Ortak Yazılan Öykü - 2 (Su Damlasını Hikayesi)

[Doğal Doğa]

Toprak beni çok sever ya, taa derinliklerine çeker beni bir daha bırakmak istemez gibi. Derinlerdeyken metal borulara girerim, hızla yukarı çıkarım borulardan bir lunapark eğlencesi gibi. Beton la çevrili bir yere koyuyorlar beni ve arkadaşlarımı bekliyoruz bir müddet burada. Haa insanlar içceklermiş beni musluklardan evlerine misafir ederek. Çocuklarına yenmekler yapacaklarmış benimle ne güzel ama şu kimyasal arıtıcıları da katmasalar içime, nefes alamıyorum bazen ben benmiyim diye soruyorum kendi kendime. Ne gerek vardı aslında bunlara toprağı kirletmeselerdi o beni temizliyordu ki zaten.