı filizi de bu delik boyunca yürütülür ve yeni pozisyonunda sabitlenir. Aşı filizi ve ana hat beraberce büyürlerken şişecekler ve birbirlerini zorlayacaklardır nihayetinde de beraberce aşılanmış olacaklardır. Aşılamada oluşabilecek tek sorun aşı filizinin yeni pozisyonuna başarı ile aşılanmadan donörden erken ayırılması sonucu gerçekleşebilir. Bu yöntem zararlı görünmesine ragmen, ana hat boyunca delik açmak gövdenin giriş ve çıkışı boyunca küçük bir alana zarar verir. Aşı asıl yerini alana dek, bu şekilde bir ya da iki sene boyunca biraz çirkin görünür. Buna rağmen, oluşan zedelenmelein sonucu sonradan çok azalır ve ortaya çıkarmak zordur. Bu yöntem yaprak döken ve broadleaf(?) ağaçlar için oldukça uygundur fakat Coniferalar’da tamamen yaprak dökümü sonucunda başarısızlıkla sonuçlanabilir. Ağacı birkaç uzun sürgünün büyümesine izin vererek aşılamaya hazırlayın. Aşılamak için uygun olan sürgünler, eğmeye ve delik içersinde yürütmeye dayanacak kadar esnek ve uzun olmalıdır. Aşı filizi aynı bitki üzerinden veya farklı bir saksıda büyüyen bir bitkiden olabilir. Buna rağmen aşı filizi ve aşılanan ağaç aynı cinsden olmalıdır. Teorik olarak bu yöntem yılın her döneminde yapılabilir fakat yaz ortasında yapmak aşı filizinin en iyi şekilde gelişmesini ve iyileşmesinin derhal gerçekleşmesini sağlar. Tüm yaprak ve yaprakçıkları aşı filizinden uzaklaştırın. En dikkat edilmesi gereken şey tomurcukların zarar görmemesdir çünkü aşılama yapıldıktan sonra bu tomurcuklardan yeni yaprakları bunlar verecektir. Ana hat boyunca bir delik açın; en iyi yöntem önce küçük bir matkap ucu ile delik açmak ve daha sonra aşı filizinin geçebileceğinden biraz büyük deliği elde edene dek matkap ucunu büyütmektir. Çok büyük bir delik aşı filizi yeni yerine adapte olana dek kapanmak için biraz zaman alabilir, çok küçük bir delik ise aşı filizini delikte yürütürken tomurcukların sedelenmesine neden olabilir. Delmeye çıkış noktasından başlayın ki burası müstakbel sürgününüzün kesin olarak alacağı pozisyona göre olsun. Aşı filizinizin giriş noktası kusursuz olmak zorunda değildir. Buna rağmen unutmamak gerekir ki aşının alındığı ve aşı filizinin donör tarafında hafif bir yara izi kalır. Bu yüzden eğer mümkünse giriş deliğini arka tarafa veya önde olmayan biryerden açın. Çıkış deliğini girişten daha yukarıda yapmaya çalışın. Aşı filizi apikal olmaya devam edecektir; eğer sürgün yukarıya doğru bakarsa, tomurcuklanır ve giriş tarafından daha güçlü gelişir. Eğer giriş deliği apikal olursa bu yöndeki yeni sürgünler daha güçlü büyüme eğiliminde olacaktır ve threadgraftın güçlü büyüdüğüne emin olmak için bu dalı uzalaştırmak gerekecektir. Threadgraftın mümkün olduğunca güçlü gelişmesini teşvik etmek her zaman önemlidir; hızlı büyüme, en kısa zamanda dalın kalınlaşması ve aşının tutması. Aşı sürgününü deliğin içinde yavaş ve dikkatli ilerletin. Özellikle sürgünü itmekten çok, eğer mümkünse çekerek ilerletin. Garanti altına almak için aşılanan dalın ilk nodunu kısa olmalıdır yani nod çıkış deliğine yakın olmalıdır. Nodu çıkış deliğinden uzak tutmak gelecekte gövdeye uzak yeni sürgün oluşması demek olur. Aşıyı bu pozisyonda sabitlemek için küçük bir tahta parçasını delik boyunca sıkıştırın, böylece aşının sabitlenmiş olmasını sağlarsınız. Eğer threadgraft delik içerisinde oynarsa birleşme uzun zaman alır. Son olarak deliği aşı macunu ile kapatın. Aşılanan sürgünü güçlü gelişmesi için teşvik edin. Güçlü büyümeyi garanti altına almak için ağacı iyi besleyin. Giriş yönünde çıkan yeni sürgünleri uzaklaştırın ki çıkış yönündeki sürgününüzü maksimum büyüme için teşvik edin. Sürgün yavaş kalınlaşırken budama yapmayın. Eğer gerekli olur ise dalı nazikçe tellememek için bir sebep yoktur. İlk başta yeni threadgraft tamamen kendi kendini destekler. Aşı ve aşı yuvası kalınlaştığında kambiyumlar birbirini zorlamaya ve birleşmeye başlar. Birleşme gerçekleştiğinde threadgraft gövde tarafından da desteklenmeye başlar. Gövdeden de alınan extra besin ile çıkış tarafındaki filiz giriştekinden daha hızlı gelişmeye ve kalınlaşaya başlar, nihayetinde çapta bariz bir gelişme oluşturur. Bu belirtiler filizin tamamen gövdeden beslendiğini ve artık uzaklaştırma yapılabileceğini gösterir. Başarılı threadgraftlar Hawthorn, Acer palmatum 'Bloodgood' ve Acer p. 'Katsura'larda görülür. Filizin bu dafhaya gelmesi için gerekli olan süre belli faktörlere göre değişir. Bazı türler diğerlerine göre çok daha çabuk tutarlar, Ficus türleri 2-3 ay kadar kısa sürede olduğu gibi Hawthorn gibi uzun sürede kalınlaşanlar 2 sezonda tutarlar. Aşının gereksiz tarafını bir kerede ayırmayın. Filiz halen daha bir miktar giriş tarafından beslenmektedir. Aşı filizini ebeveyn bitkiden ayırın fakat belli bir uzunlukta donör dalı olduğu gibi bırakın ki çıkış tarafındaki dal yavaş yavaş, tamamıyla ana gövdeden beslenmeye alışsın. 3-4 haftada bir donör tamamen uzaklaştırılıncaya dek kısaltın. En son olarak giriş deliği aynı düzeyde budanabilir ve iyileşmesine izin verilir. |
|
|
|
|
|
01-10-2006, 20:12
|
#20 |
|
Ağaç Dostu
|
Burada bonsai yapmak için kullandığımız ağaçların bakımları var. Bir kısmını buraya ekledim. Çeviriler tamanlandıkça diğerlerini de ekleyeceğim. İlgilenecek arkadaşlara şimdiden teşekkür ederim Not: Çeviri yapılan likleri kırmızı yaptım ve link'i kaldırdım Tüm likleri görebilmek için buraya bakabilirsiniz Abies sp. Abutilon sp. Acacia sp Acer buergerianum Acer campestre Acer circinatum Acer davidii, Acer pennsylvanicum Acer ginnala Acer monspessulanum Acer negundo Adenium obesum Albizia sp Amelanchier sp Ampelopsis Andromeda polifolia Aralia Araucaria sp Arbutus sp |
|
|
|
|
02-10-2006, 23:47
|
#21 |
|
Ağaç Dostu
|
Derslerim bu haftadan itibaren yoğun olarak başladı ama elimden geldiğince çevirilere devam etmeye çalışacağım işte az önce alel acele ilk linki çevirmeye çalıştım umarım işinize yarar. Bence siz bu sitedekilerden daha fazla bilgiye sahipsiniz ama bilgi bilgidir yine de çevirelim Abies sp. Köknarlar serin iklimleri tercih eden herdem yeşillerdir(Buna ragmen göreceli sıcaklık toleransı olan birçok tür kitaplarda bonsai için tavsiye edilmektedir.). Genellikle 50 ft ya da vahşi ortamda daha da uzun olan piramidyal ağaçlardır. Ladinlere çok yakından benzerler, aralarındaki ana fark, kozalakları sarkık duran ladinlerin tersine, köknarların kozalakları dik duruşludur. Douglas olarak anılan köknar gerçek bir köknar değildir ama Peudotsuga cinsinin bir üyesidir ve burada kapsanmamaktadır Işıklandırma: Hafif gölgelik yere ihtiyaç duyarlar. Sıcaklık: ----------- Sulama: Hafif kuru toprağı tercih ederler ve üstten sulama alttan sulamadan daha kötüdür. Gübreleme: İlkbahar ve sonbaharda gübreleyin. Uzmanlar gübreleme sıklığı konusunda fikir ayrılığındadır. Tomlinson her iki haftada bir ve Resnick aylık demektedir. Hafif asitli toprakları severler, bu yüzden ara sıra kullanılan Mirasid değeri arttırır( sanırım burada kast ettiği verim.). Saksı değişimi: Köknarlar saksı kültür ortamına alıştırılmaya gereksinim duyarlar. Bu yüzden öncelikle büyük bir saksıya dikilmeli, sonra yavaş yavaş daha küçük saksıya alıştırılmalıdır. Saksı değişimi ilkbahar ya da sonbaharda yapılmalıdır ve buna iki senede bir ihtiyaç duyarlar. Tomlinson basit toprak karışımlarını önermektedir. Buna rağmen köknarların toprak kuruluğu tercihleri doğrultusunda çabuk kuruyan toprakları denemeye değerdir. Budama: Yeni sürgünler gelişme süresince çimdiklenebilir. Köknar en iyi ilkbaharda tellenebilir. Dikkat çekecek kadar değişken bir bitkidir bu yüzden birçok stil denenebilir. Yayılış: Kozalak vermediği zamandan itibaren aşılama yoluna gidilebilir. |
|
|
|
|
03-10-2006, 07:41
|
#22 |
|
Ağaç Dostu
|
Abutilon sp. Çiçekli Akçaağaç, çok sıcak iklimler için iyi bir alternatif olan ve genellikle kapalı ortam ev bitkileridir. Bir bakıma odunsudurlar, iki-üç inçlik yaprakları ile Akçaağaçlara oldukça benzerler. Şimdiye dek nadiren bonsaisi yapılmıştır fakat kolay elde edilebilmelerinden ve yıl boyunca açan 2 inçlik zil şeklinde çiçekleri sebebi ile tercih edilebilirler. Işıklandırma: Abutilon’lar güneşi severler, günde en azından dört saat direk güneş ışığında tutunuz. Sıcaklık: Kapalı mekanda kolaylıkla yetişebilen ılık hava bitkileridir. Gün içinde 60-72 F,gece ise 50-55F tercih ederler. Sulama: Diğer ev bitkileri gibi nemi severler. Gübreleme: Kapalı mekan bitki besinleri ile ayda bir. Saksı değişimi: Net değil. Bu bitkilerin normal saksı toprağında iyi geliştiği gibi, Bonsai toprağının iyi veya kötü sonuç vereceğinden emin değilim. Budama: Genellikle budama boyunca şekli korunur. Tellemenin, dallar koruma altında olduğu süre boyunca neden işe yaramadığını göremedim.(Bu cümleyi çevirdim ama hiçbirşey anlamadım  sanırım çok da doğru çeviremedim.)Yayılış: Tohumdan ve ilkbaharda kesim ile. Zararlılar: Örümcek uyuzböcekleri (tam Türkçe ismini bulamadım), beyaz sinekler, yaprak bitleri. |
|
|
|
|
12-10-2006, 01:08
|
#23 |
|
Ağaç Dostu
|
http://www.bonsai4me.com/AdvTech/ATSphagnum%20Moss.htm Biraz uzun bir konu ama eğer çevrilirse ilgili arkadaşlara (benim gibi  ) faydalı olacağını düşünüyorum. Şimdiden teşekkürler. |
|
|
|
|
18-10-2006, 20:10
|
#24 | |
|
Ağaç Dostu
|
Alıntı:
|
|
|
|
|
|
14-11-2006, 18:07
|
#25 |
|
Ağaç Dostu
Giriş Tarihi: 29-06-2005
Şehir: Şu an Mersin
Mesajlar: 1,742
|
http://www.bonsai4me.com/AdvTech/ATRootRot.html Kök çürümesi ile ilgili bir link. Faydası olabilir mi? |
|
|
|
|
14-11-2006, 18:37
|
#26 |
|
Ağaçsever
Giriş Tarihi: 15-10-2006
Şehir: İstanbul
Mesajlar: 30
|
Sphagnum Yosunu Sphagnum yosunu zayıf köklü ağaçlar ve yamadoriler için mükemmel bir büyüme aracıdır fakat ağacı öldürmesi muhtemel mantar enfeksiyonu (bunu engellemesi) ile de ilişkilendirilmiştir.. Bu makale sphagnum yosununun iyi ve kötü yönlerini tartışmaktadır.. Sphagnum Yosunu Nedir? Sphagnum bir yosundur fakat her yosun sphagnum değildir. Sphagnum yosunu, sıklıkla bahçıvanlar tarafından asılı sepetleri dizmek(burayı anlayamadım) ve bitkileri havai daldırmak için kullanılan uzun ipliksi yosundur. Sphagnum turbası çürümüş Sphagnum yosunudur ve bu makalenin konusu olan canlı Sphagnum ile karıştırılmamalıdır.. Tek bir Sphagnum yosunu bitkisi çok ufaktır. Kendi türünden diğer birçok bitkiyle sıkı sıkıya bağlı halde yetişir ve birbirlerinin minik saplarına destek oluştururlar. Bu rengi kırmızıdan yeşile değişen yumuşak, süngersi bir halı oluşturur. Değişik türde sphagnum değişik koşullara uyum sağlamıştır. Bazıları suyun altında, havuzlarda ve ıslak(nemli) çukur(oyuk)larda yetişir. Diğerleri nispeten kuru ortamlarda hayatta kalabilir. Sphagnum yosunu bir sünger gibi davranır ve uzun süreler boyunca ıslak kalabilir. Kendi ağırlığının sekiz katından fazla su emebilir ve çevresindeki toprak kuruduktan çok sonra bile nemli kalır. Yosunlar çiçek ve tohum oluşturmazlar. Kapsül denen "fruiting bodies" de üretilen sporlardan yetişirler.(Burayı tam çevirmek için jargonunu bilmek gerekiyor). Sphagnum da, sporlar olgunlaşınca kapsülün içindeki basınç artar, kapağı patlar ve sporlar havaya karışır. Sphagnumun tehlikeleri Son aylarda sphagnum yosununun kullanımının ve elle temasının sakıncaları konusunda internette ve diğer yayın organlarında bir takım uyarılar yayınlandı. Bu kaynakların çoğunluğu Canadian Sphagnum Peat Moss Association'ın bir açıklamasını kaynak alıyordu: "...Sphagnum yosunu sporotrichosis adı verilen,deriye çizik ve aşınmış yerlerden giren kronik bir mantar hastalığına sebebiyet verebilir. Buradan lenf düğümlerine geçip eklemlerin şişmesine neden olabilir. Girdiği nokta su toplayacaktır. Tedavi edilmezse enfeksiyona uğramış bölgenin kesilmesi gerekebilir; hastalık ölüm nedeni de olabilir..." Sphagnum yosununun bonsai yetiştiriciliği konusunda çok faydalı yanlarının olduğu ve bonsai tutkunları tarafından yaygın olarak kullanıldığı göz önüne alınırsa yuradaki uyarı ne kadar ciddiye alınmalıdır? Sporotrichosis sıklıkla deriyi etkileyen bir mantar enfeksiyonudur. Asıl olarak çiftçilerin, bahçıvanların ve bahçe mühendislerinin meslek hastalığıdır. Sporotrichosis'in taşıyıcısı olan mantar sphagnum yosununda bulunmasına rağmen, şu da göz önüne alınmalıdır ki, toprak, saman, dikenli tel, çam iğnesi, diken(özellikle gül dikenleri) ve diğer bitkilerle ilintili materyaller yoluyla da meydana gelebilir ve insan derisine kesik yoluyla işleyebilir. Topraktaki ölü bitki yığınlarında,ağaç kabuklarında ve çalılarda da yetiştiği görülmüştür(yabani ve kültürlenmiş). Açıkça görülüyor ki Sporotrichosis tehditi sadece sphagnum yosunu ile sınırlı değil. Ayrıca şunun da anlaşılması gerekir ki bütün sphagnum yosunları Sporotrichosis taşımaz. Wisconsin Division of Health, Bureau of Community Health and Prevention(Wisconsin Sağlık Departmanı,Halk Sağlığı ve Koruması Bürosu,BCHP)'ın raporlarına göre 1981'de Wisconsin'de bir bahçe merkezinde çalışan iki kardeşte sporotrichosis teşhis edilmiş. BCHP tarafından bahçe merkezinde yapılan araştırmada çalışanlar arasında iki Sporotrichosis vakası daha ortaya çıkarılmış. Bahçe merkezinde 1980 kışında 16 işçi tarafından cenaze çelenkleri yapılmış. Kullanılan sphagnum yosunu Wisconsin'in merkez bölgesindeki bataklık alanlardan elde edilmiş ve tek bir toptancıdan satın alınmış.Çelenk yapma işinde düzenli olarak çalışan 7 erkek işçiden 4'ü sporotrichosis enfeksiyonu kapmış. Buna rağmen 12 işçinin her sonbahar aynı toptancıdan alınan sphagnum yosununu kullanarak 2000-3000 çelenk yaptığı yerel bir mezarlıkta yapılan bir araştırmada herhangi bir vakaya ratlanmamış. Görünen o ki hastalıkta meydana gelen bu patlamanın kaynağı, sayısız miktarda Sporotrichosis taşımayan sphagnum satan bir toptancının sadece bir kez kötü bir parti mal satmasıyla sınırlı. Anlaşılıyor ki bunun gibi vakaların büyük çoğunluğunda; Sphagnum Sporotrichosis'e neden olan mantar taşımaktadır yargısı bir kural değil bir istisnadır. Çoğu Sporotrichosis enfeksiyonları sadece deri ile sınırlıdır. Eklem, akciğer ve merkezi sinir sistemi enfeksiyonu vakaları olmuştur ama çok enderdir. Sporotrichosis'in ilk belirtisi çoğunlukla böcek ısırığı gibi görünen, küçük, acımayan bir şişliktir. Kırmızı, pembe veya mor olabilir. Şişlik genelde parmakta, elde veya kolda, mantarın ilk olarak girdiği derideki açıklıkta ortaya çıkar. Bunu açılan,çıbana benzeyen bir veya daha fazla şişlik izler ve iyileşmesi zaman alır. İlk şişlik mantara maruz kaldıktan sonra 1 ila 12 (genelde 3)hafta içerisinde oluşur. Yakın zamana kadar sporotrichosis, potassium iodide ile tedavi ediliyordu fakat şimdi Sporanox adlı yeni bir ilaç tedavide kullanılmakta çünkü bu ilacın yan etkileri potassium iodide'e göre daha az. Yaraların tam olarak iyileşmesi için tedavi haftalarca sürebiliyor. Sporotrichosis riskinin çok düşük olduğu akılda tutulmalıdır. ABD'de enfeksiyon vakaları tam olarak bilinmiyor ama milyonda bir iki olarak tahmin ediliyor. Senede yaklaşık 200-250 vaka görülüyor. İstatistiksel olarak konuşmak gerekirse caddeden karşıdan karşıya geçmek daha tehlikeli. Ben diğer bonsai tutkunları,fidancılar ve bahçıvanlar gibi düzenli olarak her gün toprakla, ağaçlarla ve sphagnum yosunuyla temas ediyorum ve yıllar geçmesine rağmen herhangi bir olay yaşamadım, yine de cildinize batabilecek teller, gül çalılıkları, saman balyaları, çam fideleri vb. ile çalışırken mümkün olduğunca eldiven ve uzun kollu giysiler giymenizi tavsiye etmek benim görevimdir. Cildinizde dış etkilere açık yerler varsa toprak, sphagnum yosunu vb. ile uzun süreli, direkt temastan kaçının. |
|
|
|
|
14-11-2006, 18:39
|
#27 |
|
Ağaçsever
Giriş Tarihi: 15-10-2006
Şehir: İstanbul
Mesajlar: 30
|
Sphagnum Yosunu (Devam)
Sphagnum Yosununun Faydaları O halde bonsaide neden sphagnum yosunu kullanalım? Sphagnum yosununun mükemmel su tutma özelliği vardır,fakat sphagnum turbasından farklı olarak, canlı formunda geçirimli yapısını koruyabilir ve hızlı drenaj ile iyi havalanma özelliği vardır; bu da bonsai yetiştirmek için mükemmeldir. Az bilinen birşey de sphagnum yosunu içinde yüksek miktarda, Tropolene adlı doğal bir antibiyotik formunda, çinko barındırır. Ağaçta çürümeye yol açan anaerobik(oksijensiz yaşayabilen) bakteri, sphagnumun antiseptik özelliği sayesinde yok olur. Bu yüzden saf sphagnum (başka bir organik madde kullanılmadan) zayıf, yeni alınmış ve kök çürümesi olan ağaçlar için ideal bir araçtır. Sphagnumun yosununun antiseptik özellikleri asırlardır bilinmektedir. Eski zamanlarda kanı emmesi için bandajların içine konuluyormuş. Birinci Dünya Savaşında da bu amaçla kullanıldığına dair rivayetler vardır. Bilinmesi gereken başka birşey de sphagnum yosunu az miktarda asidiktir. Havai daldırma ve zayıf ağaçların dinçleştirilmesi konusunda değer biçilemez olsa da Sphagnum normalde, bir bonsai kolleksiyonundaki ağaçların büyük çoğunluğu için temel toprak unsuru olarak kullanılmaz. Sphagnum bonsai saksısında büyümesini sürdürür; bonsainin iyiliği için bir tehdit oluşturmamasına rağmen, saksının tüm yüzeyini kaplayacaktır ve görüntüsü geleneksel topraktan daha tatmin edici olmayacaktır. Az miktarda sphagnum yosunu, sabit bir organik malzeme oluşturması ve ardıç ile çam gibi kozalaklı türlerin yapraklı bölümlerine ekstradan renk sağlaması amacıyla akadama, seramis, turface(?) ve grit(çakıl) gibi inorganik toprak karışımlarına eklenebilir. Büyük bir bonsaiye akadama, seramis ya da turface kullanılarak saksı değişimi yapılıyorsa,toprak karışımının maliyetini ve oranını azaltmak açısından da faydalı olacaktır (eğer sphagnum bedavaya bulunuyorsa). Torf gibi organik toprak bileşenlerinde çok miktarda sphagnum kullanmak konusunda tereddüt ederim, keza organik toprak ve torf karışımı fazla miktarda su tutucu özelliğe sahip olabilir. Eğer çevrenizde sphagnum elde edebileceğiniz yerler varsa sorumluluk duygusuyla hareket ediniz. Bataklık veya sulak alandaki küçük bir bölgeden bütün yosunu söküp almak yerine birden fazla yerden az miktarlarda alın. Böylelikle yosun toparlanmaya zaman bulacak ve kısa zamanda boşalan yeri dolduracaktır. Eğer sadece toprak kalacak şekilde bütün yosunu alırsanız sphagnum tekrar yetişemeyebilir. Sphagnum iyi ve kötü böcekler barındırıyor olacaktır. Yosunu sistemik(bütünü etkileyen) bir böcek ilacıyla spreyleyin böylece gelecekte bonsainize zarar verecek böcekleri öldürmüş olursunuz. http://www.bonsai4me.com/AdvTech/ATSphagnum%20Moss.htm |
|
|
|
|
20-12-2006, 08:52
|
#28 |
|
Ağaç Dostu
|
özür dilerim :o
Çevirmem gereken eşyler tamamen aklımdan çıkmış gitmiş geç olduğu için özür diliyorum. Dün akşam bonsai aletleri ile ilgili olan makaeyi çevirdim umarım faydalı olur. Lütfen sizler de gözden geçirin, hatalıysam düzeltin.Genel bonsai aletleri üzerine iyi bir açıklama ve hangilerinin gerekli olup olmadığı üzerine tartışma. Bonsai ile uğraşırken iyi aletler olması önemlidir . Buna rağmen elinizdekiler iş için uygun ise özel aletler kullanmak zorunda değilsiniz. Bonsai aletleri benzersiz dizayna sahiptir ve ekseriya yüksek kalitededirler. Bonsai makaslarında (“bonsai shear” olduğu gibi çevirilirse bonsai kırpıcısı oluyor fakat ben bonsai makası diye isimlendirmek istiyorum.) benzersiz olan ne diyecek olursak şöyle ki, kesici kısımlar bilindik makasların yaptığı sıkıştırma işleminden ziyade, çift bıçak gibi işlev görürler. Bonsai makasları üç farklı boyda bulunurlar: 7-inch, 8-inch ve 11-inch. Ekstra büyük olan 11 inchlik makas büyük bonsailer ile uğraşıken uygundur fakat fiyatları 70 – 80 $ arasındadır. Benim önerim işe 8 inch ile başlamanızdır. En küçük boyuttaki makası kullandığınızda büyük dallar zarar görebilir. Eğer başlangıçta shohin ağaçlar ile çalışacağınızı biliyorsanız 7 inclik makas iyi bir seçim olacaktır.(If you know from the start that you only will work with shohin size trees the 7-inch cutter is a better choice. Bu cümlede geçen shohin kelimesinin anlamını bulamadım ama sanırım küçük anlamında kullanılıyor. Shohin olarak bırakıyorum. Eğer anlamını bilen varsa lütfen düzeltebilir mi) Özel içbükey shohin makaslar da bulunmaktadır ve bunlar daha da iyidir. Bonsaiciler genellikle küçük ağaçlar ile başlarlar ve kademeli olarak büyük boyutlardaki bonsailere geçerler. Birkaç dolar kar etmek için 7 inchlik kerpeten almak yanlış bir ekonomidir bence. Aynı şey zaten kaliteye gitmektedir. Masakuni gibi pahalı markalar oldukça pahalıdır ve bu kadar açılmaya gerek yoktur. Fakat düşük kaliteli aletler seçmek küçükleri seçmek kadar kötüdür. Bahçe makası düşük kaliteli bir bonsai makasından çok daha iyidir. Aletlerin iyi olduğunu nasıl anlarsınız? Japon malları hemen heemn her zaman yüksek kalitededir. “Made in Japan” ifadesine dikkat edin. Aletlerin iyi olup olmadığını saptamak için bazı yollar vardır. Bıçakların kesiştiği yer sıkı olmalıdır. Bıçakların kesici uçlarından birinin diğeri üzerinde gitmelidir. Makası kapatırken iki keskin uç arasında hiç ışık gelmemelidir. Birçok alet paslanmaz olarak mevcuttur. Bunların fiyatları iki katı kadar tutmaktadır fakat paslanmaz olmasına ek olarak yüksek kaliteyi sıklıkla, keskinlik ve mükemmelliğin her ikisi olarak kabul ederiz. Bonsai Makasları Kök Makasları: Bonsai makasları içinde en güçlü olanıdır. Genellikle kökleri budamak için kullanılır fakat kalın dalları budamada da kullanılabilir. Standart Makaslar: Köklerden dallara kadar her şeyi budamada kullanılabilen geleneksel makaslardır. Kiri Makasları: Bonsaiciler arasında favoridir. Standart maskların gücü ve Satsuki makaslarının zarafetinin kombinasyonudurlar. “Kiri” Japonca’da bıçak anlamına gelir. Satsuki Makasları : Satzuki ismi, körpe köklerini ve çiçek tomurcuklarını zedelemeden budamak için kusursuz olan, satzuki açelyalarından gelir. Shohin bonsaisi ve narin kesimler için de uygundur. Tomurcuk Makasları: Tomurcukları ve körpe kökleri budamak içindir. Makaslama Stili: Telleme yaparken elde tutulabildiğinden beri bonsaiciler tarafından değeri bilmektedir. Sadece ince telleri kesmek içindir. İki farklı stili ve boyuttu mevcuttur. Yaprak Makası: Yaprakları kesmek içindir. Kerpetenler İçbükey Kerpeten: İçbükey kerpeten bonsaicilerin alet çantasındaki en geçerli alettir. Dalları budarken gereklidir. Düz kesimden çok daha iyi iyileşen içbükey bir yara bırakır. Üç boyutta bulunurlar ve en iyi sonucu ortaboy olan 8 inchlik ile alabilirsiniz. Küresel Top Kerpeten: Dalları ve biçimsiz görünen yuvarlaklıkları ufak ufak kesmek için idealdir. Kökleri budamak için de iyidir. İçbükey kerpetenden çok daha güçlü olduğundan bu aleti seviyorum. Kök Kerpeteni: Bence en kıymeti bilinmeyen Japon bonsai aletidir. Kök budamasında iyi ve temiz bir kesim yüksek derecede önemlidir. Eğer kökleri realize etmezseniz bir sonraki saksı değişimine kadar (“realise” diye geçiyor ve bu cümlede ne manada kullanılmış olabileceğine dair bir fikir yürütemedim.) çürümeye başlayacaklardır. Yararlı bir yatırımdır. Jin Kerpeteni: Bunu, jin ve shari yaparken, ezmek ve çekmek için kullan(Sanırım burada gövdeyi zedeleyip orada sekonder büyümelere sebep olması için kullanmaktan bahsediyor. Jin’in de kelime anlamını bulamadım, sanırım Japonca’dan gelme ve zedeleme anlamında kullanılan bir kelime). Telleme yaparken veya gergi telini sıkılaştırırken kullanışlı olmaktadır. Düz ve açılı şekillerde bulunmaktadır. Tel Kerpeteni: Adı ile de belirtildiği gibi bu alet telleri kesmek içindir. Bu aletin avantajı kör uçlarının, bitkinin kabuğuna zarar vermeden teli kesmenize izin vermesidir. En güçlü Japon bonsai aletidir. Dallandırma Kerpeteni: Bu aleti ciddi eğip bükmelere izin vermesi için, gövdeyi ve dalları yarmak için kullanın(Biraz garip bir cümle oldu ama…). Bonsaiciler için vazgeçilmez olan başka aletler de bulunmaktadır. • Jin oymak ve shari yapmak için bıçaklar. Ağaç işçiliği için dizayn edilen bıçaklar mükemmeldir. • Gövdeyi ve ağır dalları kesmek için testereler. Japon testreleri çekme tarzında ve küçük dişleri olduğu için tercih sebebidir. Katlanabilir olanlar alet çantasının beraberinde kolaylıkla taşınabileceğinden yamadori yaparken çok iyidir. • Saksı değişimi sırasında karışan kökleri açmak için yarma çubukları veya benzeri olan kör çubuklar. • İnce parçaları topraktan ayırmak için toprak eleği. “özel bonsai elek seti” kullanmak zorunda değilsiniz fakat toprak elenmesi yapılmak zorundadır. Japon elek setleri 1/12 inch, 1/6 inch, ¼ inch olmak üzere üç değişebilen iç çerçeve içermektedir. Daha az veya çok önemli olan birkaç farklı alet: • Büyük boyuttaki bonsailerde karışmış kökleri açmak için kanca. • Bonsai tırmığı. Bu aleti karışan kökleri açmak için kullanmayın zira kökleri zedeleyebilirsiniz. Bu alet eski toprağı kök topundan ayırmak için dizayn edilmiştir. • Yabani otları ve yaprakları ayıklamak için cımbız. Ayrıca Akçaağaç çimdiklemede ve diğer ağaçlarda istenmeyen tomurcuk ve çelikleri uzaklaştırmak için de kullanılabilir. • Spatula. Sıklıkla tırmık ve cımbız ile kombinasyon içindedir. Bu alet gevşemiş yosunları ve toprağı bastırmak içindir. Ayrıca saksı değişimi sırasında kök topağındaki toprağı gevşetmek için kullanışlıdır. • Jinleri teller olmaksızın şekillendirmek için micro flame gas torch (Bünzen gibi bir şey heralde. Bir ucu tüpe bağlı diğer tarafından da ayarlanabilen alev çıkaran bir alet vardı benim hatırladığım sanırım onun gibi bir şey.). • Jin ve sharide son dokunuşu yapmak için metal fırçalar mükemmeldir. ayrıca ardıçlarda eksi soyulan kabukları temizlemek için de uygundur. • Gövde ve ağır dalları şekillendirmek için dal bükücüler. Sıklıkla gövdenin alt kısımlarına hareket sağlamak için tek yoldur. • Bonsai fırçası. Saksının yüzeyini düzenlemek için kullanın. Jin ve shari için değişik aletler. Basit oyuculardan pahalı Japon aletlerine kadar her şeyi içinde bulundururlar ve pahalı parçaları olan havalı oyucular. İş elektrikli aletlere geldiğinde doğru boyutu almak çok önemli olmayacaktır. Küçük bir Dremel’e yatırım yapmak, işi bitirmek için sadece daha güçlü bir Makita’ya ihtiyacınız olduğunun farkına varmanızı sağlayacaktır ve kötü bir yatırımdır(bu cümleyi çevirdim fakat doğruluğundan hiç de emin değilim, lütfen kontrol edin “Investing in a small Dremel only to find out you need a more powerful Makita to get the job done is really wasting your Money.”). Sizin de gördüğünüz gibi mevcut durumda farklı bonsai aletleri bolluğu vardır. Ortalama bir bonsaici bunların yarısına bile ihtiyaç duymaz. Otoritelerin kitaplarında, yeni başlayanların, paralarını pahalı aletlerden ziyade fidelere ve saksılara yatırmalarının daha iyi olacağı ileri sürülmektedir. Elbette iyi aletlerle işe başlamak önemlidir fakat burada John Naka’dan alıntı yapmak gerekirse “tavuk pisliğinden tavuk salatası yapamazsınız”der. Bonsainin nasıl korunması gerektiği hakkında bilgi ve deneyim olmaksızın alınan bonsailer genellikle ölü bir ağaç ile sonuçlanır. İyi bir saksı, bonsainiz tam anlamıyla bitmeden gerekli değildir. Her halükarda büyük bir saksı bonsai adayı bitkiler için uygundur. Diğer yandan aletler, gerçek korumada uzun zamandır süregelmektedir.( Bu cümleyi çevirdim fakat okurken garip geldi lütfen kontrol edin“Tools on the other hand will last a long time with the proper care.”) İyi bir bonsai alet seti, fidanlık stoğunuzdan çok eğlenceli olan, size has bonsailer yaratmanıza olanak verir. Elbette özel bonsai aletlerine ihtiyacınız yok. Düzgün bir bahçe makası birçok bonsai makas ve kerpetenlerinin yerini tutabilir. Eğer içbükey kerpeteniniz yoksa yara açmak için bir bıçağa, bistüriye veya oyucuya ihtiyacınız olacaktır. Tel kerpeteni ve jin kerpetenlerinin yerine aynı işi gören yaygın makasları kullanabilirsiniz. Eğer iyi bir bonsai alet takımına para yatırmak istiyorsanız, öncelikle kiri kerpeteni, 8 inçlik içbükey makası ve 8 inçlik kök makası almanızı öneririm. Eğer telleme yapmaya niyetliyseniz, kökleri kesmek için iyi bir makasa ve düzgün bir tel makasına da ihtiyacınız olacaktır. Bonsai alet çantanızı doldurmak için bir sonraki adım Küresel Top Kerpeten, kök kerpeteni, jin ve tel kıvırıcı olmalıdır. Aletlerinizin bozulmamasını istiyorsanız düzgün bir bakım önemlidir. Onları sışarıda bırakmayın ve düşürmekten kaçının. Dallar ve kökler için aynı aletleri kullanmayın. Toprak partikülleri körelmesine sebep olabilir. Fakat bu eski aletlerinizi kökler için kullanabileceğiniz anlamına gelmiyor. Körelmiş kesici yüzlerden sakınmak için keskin aletler kullanmak önemlidir. Yaranın üzerinde çürümeler başlayabilir. Kökler için özel makaslar kullanmak size gereksiz gelebilir fakat shohin çin karaağaç ve incirleri kalın ve etli köklere sahiptir. Alteler kullanıldıktan sonra temizlenmeli ve yağlanmalıdır. Uygun ürünler; Vazelin, mineral yağları ve benzerleri. Ben aletlerimi alkol ile temizliyorum. Bitki özsuarını ve kirleri gidermek için işe yarıyor fakat hemen ardından yağlamayı hatırlamamız gerekiyor aksi takdirde alkol paslanmayı teşvik edebilir. Alkolün aletleri gerektiği gibi dezenfekte ettiğini söylemiyorum. Aletleri düzgün bir kutu içerisinde veya farklı boyutlardaki cepli rulolarda muhafaza edin. Aletler rulolarını deri, naylon veya çadır bezi gibi çeşitlerde bulabilirsiniz. Curver\RubberMaid farklı boyutlarda ceplerle naylon çanta serilerine sahiptir. Telleme ve büyük aletler için bir odaya sahip oluncaya dek bunun sizin için iyi olacağını düşünüyorum. Fidanlıktan alacağınız vir fidan ile veya yamadori ile kendinize bir bonsai yaratmak istiyorsanız gerçek bonsai aletleri yatırım yaparken iyi olacaktır. Eğer fidanlıktan alacağınız bitmiş bonsailer ile çalışacaksanız düzgün bahçe makasları sizi uzun süre idare edecekitr. |
|
|
|
|
20-01-2007, 21:31
|
#29 |
|
Ağaç Dostu
Giriş Tarihi: 13-04-2006
Şehir: K.Maraş
Mesajlar: 278
|
Çeviri yapacağım diye söz verdim ama uzun süredir sesim soluğum çıkmadı. Hepinizden gecikmeden ötürü özür diliyorum. Yine de bahar bakımını içeren çevirinin bir kısmını (erken bahar ve orta baharda yapılacakların anlatıldığı kısmı) çevirdim. En kısa zamanda devamını çevirip bu mesajın devamına ekleyeceğim. Hepsini aynı anda çevirip sunmayı düşünüyordum fakat bu durumda erken baharda yapılacak işleri kaçırmanız ihtimali vardı. Yine çeviremediğim bir cümle var, bu konuda yardımınızı talep edeceğim. Ayrıca Türkçeleştirmeye çalıştığım kavramlardan göze batanlar ya da yanlış çevrilmiş bölümler varsa düzeltirseniz sevinirim. Kırmızı renkli kısımlar sorunlu kısımlar. BAHAR Ah Bahar! Hiçbir zaman her şeyi yapacak yeterli vaktinizin olmadığı zaman… Bonsai yetiştiricileri için bahar, çok yoğun olunan bir mevsimdir. Tomurcuklar kabarmaya başlayıp da bütün bu işleri kolayca halledemeyeceğimizin farkına vardığımızda bahar işleri bazılarımız için ağaç koleksiyonumuzu azaltma yönünde bir uyarı olur. Kış sonuna doğru havalar ısınmaya başladığında özellikle geniş koleksiyonu ve yapacak çok şeyi olanlarımız için sabırsız olmak çok kolaydır. Fakat pek çok şeyde olduğu gibi bonsaide de ağaç kurtarmada faydası vardır.Ağacı saksısından çıkarın ve köklerini erkenden kesin ve erken bir bahar soğuğu onun gelişimini engellesin ya da daha kötüsü… Günlük işlerinizi bahar süresine dağıtarak baharınızı kolaylaştırabilirsiniz. ERKEN BAHAR Kar hala yerdeyken ya da Jack Frost’un kış için son ziyaretini yapacağını bilmenizden önce bile yapılacak bahar işleri vardır. İşte kısa bir liste: Saksıları Temizleyin Hepimizin geçen yılın toprak kalıntılarının kaldığı ya da kenarları kireç kalıntılarıyla kaplı saksıları vardır. Kışın bu donuk ve hala soğuk olan günleri saksılarınıza yeni görünümü vermek için idealdir. Basit bir sabun ve su eski kirleri temizler. Kireç kalıntısı ise bir başka sorun. Bu kalıntıların saksıya ne kadar sıkı yapıştığı, benim görüşüme göre bir parça imalatçının kullandığı cilaya (**** "sır"a)bağlıdır. Sırlanmamış saksılar gerçekten temizliği en zor olanlarıdır. Kalıntılar tırtıklı yüzeye bağlanmış gibi görünür. Ben hiçbir zaman sırlanmamış bir saksıdan tüm kireç kalıntı izlerini yok etmeyi beceremedim. Fakat çelik tel yumağı ve madensel yağlı iyi bir ovucu en azından gizlemenize yardım edebilir. Pürüzsüz sırlı bir saksı bir kostik banyo temizleyicisi ve plastik kablolu saksı ovucusuyla kireçten kurtarılabilir. Kauçuk eldivenlerinizi giyin. Özellikle yüzey bir parça dokuluysa çelik tel yumağıyla son bir parlatmaya ihtiyaç duyabilirsiniz. Saksılarınızı temizlerken şunu da yapabilirsiniz: - Bu yıl hangi saksının hangi ağaca uyacağını planlanması (Bu karar, tabi ki, hangi saksının harcadığınız emeğe değeceğini belirlemenize yardım edecektir.) Planlarınızı yaparken David De Groot un “Basic Bonsai Design” kitabına başvurabilirsiniz. Saksı seçimi üzerine yazdığı bölüm gördüğüm en iyi çalışma. Bu bahar öncesi aktivitelerinizin bu kısmında, tabi ki, şunu da yapabilirsiniz; - Bu yıl hangi ağaçlarınızın saksı değişimine ihtiyacı olduğuna karar vermek. Ve hangi sebep ya da sebeplerden dolayı değişmeniz gerektiğine… Küçük shohin ölçülerinde bonsailer ve bir çok türün genç ağaçları dışında, bir çok bonsai her 2-5 yılda bir ya da daha fazla sürede saksı değişimine ihtiyaç duyar. Daha geçen yıl saksı değişimi yaptığınız Azalea’ya yeni bir saksı için istisna yapabilirsiniz; fakat bütün ağaçlarınızın sağlığı için bu tür istisnalar seyrek yapılmalı. Genel olarak, yaprak döken ağaçlar ve geniş yapraklı her dem yeşil ağaçlar, iğne yapraklı kozalaklı ağaçlardan daha sık saksı değişimi ister. Burada ağaç koleksiyonunuzun tam bir kaydını yapmaya devam ettiğinizin önemli olduğu yere geldik. Bir kere, 4 veya 5’ten fazla ağacınız varsa herhangi birinin en son saksı değişimini ne zaman yaptığınızı hatırlamak zor olabilir. Koleksiyonunuz 20 ağacı geçtiğinde (veya 10 bile olsa), bu imkansız olmaya başlar. Bu yüzden bu kayıtları ya bir bilgisayarda ya da spiral defterde saklayacaksınız. Saklama ihtiyacı duyacağınız bilgilerden biri de ağacın en son saksı değişim tarihi. (Ne sıklıkla saksı değişimine ihtiyaç duyabileceğinize karar vermenizi sağlayacak köklerin gelişim davranışını da not edebilirsiniz.) ORTA BAHAR Şimdi kar gitti, tomurcuklar kabarıyor, Robinler (bir kuş cinsi) arkada çimlerin üstünde ve şimdi bahar; saksı değişim zamanı! Eğer ağacınızın son saksı değişiminden bu yana 2 yıldan fazla zaman geçmişse, ağacınızın bu yıl saksı değişim zamanı mı değil mi diye doğrulamak için köklerin durumunu kontrol etmek isteyebilirsiniz. En basit test gövdeyi tutup ağacı nazikçe iki yana hareket ettirmeye çalışmaktır. Eğer kolay hareket ediyorsa ve ağacın başka bir sorunu da yoksa, bu yıl saksı değişimi yapmaya ihtiyacınız yok demektir. Saksı değişimi için kökler saksıyı doldurmak zorunda. Eğer hareket etmiyorsa, ağacı saksıdan çıkarıp köklerine bakın. Bir çok saksıda gövdeyi sağlamca kavramak ve düz bir şekilde yukarı çekmek kök topunu saksıdan çıkaracaktır. Dışbükey ya da kenarları çıkıntılı saksılarda ilk önce saksının kenarlarında ince bir bıçakla çalışmaya ihtiyacınız var. Ağaç ve kök topu tek bir parça halinde serbest kalmalı. Kökleri inceleyin. Eğer kök topunun en altında ve yanlarında kökler bükülmüşse saksı değişimi yapmaya ihtiyacınız vardır. Eğer topraktan çok kök görüyorsanız, saksı değişimine ihtiyaç vardır. Fakat eğer, kök topunun en altında ve yanlarında toprak varsa diğer yılı bekleyebilirsiniz. O ağaç için bonsai kayıtlarına not düşün, sonra ağacı saksısına yeniden yerleştirin. En alta ve yanlara dökülen toprağı tamamlamak için toprak eklemeye ihtiyacınız olabilir. Bütün hava boşluklarının giderildiğinden emin olun. Burada saksı değişiminin mekaniğine girmeyeceğim. Bunlar hemen hemen her bonsai kitabında detaylarıyla örneklenmiştir. Özellikle Sunset’in “Bonsai: An Illustrated Guide To An Ancient Art”, Brooklyn Botanik Bahçesi’nin “Handbook And Dwarfed Potted Trees: The Bonsai Of Japan”, Harry Tomlinson’ın “The Complete Book Of Bonsai” (cep kitabı “RD Home Handbooks: Bonsai”) Herb Gustafson’ın “Bonsai Workshop” kitaplarını ve mükemmel süreç tarifleri için diğerlerine bakın. Bu kitapların birçoğu kök budamasından sonra buna mukabil miktarda uç sürgünleri budamanız gerektiğini söylerken, bence bu, saksı içinde yaşamaya alışmış sağlıklı bir ağaç için gerçekten gerekli değildir. Kışın yaprak döken ağaçlarda ben genellikle dalların en uçlarını belki bir ya da iki milimetre belki de daha fazla kırparım; teoride bu dalların gerisindeki tomurcuklanmayı teşvik eder ve ağacın dallanmasına yardım eder. Tabi ki mevcut şekli korumak için budama veya bunu yol açtığı başlıca yeni tasarım elemanları tamamen başka bir mesele. Eğer siz de benim gibiyseniz, gerekli saksı değişimlerinin tamamlandığında bahar yaza doğru kayıyor olacaktır, ve her zaman bu yıl üzerinde çalışmadığınız ağaçlarınız olacaktır. Bunları dikkatlice bonsai kayıt defterinize not edin, böylece gelecek bahar ilk ilgilenecekleriniz onlar olacaktır. Jerry Stowell’in “The Beginner’s Guide To American Bonsai” kitabı eklerinden birinde bazı ağaç türlerinin saksı değişimi için uygun zamanı gösterilen oldukça kullanışlı bir grafiğe sahiptir. Care Tips For Your Trees-Spring delielveli beğendi.
Düzenleyen Şule : 23-01-2007 saat 23:57 Neden: düzeltme |
|
|
|
|
02-01-2008, 17:13
|
#30 |
|
Ağaç Dostu
|
Bu makalelerin özel başlıklar açılıp biçimlendirme ya da bakım bölümlerine aktarılması daha güzel olmaz mı ? |
|
|
|
 |
|
|
7Beğeniler
Karışık mod
