• Bitki türü: Sebze
• Bitki ömrü: Tek yıllık
• Tohum Türü: Kestane Kabağı, Cucurbita moschata
• Tohum çeşit adı: Edremit yöresinde kabuklarındaki dokulardan dolayı “Tırnaklı Kestane Kabağı” veya yalnızca “Tırnaklı Kestane” deniliyor.
• Tohum kaç yıldır sizdedir: 1
• Tohum alınan bitkinin yetiştirildiği yer: Kazdağları(güney) rakım: 470m
• Tohumun kökeni: Yoğun olarak Edremit ve Kalkım’a bağlı köylerde.
• Tohumun geldiği yer: Kalkım, ÇANAKKALE
• Kullanılan gübreler: Keçi gübresi
• Hasat yıl ve ayı: 2015 Ağustos, Eylül, Ekim
• Yetistirme zorlugu derecesi: Kolay
• İzolasyon Uygulaması: Diğer kabaklarla araya 40 m kadar mesafe kondu. Çiçek kapama, elle dölleme gibi yöntemler uygulanmadığından ve böcekleri de kontrol edemediğimizden dolayı verdiğimiz mesafe teknik olarak yetersiz.
• Bitki tipi ve gelişim durumu: Kol atan, güçlü gelişen bir kabak.
• Yetiştirme Koşulları: Kazdağları yöresinde özellikle kuzey bakılı köylerde yetiştiriliyor. Bizim gibi dağın güney yamacındaki yerlerde güneşin alnına ekilirse nem ihtiyacını kollamak gerekiyor. Bu özelliğiyle Marmara ve Karadeniz’e uygun olduğunu düşünmek mümkün. Yine de, taban suyu yüksek olan Edremit sahil ovasında da yetiştiriciliğini yapanlar iyi sonuç alıyor.
Ocaklar geniş ve derin açılıyor. Yaklaşık yarıya kadar yanmış gübre konulduktan sonra toprakla harmanlanarak diğer yarısı dolduruluyor, bu son doldurmada da çukur yüzeyi yer seviyesinin biraz aşağısında kalıyor ve tohumlar bu bölgede bir avuç gübre içine ekiliyor. Tohumlar filizlendiğinde ise ocağın genişliğine göre bir-üç arasında fide bırakılıyor, diğerleri sökülüyor ve bitki biraz kollandığında toprak+gübre takviyesiyle boğaz dolgusu yapılıyor.
• Meyvelerin Ayırt Edici Özellikleri: Meyveleri 5 ila 25 kg arasında değişebiliyor. (fotoğrafta görünen ve bu çeşitte yetiştirdiğimiz en iri kabak 19 kg geldi). Dilim sayısı ve çekirdekleri bir çeşit kestane kabağı olduğunu gösteriyorsa da bu bölgeye has ayrı bir kestane kabağı çeşidi olması muhtemeldir.
Kabuklarının belirgin ağsı dokusu en büyük ayırt edici özelliği. Bu doku kimi meyvelerde daha da yoğun bir hal alabiliyor ve böylelerinin kabuğu daha kalın oluyor. Bu dokular meyvenin büyümesinin sonlarına yaklaşıldığında ortaya çıkmaya başlıyor ve tüm kabuğu sararak belirginleşiyor.
Tadı oldukça lezzetli ve şekerli. Şekersiz pişirildiğinde dahi tatlı niyetine yenilebilir. Tabii ki Türk mutfağındaki o sakız kıvamlı kabak tatlısının yerini tutmaz böyle şekersiz pişirildiğinde ancak az şekerli sevenler için doğal bir alternatif olabilir.
Küremsi veya tombul fıçı formunda. Uzun süren gözlemlerden ve yetiştirme deneyimlerinden sonra bir önceki mesajda paylaştığım basık formlu kabakla bu formun ayrı birer çeşit veya deyim yerindeyse alt çeşit olduğunu düşünüyorum. Bahsettiğim bu ikinci form, daha çok Kazdağları’nın ve Ağı dağının doğu bölümünde (çoğunlukla Edremit ve Kalkım’ın köylerinde rastladım) yetiştiriliyor ve bu nedenle bu formun tohumlarını o yörelerden temin etmiştim. İkisinin de ortak özelliği kabuklarındaki dokular ve lezzetleri.