agaclar.net 13. Doğum Günü Kutlaması (1 Nisan 2017)

[hobiciakvarist]

İlk defa katıldığım bir etkinlikte bir insan ancak bu kadar kendini "evinde" hissedebilir. İlk defa tanıştığım insanlarla adeta yıllardır tanışıyormuşcasına samimi ve sevgi dolu idi herkes.

Herkese katılımından ve paylaşımlarından dolayı teşekkür ediyorum. Gerçekten de sizlerle tanışmış olmak paha biçilmez bir denetim ve mutluluk idi benim için.

Farkındayım, etkinlik geçeli 3 ay olmuş neredeyse... geç yazıyorum (arada yazmış olabilirim tabi hatırlamıyorum; sebebi...) zira ne yazık ki bazı olumsuz gelişmeler yaşamaktayım hayatımda; doktora programımdan atılmaktan kılpayı kurtuldum, kaldığım evden çıkmak zorunda kaldım (baktığım çiçekler nedenlerden bir tanesi idi), vs.

Yani son 3 aydır yaşadığım tek güzel şey bu etkinlik oldu...

Bu arada, benim hiç güzel resmim çıkmamış, masa başında ki hariç. masadan ne aldıysam da nazar mı deydi ne herşeyi kaybettim. Tabi toplantıya gelen herkesi tenzih ederim; otobüs te metrobüste ters ters bakan bir sürü insan olmuştu, artık onlardan mıdır nedir....

Sn. Güler den aldığım Atlas'lar aynı gün çürüdü (sanırım yolda ezildiler/mişler).

Sn. Loverforlife on getirdiği sükülentler köklendirmek için toprağa ektim; evden çıkarken tadilat başlamıştı, tadilat işçileri çöpe atmış, okuldan dönünce öğrendim. Aynı kader tek gecelik gelin ve diğer gelen tırtıllı bir tür vardı, onların da başına gelmiş. Anlamıyorum arkadaş, bir insan saksıda toprak içinde duran bir bitkiyi "tek idi" diye nasıl olur da çöp diye tanımlar ve çöpe atar?! Öğrenir öğrenmez sokaktaki çöp kontainerına girdim ve aradım. Ama nafile, üstüm pislendiği ile kaldı...

Toplantıdan aldığım asterler tutmadı, kekik çıkmadı.

Bir tek sn. Telato nun a. Belladona sı ve aldığım saksı ile toprak kaldı arkadaşlar elimde Allah nazardan saklasın!

Zaten benim için önemli olan bu güzel insanlarla tanışmaktı, ancak akibetlerine ne kadar üzüldüğümü anlatmak kelimeler kifayesiz kalıyor. Bilseydim böyle bir şey olacağını, hiç almazdım en azından başkası elinde büyürlerdi... düşündükçe başımdan aşağı kaynar sular iniyor tekrar tekrar. Hele ki boyacının "ne yapacan bu kadar bitkiyi sana iyilik yaptım birşeye benzemiyordu onlar tek tek ekmişsin saksılara manyakmısın kardeş sen" dediğini hatırladıkça adabımı bozup bütün sinirimi kusmadığıma pişman oluyorum. Allah islah etsin...